Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη της Μάρτας |
χρόνος: 547Καλοκαίρι 547 |
| Ήττα των Βυζαντινών από ένα στρατό Βερβέρων | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Βέρβεροι
|
τοποθεσία: Κοντά στη σύγχρονη πόλη Mareth της κεντρο-ανατολικής Τυνησίας
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Υποταγή Βερβερικών φυλών |
σύγχρονη χώρα:
Τυνησία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιουστινιανός Α’) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Ιωάννης Τρωγλίτης | Καρκασάν |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Η νεοσύστατη Ρωμαϊκή επαρχία της Βορείου Αφρικής βρισκόταν σε συνεχή περιδίνηση μετά από συνεχείς εξεγέρσεις των τοπικών Μαυριτανικών φυλών και μετά από μια σειρά από συνωμοσίες που οδήγησαν στις δολοφονίες του Ρωμαίου Επάρχου Αρεόβινδου και του σφετεριστή Γκουνθέριχ (ή Γόνθαρις). Σε μια ακόμα προσπάθεια για να ελέγξει την κατάσταση, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός μετέθεσε τον Δούκα Μεσοποταμίας Ιωάννη Τρωγλίτη (Iohannes Troglita) και τον όρισε νέο στρατιωτικό διοικητή Αφρικής, στα τέλη του καλοκαιριού του 546. Με την άφιξή του στην Καρχηδόνα, ο Τρωγλίτης αναδιοργάνωσε τον στρατό, ενισχύοντας τις τοπικές δυνάμεις με παλαίμαχους που έφερε μαζί του –κυρίως ιπποτοξότες και κατάφρακτους– και βάδισε προς τον νότο για να αντιμετωπίσει τους επαναστάτες. Κινήθηκε αποφασιστικά και αρχικά είχε επιτυχίες, αναγκάζοντας τον Αντάλα, ηγέτη των επαναστατών, να καταθέσει τα όπλα. Όμως, άλλες φυλές στην επαρχία της Τριπολιτάνας ανασυντάχθηκαν και σχημάτισαν συνασπισμό υπό τον βασιλέα της φυλής των Ifuraci (μάλλον οι Τουαρέγκ), Καρκασάν, ξεκινώντας και πάλι τις επιδρομές στην περιοχή. Ο Βυζαντινός στρατός είχε στο μεταξύ αποδυναμωθεί από την ανάγκη να ενισχυθούν οι πολεμικές επιχειρήσεις του Βελισαρίου εναντίον των Οστρογότθων στην Ιταλία: από τα 9 τάγματα που είχε φέρει ο Τρωγλίτης μαζί του, τα 3 αποσπάστηκαν στην Ιταλική χερσόνησο. Επιπλέον, ο Τρωγλίτης πίεσε τους άνδρες του σε μια γρήγορη πορεία μέσα στην αφόρητη ζέστη προς το νότιο όριο της Βυζακηνής (νότια και κεντρική Τυνησία). Οι Μαυριτανοί αρχικά υποχώρησαν στην έρημο νομίζοντας ότι οι Ρωμαίοι δεν θα τους ακολουθούσαν εκεί, αλλά το στράτευμα του Τρωγλίτη συνοδευόμενο από ένα καραβάνι με νερό και εφόδια, επέμενε και τους ακολούθησε κατά πόδας. Αμφότερα τα στρατεύματα υπέφεραν από δίψα και πείνα και σιγά-σιγά η δυσαρέσκεια μεγάλωνε στον στρατό του Τρωγλίτη. Στο τέλος παραλίγο να ξεσπάσει ανταρσία, όταν μια επιδημία εξόντωσε τα περισσότερα άλογα, οπότε ο Τρωγλίτης αναγκάστηκε να στραφεί προς βορρά και να πάρει τον δρόμο της επιστροφής. |
Η Μάχη: |
 Ρωμαίοι στρατιώτες της εποχής Ο υμνητής του Τρωγλίτη (άρα καθόλου αμερόληπτος) ιστορικός Κόριπος αποδίδει τα αίτια της ήττας στον σύμμαχο των Ρωμαίων φύλαρχο Κουτζίνα (επίσης Βέρβερο) του οποίου οι άντρες πανικοβλήθηκαν και αποχώρησαν από το πεδίο της μάχης πρόωρα, με αποτέλεσμα να διαλυθεί όλος ο στρατός και να τραπεί σε φυγή. |
Επακόλουθα: |
| Μετά από αυτήν την ήττα, ο Τρωγλίτης υποχώρησε με τα υπολείμματα του στρατού του προς βορρά στο φρούριο του Λαρίβους(1), στη ΒΑ Τυνησία, όπου προσπάθησε να ανασυνταχθεί. ΟΙ Βέρβεροι αναθάρρησαν και ο Αντάλας ενώθηκε με τις εξεγερμένες φυλές της Τριπολιτάνας. Οι επαναστάτες όλο το χειμώνα έκαναν επιδρομές στη Βυζακηνή φτάνοντας μέχρι τις πύλες της Καρχηδόνας. Όμως ο Τρωγλίτης πήρε τη ρεβάνς τον επόμενο χρόνο. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
| Παρατηρήσεις: |
|
|
|