Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη της Μούτα |
χρόνος: 629Σεπτέμβριος 629 |
| Πρώτη σύγκρουση με τους Άραβες και Βυζαντινή νίκη μετά από σφοδρή μάχη | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Άραβες
|
τοποθεσία: Κοντά στο χωριό Μούτα που βρίσκεται κοντά στο Καράκ όπου αργότερα κτίστηκε από τους Σταυροφόρους ένα από τα πιο ονομαστά κάστρα της Μέσης Ανατολής
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Αραβική Κατάκτηση της Συρίας |
σύγχρονη χώρα:
Ιορδανία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ηράκλειος) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Θεόδωρος (αδερφός του Ηρακλείου) | Ζαΐντ ιμπν Χαρίθα, Τζαφάρ ιμπν Αμπι Ταλίμπ, Χαλίντ ιμπν αλ-Ουαλίντ |
| Δυνάμεις: | Άγνωστο | 3.000 |
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Μετά τον εξισλαμισμό των περισσοτέρων περιοχών της Αραβίας, ο προφήτης Μωάμεθ έστειλε απεσταλμένους για να κηρύξουν τη νέα θρησκεία στις νομαδικές αραβικές φυλές του βορρά. Οι εκπρόσωποί του θανατώθηκαν εκεί και ο Μωάμεθ απέστειλε 3.000 πολεμιστές με αποστολή να τιμωρήσουν αυτές τις φυλές. Οι φυλές αυτές ήταν Γασσανίδες, ένα συνονθύλευμα Εξελληνισμένων Χριστιανών Αράβων, που είχαν μεταναστεύσει στις αρχές του 3ου αιώνα από την Υεμένη στη νότια Συρία, Ιορδανία, Λίβανο και Αγίους Τόπους, όπου τελικά συγχωνεύθηκαν με Ελληνόφωνους Πρωτοχριστιανούς. Παραδοσιακά, οι Γασσανίδες ήταν σύμμαχοι των Βυζαντινών. Ο ηγέτης των Γασσανιδών πληροφορήθηκε για την εκστρατεία και ετοίμασε τις δυνάμεις του. Επίσης, έστειλε αίτημα προς τους Βυζαντινούς για βοήθεια. Σύμφωνα με Μουσουλμάνους ιστορικούς, ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ηράκλειος συγκέντρωσε ένα στράτευμα και το απέστειλε εσπευσμένα προς βοήθεια των Αράβων συμμάχων του. |
Η Μάχη: |
 Κατά τη διάρκεια της μάχης και οι τρεις Μουσουλμάνοι αρχηγοί έπεσαν ο ένας μετά τον άλλο καθώς αναλάμβαναν τη διοίκηση της μονάδας. Τελικά ανέλαβε ο Χαλίντ ιμπν αλ-Ουαλίντ. Ο Χαλίντ, αντιλαμβανόμενος ότι η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη, προετοιμάστηκε να απαγκιστρωθεί. Διατήρησε την εμπλοκή με μικρές αψιμαχίες, αλλά απέφυγε μάχη εκ παρατάξεως. Τη νύχτα ανακάτεψε τις θέσεις των τμημάτων του και έφερε μπροστά την οπισθοφυλακή, στην οποία έδωσε διαφορετικά λάβαρα. Η πρόθεσή του ήταν να δώσει την εντύπωση ότι είχαν καταφθάσει ενισχύσεις από τη Μεδίνα. Επίσης, διέταξε το ιππικό του να αποσυρθεί πίσω από ένα λόφο κρυφά κατά τη διάρκεια της νύχτας και να επιστρέψει την επόμενη, όταν η μάχη θα έχει ξαναρχίσει, σηκώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερη σκόνη. Και η ενέργεια αυτή είχε τον ίδιο σκοπό, δηλαδή να φανεί ότι έφταναν συνεχώς ενισχύσεις. Οι Βυζαντινοί πίστεψαν στις πλασματικές ενισχύσεις και δίστασαν, επιτρέποντας έτσι στην Αραβική δύναμη να υποχωρήσει με ασφάλεια στη Μεδίνα. |
Αξιοσημείωτα: |
| Η μάχη ήταν τόσο σκληρή που ο Χαλίντ ιμπν αλ-Ουαλίντ αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει εννέα διαφορετικά σπαθιά, επειδή έσπαζαν κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων. |
Επακόλουθα: |
| Ήταν η πρώτη μάχη μεταξύ των Βυζαντινών και των Αράβων. Τη δεδομένη στιγμή, για τους Βυζαντινούς, αποτέλεσε μάλλον μια αψιμαχία. Για τους Άραβες όμως ήταν μια μάχη ορόσημο. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|
|