Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Κατάληψη του Καστροτζιοβάννι(Κατάληψη της Έννας) |
χρόνος: 85924 Ιανουαρίου 859 |
| Οι Άραβες κατέλαβαν την πόλη, το ισχυρότερο φρούριο της Σικελίας | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Άραβες (Αγλαβίδες)
|
τοποθεσία: Σύγχρονη Enna, στο κέντρο της Σικελίας
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Κατάληψη πόλης |
πόλεμος: Αραβική κατάκτηση της Σικελίας |
σύγχρονη χώρα:
Ιταλία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Μιχαήλ Γ' ο Μέθυσος) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Θεόδοτος | Εμίρης Αμπάς Ιμπν Φαντλ |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Η κατάκτηση της Βυζαντινής Σικελίας από τους Άραβες κράτησε 75 χρόνια. Άρχισε τον Ιούνιο του 827, όταν αποβιβάστηκε ένας στρατός από Αγλαβίδες Άραβες από την Ιφρικίγια (Τυνησία) στη Μαζάρα, και τελείωσε το 902, όταν έπεσε η Ταορμίνα. Σε όλο αυτό το διάστημα οι Άραβες κέρδιζαν αργά και με δυσκολία έδαφος, σε αντίθεση με προηγούμενες επιτυχίες τους σε βάρος του Βυζαντίου (Κρήτη, Αίγυπτο κ.λπ.) όταν η επικράτησή τους ήταν πολύ γρήγορη. Η Κωνσταντινούπολη προσπαθούσε να βοηθήσει και έστελνε κατά καιρούς ενισχύσεις, αλλά αυτό δεν ήταν πάντα εύκολο, δεδομένων των τεράστιων προβλημάτων εκείνη την εποχή σε άλλα μέτωπα (με Άραβες και Βουλγάρους). Αργά αλλά σταθερά οι Άραβες κατελάμβαναν πόλεις και κάστρα στη Σικελία. Το 831 πήραν το Παλέρμο αλλά απέτυχαν στην προσπάθειά τους να καταλάβουν τότε τις Συρακούσες και την Έννα. Η Μεσσήνη κατελήφθη το 843, το Λεοντίνιον το 846 και η Ραγκούζα το 848. Το 851, ο ικανός εμίρης της Σικελίας Αλ-Άγκλαμπ Αμπού Ιμπραχήμ, πέθανε και τον διαδέχτηκε ο Αμπάς ιμπν Φαντλ, ο νικητής στη μάχη της Μπουτέρα της Σικελίας (όπου 10.000 Βυζαντινοί σκοτώθηκαν το 845). Ο νέος εμίρης ξεκίνησε επιδρομές και λεηλασίες στις περιοχές που κατείχαν ακόμη οι Βυζαντινοί, καταλαμβάνοντας τη Μπουτέρα (μετά από 3μηνη πολιορκία), την Κεφαλού κ.ά. Το σημείο που αντιστεκόταν στις επεκτατικές του διαθέσεις ήταν πάντα η Έννα (Καστροτζιοβάννι). Η Έννα είναι αρχαία πόλη κτισμένη στο κέντρο της Σικελίας και σε μεγάλο υψόμετρο (931μ). Ήταν κτισμένη σε φυσικά οχυρή θέση προστατευμένη από γκρεμούς και επιπλέον είχε ισχυρά τείχη. Το κάστρο της Έννας θεωρείτο απόρθητο ήδη από την αρχαιότητα. Η Έννα θεωρείτο επίσης κλειδί για την κυριαρχία στη Σικελία γιατί εξασφάλιζε τον έλεγχο σε μεγάλο μέρος του νησιού. Οι Άραβες δεν μπορούσαν να προωθηθούν στην ανατολική πλευρά της Σικελίας όσο η Έννα ήταν σε Βυζαντινά χέρια. |
Η Μάχη: |
 το κάστρο της Εννας σήμερα Η πολιορκία της Έννας κράτησε πολύ καιρό (ίσως χρόνια –δεν γνωρίζουμε ακριβώς). Οι επιθέσεις των Αράβων δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα απέναντι στα ισχυρά τείχη της Έννας. Τελικά, στις αρχές του 859, οι Σαρακηνοί βρήκαν ένα ευάλωτο σημείο, όταν ένας πρώην κρατούμενος στη φυλακή της Έννας τους υπέδειξε έναν υπόνομο που περνούσε κάτω από τα τείχη. Μια ομάδα Σαρακηνών κατόρθωσε να διεισδύσει μέσα από τον υπόνομο, αιφνιδίασε τους υπερασπιστές και άνοιξε τις πύλες. Οι Σαρακηνοί όρμησαν στην πόλη και ακολούθησαν λεηλασίες και σφαγές. 8000 κάτοικοι σφαγιάσθηκαν. Γυναίκες και παιδιά πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα. Κανένας χριστιανός δεν έμεινε στην Έννα. Οι Άραβες πλέον κατείχαν τον «ομφαλό της Σικελίας» και οι Βυζαντινοί περιορίστηκαν στις Συρακούσες. |
Αξιοσημείωτα: |
| Οι Άραβες αποκαλούσαν την Έννα Κασρ Γιάννι (κάστρο της Έννας) και όταν τον 11ο αιώνα η πόλη ξαναέγινε χριστιανική, η αραβική ονομασία μεταφράστηκε σε Castrogiovanni (Καστροτζιοβάννι –κάστρο του Ιωάννη). Το όνομα αυτό έμεινε μέχρι το 1926 όταν επί Μουσολίνι η πόλη πήρε ξανά το αρχαίο της όνομα. |
Επακόλουθα: |
| Η πτώση του πιο σημαντικού φρουρίου της ενδοχώρας της Σικελίας ανάγκασε τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ’ να στείλει ένα μεγάλο στράτευμα το 859 – 860, υπό τον Κωνσταντίνο Κοντομύτη, αλλά ο στρατός του, όπως και ο στόλος που τον μετέφερε, ηττήθηκαν από τον Αμπάς ιμπν Φαντλ. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|
|