Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη του Λεβουνίου |
χρόνος: 109129 Απριλίου 1091 |
| Οι Βυζαντινοί εξόντωσαν ένα μεγάλο στρατό Πετσενέγων | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Πετσενέγοι
|
τοποθεσία: Στο Λεβούνιον, στο δέλτα του ποταμού Έβρου, κοντά στην παραλιακή πόλη Αίνος της Ανατολικής Θράκης
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Πόλεμοι εναντίον των Πετσενέγων |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Αλέξιος Α’ Κομνηνός) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Αυτοκράτωρ Αλέξιος Α’ Κομνηνός | Άγνωστος |
| Δυνάμεις: | 20.000 Έλληνες, 40.000 Κουμάνοι, 5.000 Βλάχοι | 80.000 (μαζί με τα γυναικόπαιδα) |
| Απώλειες: | Πλήρης εξόντωση |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Την άνοιξη του 1087, έφθασαν νέα στη βυζαντινή αυλή για μια τεράστια εισβολή από τον βορρά. Οι εισβολείς ήταν Πετσενέγοι. Οι Πετσενέγοι ή Πετσενέγκοι ή Πατζινάκοι ή Πατζινακίτες ήταν νομαδικός λαός τουρκικής καταγωγής της κεντρικής Ασίας που από τον 9ο αιώνα είχαν μεταναστεύσει δυτικότερα επιτιθέμενοι σε διάφορους λαούς, μεταξύ των οποίων και στους Ρως. Τα νέα της εισβολής από τουλάχιστον 80.000 Πετσενέγους (μαζί με τα γυναικόπαιδα) ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικά, αφενός επειδή το Βυζάντιο είχε κατ’ επανάληψιν αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα από τέτοιες μαζικές μεταναστεύσεις στα εδάφη του, αλλά και επειδή μερικές δεκαετίες νωρίτερα, το 1048, μια άλλη ορδή Πετσενέγων είχε ενσκήψει στη Θράκη και τη λεηλατούσε επί 5 χρόνια έχοντας ταπεινώσει κατ’επανάληψιν τον Βυζαντινό στρατό. Το σκηνικό επαναλήφθηκε και σε αυτή την εισβολή, με τους Πετσενέγους να πλησιάζουν αργά αλλά απειλητικά την Κωνσταντινούπολη λεηλατώντας, ξανά, τη Θράκη στο πέρασμά τους. Ο αυτοκράτορας Αλέξιος Α’ Κομνηνός χρειάστηκε να επιστρατεύσει όλες τις διπλωματικές και στρατιωτικές του ικανότητες για να αντιμετωπίσει τη νέα απειλή και βρήκε πρόθυμους συμμάχους σε μια άλλη νομαδική φυλή, τους Κουμάνους, οι οποίοι πληρώθηκαν καλά για να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τον στρατό του Αλεξίου. |
Η Μάχη: |
 Αυτοκράτωρ Αλέξιος Α’ Κομνηνός Οι Πετσενέγοι φάνηκε ότι αιφνιδιάστηκαν. Η μάχη που έλαβε χώρα την επομένη το πρωί στο Λεβούνιο, ήταν στην ουσία μια σφαγή. Οι Πετσενέγοι είχαν φέρει μαζί τους τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους και ήταν εντελώς απροετοίμαστοι για τη βιαιότητα της επιθέσεως που εξαπολύθηκε πάνω τους. Οι Κουμάνοι και οι Βυζαντινοί σάρωσαν το εχθρικό στρατόπεδο σφάζοντας όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Οι Πετσενέγοι δεν μπόρεσαν να προβάλουν καμιά ουσιαστική άμυνα. Πολύ λίγοι από αυτούς επέζησαν. |
Επακόλουθα: |
| Η συγκεκριμένη ορδή διαλύθηκε αλλά τα προβλήματα με τους Πετσενέγους επαναλήφθηκαν για λίγο τον 12ο αιώνα. Αυτή η επιβλητική επέμβαση υπήρξε η μοναδική σημαντική νίκη που επετεύχθη από ένα Βυζαντινό στράτευμα μετά από πολλές δεκαετίες και ο πρώτος θρίαμβος της Κομνήνειας Αναγέννησης, της περιόδου που σημάδεψε την αρχή της αναβίωσης της Βυζαντινής ισχύος και η οποία θα κρατούσε για τα επόμενα 100 χρόνια. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
|
|