
Μάχη της Μιλβίας Γέφυρας |
χρόνος: 31228 Οκτωβρίου 312 |
Νίκη του Κωνσταντίνου επί του Αυγούστου της Δύσης Μαξεντίου | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Ρωμαίοι (Εμφύλιος)
|
τοποθεσία: Η γέφυρα ήταν στον Τίβερη, έξω από τα τείχη, περίπου 12 χλμ. από τη Ρώμη (σημερινό Ponte Milvio, βόρειο προάστιο της Ρώμης)
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Εμφύλιοι Πόλεμοι της Τετραρχίας (306-324 μ.Χ) |
σύγχρονη χώρα:
Ιταλία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Τετραρχία) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Μέγας Κωνσταντίνος | Μαξέντιος, Αύγουστος της Δύσης |
Δυνάμεις: | 30.000 | 50,000 |
Απώλειες: | Μεγάλες | Μεγάλες |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Τα αίτια που οδήγησαν στη μάχη πρέπει να αναζητηθούν πολύ πιο πριν, στις σφοδρές αντιπαλότητες που είχαν δημιουργηθεί από την εποχή της Τετραρχίας(1) του Διοκλητιανού. Μετά την αποχώρηση του Διοκλητιανού, την 1 Μαΐου 305, οι διάδοχοί του άρχισαν σχεδόν αμέσως να ανταγωνίζονται για τον έλεγχο της αυτοκρατορίας. Σε αυτόν τον αγώνα εξουσίας, ο Κωνσταντίνος βρέθηκε κυρίαρχος στη Βρετανία, τη Γαλατία, τις Γερμανικές επαρχίες και την Ισπανία. Τότε είχε τον τίτλο του Καίσαρα. Είχε όμως τη φιλοδοξία να γίνει αυτοκράτορας ολόκληρης της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έτσι η σύγκρουση με τον Αύγουστο της Δύσης Μαξέντιο ήταν αναπόφευκτη. Προελαύνοντας προς νότο, ο Κωνσταντίνος κατέκτησε τη Βόρεια Ιταλία μετά τις συντριπτικές νίκες του επί του στρατού του Μαξεντίου στο Τορίνο και τη Βερόνα. Δείχνοντας μεγαλοψυχία στους κατοίκους των κατακτημένων περιοχών, κέρδισε την εμπιστοσύνη και την υποστήριξή τους, και πολλοί κατατάχθηκαν στον στρατό του. Καθώς πλησίαζε στη Ρώμη, εκτιμούσε ότι ο Μαξέντιος θα έμενε εντός των τειχών και θα τον ανάγκαζε να την πολιορκήσει. ![]() Ο διαχωρισμός της αυτοκρατορίας επί Τετραρχίας |
Η Μάχη: |
![]() “Εν τούτω Νίκα” Περνώντας πάνω από τη Μιλβία Γέφυρα, ο Μαξέντιος διέταξε να την καταστρέψουν, ώστε να μην χρησιμοποιηθεί από τον εχθρό του. Κατόπιν διέταξε να κατασκευασθεί μια πλωτή ξύλινη γέφυρα εκστρατείας για τις ανάγκες του δικού του στρατού. Στις 28 Οκτωβρίου, οι δυνάμεις του Κωνσταντίνου έφθασαν στο πεδίο της μάχης. Επιτέθηκαν και πίεσαν αργά προς τα πίσω τους άνδρες του Μαξέντιου, μέχρις ότου ακινητοποιήθηκαν έχοντας το ποτάμι στην πλάτη τους. Ο Μαξέντιος, βλέποντας ότι έρχεται σε δύσκολη θέση, αποφάσισε να συμπτυχθεί και να υποχωρήσει. Καθώς το στράτευμά του συνωστιζόταν στην πλωτή γέφυρα, τη μόνη δίοδο διαφυγής, η γέφυρα δεν άντεξε και κατέρρευσε. Έτσι μεγάλο μέρος του στρατού του Μαξεντίου παγιδεύτηκε στη βόρεια όχθη του ποταμού όπου εξουδετερώθηκε από τους άνδρες του Κωνσταντίνου. Με το στράτευμα του Μαξεντίου να είναι χωρισμένο στα δύο και αποδεκατισμένο, η μάχη έληξε. Ο Μαξέντιος πνίγηκε στην προσπάθειά του να διασχίσει τον ποταμό κολυμπώντας. |
Αξιοσημείωτα: |
Το απόγευμα πριν τη μάχη, ο Κωνσταντίνος είδε ένα όραμα καθώς ατένιζε τον δύοντα ήλιο. Εμφανίσθηκε ένας απαστράπτων σταυρός εντός του περιγράμματος του ήλιου με τα Ελληνικά γράμματα Χ-Ρ (Ιησούς Χριστός) και την φράση «Εν τούτω Νίκα». Σύμφωνα με την εκκλησιαστική ιστορία, έδωσε εντολή να κατασκευαστούν λάβαρα με αυτό το σήμα, πράγμα που έγινε δεκτό με ενθουσιασμό από τους χριστιανούς στρατιώτες. |
Επακόλουθα: |
Η σωρός του Μαξεντίου ανασύρθηκε από τον Τίβερη ποταμό και αποκεφαλίστηκε. Το κεφάλι του περιφέρθηκε στους δρόμους της Ρώμης και αργότερα στάλθηκε στην Καρχηδόνα σαν απόδειξη της πτώσεώς του (ο Μαξέντιος πρόσφατα είχε αυτοανακηρυχθεί και αυτοκράτωρ Καρχηδόνος). Ο Κωνσταντίνος εισήλθε στη Ρώμη θριαμβευτής και έγινε ο ένας και μόνος Αύγουστος της Δύσεως. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
Παρατηρήσεις: |
|
|