Μάχη των Φαρσάλων |
χρόνος: 1277τέλος 1277 |
Ήττα των αυτοκρατορικών από τις δυνάμεις του Δεσποτάτου της Θεσσαλίας | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Έλληνες Θεσσαλίας
|
τοποθεσία: Φάρσαλα, Θεσσαλία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Πόλεμοι των Δεσποτάτων |
σύγχρονη χώρα:
Ελλάδα |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Ιωάννης Συναδηνός & Μιχαήλ Καβαλλάριος | Δεσπότης Ιωάννης Α’ Δούκας της Θεσσαλίας |
Δυνάμεις: | ||
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Το 1268 ο Ιωάννης Α’ Δούκας ίδρυσε την ανεξάρτητη ηγεμονία της Θεσσαλίας στα εδάφη που κληρονόμησε από τον πατέρα του, τον Δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Β’ Άγγελο. Το κρατίδιο του ήταν ένα κομμάτι από το Δεσποτάτο της Ηπείρου (το υπόλοιπο κληρονόμησε ο αδερφός του Νικηφόρος) που περιλάμβανε μέρος της σημερινής Θεσσαλίας και τον σημερινό νομό Φθιώτιδος. Πρωτεύουσά του ήταν οι Νέαι Πάτραι (Υπάτη). Ο Ιωάννης είχε τον τίτλο του σεβαστοκράτορα που του είχε απονείμει ο Βυζαντινός αυτοκράτορας όταν οι σχέσεις τους ήταν καλές(1), παρόλο που λόγω σύγχυσης εξαιτίας του ονόματός του αναφέρεται και ως «Δούκας Θεσσαλίας». Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγος δεν καλοέβλεπε την ύπαρξη των ανεξάρτητων ελληνικών δεσποτάτων, συν τοις άλλοις επειδή συχνά συμμαχούσαν με τους Φράγκους ηγεμόνες. Γι’ αυτό έκανε διάφορες ενέργειες για να τα καθυποτάξει. Το 1274 ο Μιχαήλ Η’ οργάνωσε μια μεγάλη εκστρατεία εναντίον του Ιωάννη η οποία όμως απέτυχε. Το 1277 απέστειλε ένα νέο εκστρατευτικό σώμα με επικεφαλής τον μέγα στρατοπεδάρχη Ιωάννη Συναδηνό και τον μέγα κοντόσταυλο Μιχαήλ Καβαλλάριο. |
Η Μάχη: |
Ο Συναδηνός αιχμαλωτίστηκε, ενώ ο Καβαλλάριος πέθανε αμέσως μετά τη μάχη από τα τραύματά του. |
Επακόλουθα: |
Ο Συναδηνός απελευθερώθηκε –ίσως με λύτρα– το 1281 και συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αυτοκράτορα. Ο Μιχαήλ Η’ άρχισε προετοιμασίες για μια νέα εκστρατεία το 1282, αλλά πέθανε πριν προλάβει να την ξεκινήσει. Ο Ιωάννης Δούκας παρέμεινε κυβερνήτης της Θεσσαλίας μέχρι τον θάνατό του το 1289. Το ανεξάρτητο κρατίδιο της Θεσσαλίας επιβίωσε μέχρι το 1318 και μετά μεταλλάχθηκε στο καταλανικό «Δουκάτο Νέων Πατρών». |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
Παρατηρήσεις: |
|
|