Ιστορίες και Περίεργα
thyreos

Βυζαντινον Χρονικον

Υγρόν Πυρ
Παραξενεσ Ιστοριες για τους Αυτοκρατορεσ
▼      Προφητείες
  • Pontifex Maximus

    Ο αυτοκράτωρ Γρατιανός ήταν φανατικός χριστιανός και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην τελική επικράτηση του Χριστιανισμού.
    Το 382, με την παρακίνηση του Αγίου Αμβροσίου, απομάκρυνε τον Βωμό της Νίκης από την Αγορά και διέκοψε τη χρηματοδότηση ειδωλολατρικών τελετών. Όταν η Γερουσία διαμαρτυρήθηκε, ο Γρατιανός απέρριψε και το θρησκευτικό αξίωμα του pontifex maximus, που έφερε τιμής ένεκα ο Καίσαρ, καθώς και την αμφίεση που συνόδευε τον τίτλο. Μετά την πρωτοφανή αυτή ενέργεια, ένας από από τους γερουσιαστές προέβλεψε πως αναπόφευκτα θα ερχόταν μια μέρα στη Ρώμη ένας καινούργιος pontifex maximus. Ο φόνος του Γρατιανού από τον σφετεριστή Magnus Maximus μερικά χρόνια μετά, είχε θεωρηθεί σαν επαλήθευση της προφητείας.
  • Βάνδαλη Προφητεία

    Μαρκιανός Την περίοδο 431-434, όταν ο άγνωστος, κατώτερος Ρωμαίος αξιωματικός Μαρκιανός συμμετείχε σε εκστρατεία στην Αφρική, αιχμαλωτίσθηκε από τους Βανδάλους. Οδηγήθηκε στο βασιλιά Γκενσέριχο (428–477), που υποτίθεται πως ήξερε από μια προφητεία ότι ο Μαρκιανός θα γινόταν βασιλιάς. Τον απελευθέρωσε, αφού πρώτα ο Μαρκιανός του ορκίστηκε ότι δεν θα πολεμούσε, όταν θα έπαιρνε την εξουσία, εναντίον των Βανδάλων. Ο Μαρκιανός θα πρέπει να παραξενεύτηκε πολύ, αλλά έγινε αυτοκράτορας 20 χρόνια μετά.

    Ο Μαρκιανός πάντως είχε την τάση να διαδίδει τέτοιες ιστορίες, όπως μια άλλη που ένας αετός -στην ίδια εκστρατεία- πετούσε συνέχεια από πάνω του για να του κάνει σκιά! Γενικά, υπήρξε ικανός ηγεμόνας και φαίνεται πως το επικοινωνιακό παιχνίδι ήταν ένα από τα προσόντα του.
  • Ο Περίτμητος

    Σύμφωνα με ισλαμικές πηγές, ο Ηράκλειος είχε δει στο όνειρό του ότι ένα νέο βασίλειο, το βασίλειο του περίτμητου ανθρώπου θα κυριαρχούσε στο μέλλον. Όταν συζήτησε το όνειρο με τους αυλικούς του, εκείνοι, που ακόμα δεν είχαν ιδέα για την άνοδο του Ισλάμ στην Αραβία, τον συμβούλεψαν να διατάξει τον αποκεφαλισμό όλων των Εβραίων στην Βυζαντινή επικράτεια!

    Μόνον όταν ένας Βεδουίνος διηγήθηκε στον αυτοκράτορα ιστορίες για κάποιον που ένωνε όλες τις φυλές στην Αραβία κάτω από μια νέα θρησκεία, ο Ηράκλειος και οι Βυζαντινοί συνειδητοποίησαν ότι η νέα απειλή από τον περίτμητο άντρα δεν προερχόταν από τους΄Εβραίους αλλά από τους Άραβες.
  • Εφιάλτης

    Πριν από την ήττα-ορόσημο (για την επικράτηση των Σαρακηνών στη Μεσόγειο) στη ναυμαχία του Φοίνικος (655), ο αυτοκράτορας Κώνστας Β΄ ονειρεύτηκε ότι ήταν στη Θεσσαλονίκη.

    Οι εντεταλμένοι ονειροκρίτες της Αυλής ερμήνευσαν (μάλλον μετά τη μάχη) ότι το όνειρο προέβλεπε την ήττα από τους Άραβες, επειδή το "Θεσσαλονίκη" διαβάζεται και σαν «θες άλλο νίκη» που σήμαινε ότι θα χρειαστεί μια άλλη νίκη (μια άλλη μάχη, μια άλλη φορά) για να νικήσει τους Άραβες.
  • Οι Προφητείες του Λέοντος του Σοφού

    Ο Λέων ΣΤ΄ ο Σοφός (886-912), που δεν ήταν και τόσο σοφός, ήταν αυθεντία σε θέματα μαγείας και αστρολογίας. Οι επόμενες γενιές τον θεωρούσαν προφήτη. Μια συλλογή από προφητικούς στίχους, γνωστή σαν Προφητείαι Λέοντος Σοφού, βασισμένη εν μέρει σε προγενέστερες ελληνικές πηγές, κυκλοφορούσε στο Βυζάντιο και στη Δύση τουλάχιστον από το 1200.
    Οι στίχοι προβλέπουν το μέλλον του κόσμου και τη μοίρα της ελληνικής αυτοκρατορίας για πολλές εκατοντάδες χρόνια. Από αυτούς προήλθαν και οι διάσημες προφητείες του Ψευδο-Ιωακείμ του Φιόρε (διάσημες επειδή κάποια εποχή συνδέθηκαν με τη φιλολογία για τους Ιλλουμινάτους και τον τελευταίο Πάπα).

    Η πιο εντυπωσιακή προφητεία ήταν αυτή που προέβλεπε την πτώση της Πόλης και την απελευθέρωσή της 320 χρόνια μετά. Δηλαδή, το 1773. Δυστυχώς δεν επαληθεύτηκε.
  • Σύντομη Βασιλεία

    Ο Αλέξανδρος (912-913), πέθανε 13 μήνες μετά την ανάρρησή του στο θρόνο (μετά από ένα ματς πόλο). Όταν πέθανε, οι Βυζαντινοί θυμήθηκαν πως ένα από τα στιχάκια του αδελφού του, Λέοντα ΣΤ’, είχε προβλέψει πως ο Αλέξανδρος θα βασίλευε μόνο για 13 μήνες.
  • Αιματηρή Προφητεία

    Η προφητεία «AIMA» ήταν μια προφητεία που την έπαιρναν πολύ σοβαρά στον καιρό του Μανουήλ Κομνηνού (1143-1180).

    Σύμφωνα με αυτήν, το αρχικό γράμμα των ονομάτων των αυτοκρατόρων της δυναστείας των Κομνηνών θα σχημάτιζαν τη λέξη «αίμα». Οι αυτοκράτορες με τη σειρά ήταν ο Αλέξιος Α΄ , ο Ιωάννης Β’, και ο Μανουήλ Α΄ (που η ανάρρησή του ήταν απρόσμενη δεδομένου ότι ήταν ο 4ος γιος του Ιωάννη).

    Εξαιτίας της πεποίθησής του, λόγω της προφητείας, ότι το όνομα του διαδόχου του θα έπρεπε να αρχίζει με "άλφα", ο Μανουήλ ανάγκασε τον πρώτο μνηστήρα της κόρης του να αλλάξει το όνομά του σε Αλέξιος και βάφτισε με αυτό το όνομα τουλάχιστον έναν από τους εξώγαμους γιους του, και τελικά το νόμιμο γιο –από το δεύτερο γάμο του– και διάδοχό του.

    Η βασιλεία του Αλεξίου Β΄ κράτησε μόνο τρία χρόνια. Εκτοπίσθηκε και δολοφονήθηκε από τον ξάδελφό του, Ανδρόνικο Α΄ Κομνηνό, με τον οποίο, προφανώς, η σειρά της προφητείας του αίματος ξανάρχισε. Σύμφωνα με την προφητεία, τον Ανδρόνικο θα διαδεχόταν κάποιος που το όνομα του θα άρχιζε από ιώτα. Για το λόγο αυτό φοβόταν έναν άλλο ξάδελφο του, τον Ισαάκιο Κομνηνό, Δεσπότη της Κύπρου. Στην πραγματικότητα, ο Ανδρόνικος εκθρονίστηκε βίαια το 1185 και τον διαδέχθηκε ένας άσχετος, ο Ισαάκ Άγγελος...


––– ♦ –––

▼      Αυτοκρατορικές Παλαβομάρες
  • Κακή ζαριά

    Ο Ζήνων (474–475 & 476–491) συνήθιζε να παίζει τάβλι (Tabula, πολύ παρόμοιο με το σύγχρονο παιχνίδι). Κάποτε του έτυχε ένα ζάρι τόσο κακό, που έβαλε να γράψουν ένα επίγραμμα γι’ αυτό, ώστε να απαθανατιστεί η ατυχία του (στο τάβλι).

    Το επίγραμμα αυτό διασώθηκε σε μεταγενέστερα συγγράμματα, πράγμα που έκανε δυνατή την αναπαράσταση του παιχνιδιού κατά τον 19ο αιώνα.
  • Δαίμων

    Όπως ο προκάτοχός του ο Λέων ο Σοφός, ο αυτοκράτωρ Αλέξανδρος (912–913), είχε μια κλίση προς τη μαγεία και τα παραφυσικά φαινόμενα. Ανάμεσα στις άλλες τρέλες του, είχε πειστεί πως ένα αρχαίο χάλκινο άγαλμα στην Αγορά, που απεικόνιζε ένα αγριογούρουνο, ήταν το δαιμόνιό του.

    Έτσι το άγαλμα αντιμετωπίσθηκε με μεγάλη ευλάβεια και τιμές: του φόρεσαν καινούργιους χαυλιόδοντες και άλλα στολίδια, και διοργανώθηκε μεγάλη γιορτή για την μετεγκατάστασή του στον Ιππόδρομο, που περιλάμβανε άσεμνες παραστάσεις και παρωδίες θρησκευτικών τελετών. Ο λαός του Βυζαντίου γενικά διασκέδαζε με κάτι τέτοια, αλλά είναι βέβαιο ότι η Εκκλησία δεν πρέπει να ενθουσιάστηκε ιδιαίτερα...
  • Μεγάλο Γλέντι

    Για να εορτάσει τα θυρανοίξια της νέας εκκλησίας της Αγια-Σοφιάς το 537, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός διοργάνωσε ένα μεγάλο γλέντι στο οποίο καταναλώθηκαν 6,000 πρόβατα, 1,000 βόδια, 1,000 χοίροι, 1,000 κοτόπουλα, και 500 ελάφια.
    Hagia Sofia
  • Υδροφοβία

    Ο Ηράκλειος (610–641) προς το τέλος της βασιλείας του, φοβόταν τόσο πολύ το νερό που του πήρε μήνες για να βρει το κουράγιο να διασχίσει τον Βόσπορο. Τελικά κατάφερε να το κάνει μόνο αφού χτίστηκε μια ξύλινη γέφυρα πάνω σε βάρκες που τα πλαϊνά της ήταν πλήρως καλυμμένα με σανίδες για να μη φαίνεται η θάλασσα.

    Πρέπει να επισημάνουμε πάντως ότι όταν συνέβη αυτό, ο Ηράκλειος ήταν υπό την επήρεια του σοκ της οριστικής απώλειας της Συρίας (από τους Άραβες) και ενώ ήδη πρέπει να έπασχε από γεροντική άνοια.

  • Μυστικός Αυτοκράτωρ

    Ο Λέων ΣΤ’ ο Σοφός (886–912) μιμούμενος τον χαλίφη Χαρούν-αλ-Ρασίντ, έβγαινε καμιά φορά στους δρόμους της Πόλης μόνος και μεταμφιεσμένος για να δει πώς ζει ο λαός του και να ανακαλύψει περιπτώσεις αδικίας και διαφθοράς.

    Σε μια από αυτές τις εξορμήσεις του συνελήφθη από τους φύλακες της Πόλης. Δωροδοκώντας με 12 νομίσματα, κατόρθωσε να γλυτώσει από δύο περιπόλους όχι όμως και από τρίτη, που τον συνέλαβε και τον φυλάκισε. Όταν έντρομος ένας φρουρός τον αναγνώρισε το άλλο πρωί, ο επικεφαλής αξιωματικός ανταμείφθηκε ενώ οι άλλοι απολύθηκαν και τιμωρήθηκαν.
  • Καλόγερος-Αυτοκράτωρ

    ΦωκάςΟ Νικηφόρος Β’ Φωκάς (963–969) ήταν πολύ θρήσκος και ασκητικός. Έλεγαν ότι κάτω από τα βασιλικά ρούχα φορούσε ράσο. Επίσης είχε ασκήσει πιέσεις για να αγιοποιηθούν όλοι οι στρατιώτες που σκοτώθηκαν στους πολέμους εναντίον των Σαρακηνών, αλλά η Εκκλησία βρήκε αυτήν την ιδέα κάπως υπερβολική.
  • Βασίλισσα της Ομορφιάς

    Η Ζωή (1028–1050) ήταν 50 ετών όταν έγινε αυτοκράτειρα και παντρεύτηκε για πρώτη φορά. Παρά την ηλικία της και παρά το γεγονός ότι ήταν παρθένα μέχρι τότε, απέκτησε στη συνέχεια τρεις συζύγους και πολλούς εραστές.

    Ήταν πολύ όμορφη και ήθελε να διατηρήσει την ομορφιά της όσο περισσότερο μπορούσε. Χρησιμοποιώντας μυστικά φίλτρα και συνταγές κατόρθωσε να μείνει νέα και να διατηρήσει το πρόσωπό της χωρίς ρυτίδες μέχρι τα εξήντα.

    Προς το τέλος της ζωής της όμως, φαίνεται ότι έχασε κάθε φιλαρέσκεια και κάθε ενδιαφέρον για καλλωπισμούς. Το μόνο που την ενδιέφερε και το μόνο στο οποίο ξόδευε όλη της την ενεργητικότητα ήταν να φτιάχνει αρώματα, να τα επινοεί, να τα επεξεργάζεται. Σύμφωνα με τον Μιχαήλ Ψελλό «ο ιδιαίτερος κοιτώνας της δεν είχε καλύτερη εμφάνιση από τα εργαστήρια της αγοράς, όπου χειρώνακτες και σιδεράδες δουλεύουν τη φωτιά, γιατί και στο δωμάτιό της έκαιγαν γύρω γύρω πολλά μαγκάλια, και από τις υπηρέτριες η μια μετρούσε τις ποσότητες των αρωμάτων, η άλλη τα ανακάτευε, και όλες έκαναν κάτι σχετικό».
  • Παλικάρι

    Ο Μανουήλ Α’ Κομνηνός (1143–1180) ήταν φιλοδυτικός. Μεταξύ άλλων, του άρεσαν πολύ οι ιπποτικές μονομαχίες και μάλιστα διοργάνωνε και σχετικούς αγώνες κατά τα δυτικά πρότυπα. Πολλές φορές συμμετείχε και ο ίδιος σε αυτούς. Manuel

    Σύμφωνα με τους θρύλους που περιβάλλουν τη βασιλεία του, ήταν γιγαντόσωμος και πολύ δυνατός. Ο ηγέτης της Αντιόχειας Ραϊμόνδος προσπάθησε κάποτε να σηκώσει τα όπλα του Μανουήλ και δεν μπόρεσε. Σε ένα τουρνουά είχε νικήσει δύο από τους πιο ξακουστούς Ιταλούς ιππότες. Μέσα σε μια μέρα κάποτε σκότωσε με τα χέρια του 40 Τούρκους. Σε μια άλλη μάχη είχε περάσει καλπάζοντας μέσα από μια ομάδα εκατοντάδων Τούρκων χωρίς ούτε μια αμυχή.

    Δεν είναι σίγουρο ότι όλα αυτά τα εκπληκτικά ήταν όντως αλήθεια. Είναι πιθανό να πρόκειται για κανονική «προπαγάνδα» και για ιστορίες που διέδιδαν διάφοροι αυλοκόλακες.
  • Μανιακός με την καθαριότητα

    Ο Ισαάκιος Β’ Άγγελος (1185–1195) είχε ένα τρόπο ζωής γεμάτο εκζήτηση και πολυτέλεια που σόκαρε τους συγχρόνους του. Ένα από τα πράγματα που προκαλούσαν εντύπωση ήταν πόσο συχνά έκανε μπάνιο: μέρα παρά μέρα...
  • Πένθος

    Ο Μανουήλ Β’ Παλαιολόγος (1392–1425) ήταν πολύ μεγαλοπρεπής, με λαμπρό παρουσιαστικό. Σπουδαίος ηγέτης που είχε την ατυχία να γεννηθεί σε δύσκολους καιρούς. Τις περισσότερες φορές ντυνόταν στα ολόλευκα –το χρώμα του πένθους για τους Βυζαντινούς– σαν ένδειξη του σπαραγμού του για την κατάσταση της χώρας του.


––– ♦ –––

▼      Ωμότητες
  • Γοτθικός τρόμος

    Το 390 ξέσπασαν ταραχές στη Θεσσαλονίκη εξαιτίας της παρουσίας γοτθικής φρουράς στην πόλη. Στη διάρκεια των ταραχών σκοτώθηκε ο Γότθος φρούραρχος. Ο αυτοκράτωρ Θεοδόσιος έγινε έξαλλος και διέταξε τους Γότθους να σκοτώσουν σε αντίποινα όλους τους θεατές στον ιππόδρομο. Το αποτέλεσμα ήταν η σφαγή 7000 Θεσσαλονικέων, μια από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων του Μεσαίωνα.
  • Σκοτεινή Μητέρα

    Η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία (797–802) σίγουρα δεν υπήρξε υπόδειγμα μητρικής αγάπης. Για να εξασφαλίσει το θρόνο της έβαλε να τυφλώσουν το γιο της Κωνσταντίνο ΣΤ’ (780–797) και να τον φυλακίσουν. Η Ειρήνη ήταν η πρώτη γυναίκα στην ιστορία του Βυζαντίου αλλά και της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που ανέλαβε την ανώτατη εξουσία. Μάλιστα είχε πάρει τον τίτλο «βασιλεύς» και όχι «βασίλισσα».
  • Οικονομική πολιτική

    Όπως όλοι οι ηγέτες που διεξάγουν πολέμους, ο Ιουστινιανός χρειαζόταν λεφτά και βρήκε το σωστό άνθρωπο που θα του τα εξασφάλιζε: Τον Ιωάννη τον Καππαδόκη. Ο Ιωάννης έγινε πραίτωρ το 531. Η φορολογική του πολιτική ήταν τόσο σκληρή που λέγεται ότι υπέβαλε σε βασανιστήρια τους πλούσιους για να τους αποσπάσει λεφτά. Έγινε τόσο μισητός, που στο τέλος ήταν πολύ εύκολο για την αυτοκράτειρα Θεοδώρα, που δεν τον χώνευε, να τον συκοφαντήσει για προδοσία και να τον εξοντώσει.
  • Πρόποση

    Ο Νικηφόρος Α’ (802–811), που είχε εκθρονίσει την Ειρήνη, έπεσε μαχόμενος εναντίον των Βουλγάρων, στην ολέθρια μάχη της Πλίσκα, όπου ένας Βυζαντινός στρατός 80,000 αντρών καταστράφηκε ολοσχερώς. Ο θριαμβευτής βασιλιάς των Βουλγάρων Κρούμμος, έβαλε να βρουν το κεφάλι του νεκρού αυτοκράτορα. Το κρανίο του επαργυρώθηκε και μεταποιήθηκε σε κύπελλο απ’ όπου έπινε ο Κρούμμος κρασί. Τα επόμενα χρόνια μάλιστα, οι Βυζαντινοί πρεσβευτές στην αυλή του Κρούμμου υποχρεώνονταν να πίνουν και να κάνουν πρόποση με αυτό.
    Krum
  • Στρατός τυφλών

    Το 1014, ο Βασίλειος Β’ αποφάσισε να τελειώσει μια και καλή με τους Βούλγαρους που τους πολεμούσε 40 χρόνια. Μετά από την αποφασιστική νίκη του στρατού του στη μάχη του Κλειδίου, διέταξε την τύφλωση 15000 αιχμαλώτων αφήνοντας ένα μάτι για κάθε 100 αιχμαλώτους. Οι μονόφθαλμοι οδήγησαν τις ομάδες των υπολοίπων πίσω στην πατρίδα τους. Λέγεται ότι όταν ο Βούλγαρος βασιλιάς Συμεών αντίκρισε το φρικτό θέαμα, δεν άντεξε, έπαθε εγκεφαλικό και πέθανε δυο μέρες μετά.


––– ♦ –––

▼      Ιστορίες του Θρόνου
  • Κατά λάθος

    Ο Ιοβιανός (Jovianus, 363-364) εκλέχτηκε δια βοής από το στρατό μετά το θάνατο του Ιουλιανού. Η εκλογή του ήταν μεγάλη έκπληξη, επειδή ήταν σχετικά χαμηλόβαθμος και δεν ήταν ιδιαίτερα γνωστός. Ο ιστορικός Ammianus Marcellinus πιθανολόγησε ότι οι στρατιώτες νόμισαν ότι επρόκειτο για έναν άλλο Ιοβιανό που ήταν αρχιγραμματέας (primicerius notariorum).

    Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της εκλογής, το πλήθος παράκουσε και νόμισε ότι άκουσε Ιουλιανός αντί Ιοβιανός, και πίστεψε ότι ο αποθανών ηγέτης τους είχε γίνει ως εκ θαύματος καλά και είχε επιστρέψει, οπότε ξέσπασαν σε επευφημίες.
  • Σωστή Επιλογή

    Manuel Ο Αναστάσιος Α’ (491-518) δυσκολευόταν να αποφασίσει ποιος από τους 3 ανιψιούς του θα τον διαδεχθεί. Για να αποφασίσει, έβαλε ένα σημείωμα κάτω από ένα ανάκλιντρο και κάλεσε τους ανιψιούς του σε μια αίθουσα όπου υπήρχαν άλλα δύο ανάκλιντρα Ο ανιψιός που θα καθόταν σ’ αυτό με το σημείωμα, θα ήταν ο εκλεκτός. Όμως δυο από τους ανιψιούς κάθισαν στο ίδιο ανάκλιντρο και αυτό με το σημείωμα έμεινε κενό.

    Τότε ονομάτισε ότι όποιος έμπαινε πρώτος στην αίθουσα το επόμενο πρωί, αυτός θα γινόταν αυτοκράτορας. Αυτός που μπήκε ήταν ο Ιουστίνος, ο αρχηγός της φρουράς.
    Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή πάντως, ο Ιουστίνος έγινε αυτοκράτορας δωροδοκώντας τους πατρικίους που τον εξέλεξαν μετά το θάνατο του Αναστασίου. Όπως και να ‘χει, ο Ιουστίνος Α’ αποδείχτηκε καλός ηγέτης και είχε έναν ακόμα πιο άξιο διάδοχο, τον Ιουστινιανό Α’.
  • Απρόθυμος Αυτοκράτωρ

    Ο Θεοδόσιος Γ’, (715-717), είχε εξαναγκασθεί από το στρατό να πάρει το στέμμα, πιθανόν επειδή οι στρατιωτικοί ήθελαν έναν αχυράνθρωπο για να αναλάβει την ευθύνη, αν η στάση τους αποτύγχανε. Ο Θεοδόσιος που ήταν φοροεισπράκτορας, δεν ήταν καθόλου ενθουσιασμένος μ’ αυτήν την προοπτική.

    Βέβαια, ήταν σχεδόν έθιμο όταν ένας αυτοκράτορας εκλεγόταν, να προσποιείται με σεμνοτυφία ότι δεν ήταν άξιος της τιμής, ότι υπήρχαν άλλοι καλύτεροι και ότι τάχα δεν επιθυμούσε την εξουσία. Στην περίπτωση όμως του Θεοδοσίου, φαίνεται πως η απροθυμία του ήταν ειλικρινής, δεδομένου ότι οι 5 προηγούμενοι αυτοκράτορες είχαν εκθρονιστεί με βίαιο τρόπο και είχαν ακρωτηριαστεί!

    Σύμφωνα με τον χρονικογράφο Θεοφάνη τον Εξομολογητή, προσπάθησε να κρυφτεί στα δάση του Ανδραμυττίου,στη Μικρά Ασία, για να αποφύγει το αξίωμα, αλλά τον βρήκαν και τον έκαναν δια τη βίας αυτοκράτορα. Ήταν καλός άνθρωπος και όχι κακός ηγέτης, αλλά πάντα έψαχνε ευκαιρία για να αποχωρήσει, και τελικά τη βρήκε όταν στασίασε ο στρατηγός Λέων (ο Ίσαυρος). Πολύ πρόθυμα, τότε, παραιτήθηκε και αποσύρθηκε ευτυχής σε μοναστήρι.
  • Βασιλικά Δεσμά

    Ο Μιχαήλ Β’ ο εξ Αμορίου (820-829) ελευθερώθηκε από τη φυλακή από τους υποστηρικτές του που είχαν σκοτώσει τον προκάτοχό του Λέοντα Ε’ τον Αρμένιο. Για να αποφύγουν τυχόν αντιδράσεις από το λαό, επέσπευσαν τη στέψη του, και καθώς δεν έβρισκαν το κλειδί, ο άρτι αποφυλακισθείς Μιχαήλ εστέφθη και «ενεδύθη της πορφύραν» ενώ ήταν ακόμα αλυσοδεμένος.


––– ♦ –––

▼      Άλλες παράξενες ιστορίες
  • Χαμένοι στη μετάφραση

    Το 519, ο Πάπας Ορμίσδας έστειλε μια αντιπροσωπεία στην Κωνσταντινούπολη για να συζητήσουν το Ακάκιο σχίσμα. Οι Λεγάτοι του Πάπα πήραν μαζί τους για διερμηνέα ένα διάκο, Έλληνα από την Αλεξάνδρεια, ονόματι Διόσκουρο. Η διάσκεψη παρά λίγο να ναυαγήσει όταν ο Ιουστίνος απέρριψε την απαίτηση των Δυτικών να διορίσει τον Διόσκουρο πατριάρχη Αλεξανδρείας.

    Θεωρείται βέβαιο ότι ο Πάπας δεν είχε ιδέα για αυτήν την απαίτηση. Απλά ο Διόσκουρος εκμεταλλεύθηκε τη θέση του σαν διερμηνέας και προσπάθησε να πάρει μια καλή θέση.
  • Αλαζονεία

    Μετά την επανάκτηση του Τιμίου Σταυρού από τους Πέρσες, ο Ηράκλειος επέμενε να μεταφέρει ο ίδιος το σταυρό μέσα στην Ιερουσαλήμ (παρά τις συμβουλές του πατριάρχη περί του αντιθέτου). Αρχικά, ενόσω ήταν έφιππος, το φορτίο ήταν πολύ βαρύ και δεν μπορούσε να προχωρήσει. Όταν ξεπέζεψε και έβγαλε το στέμμα του, ο Σταυρός ως εκ θαύματος έγινε πολύ ελαφρύς και η πύλη της πόλης άνοιξε μόνη της για να μπει ο θριαμβευτής βασιλιάς.

  • Λαθραία

    Ο Ιουστινιανός πλήρωσε δύο Πέρσες μοναχούς, που είχαν ζήσει στην Κίνα, για να βρουν αυγά μεταξοσκώληκα. Πράγματι, οι μοναχοί κατόρθωσαν να μεταφέρουν λαθραία τα αυγά, κρυμμένα στο μπαστούνι τους. Έτσι το Βυζάντιο απέκτησε τη δυνατότητα να αρχίσει της παραγωγή μεταξιού γύρω στο 550 και το μετάξι έπαψε να είναι μονοπώλιο των Κινέζων. Όλη η μεταγενέστερη παραγωγή μεταξιού στην Ευρώπη προέρχεται από απογόνους των σκωλήκων που μετέφεραν οι μοναχοί εκείνοι.