Μάχη της Μέμβρησας |
χρόνος: 536Άνοιξη 536 |
Νίκη του Βελισαρίου εναντίον στασιαστών του Ρωμαϊκού στρατού της Β. Αφρικής | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Ρωμαίοι στασιαστές
|
τοποθεσία: Έξω από τη Μέμβρησα (λατ. Membresa), το σημερινό Majaz al Bab δυτικά της Τύνιδος
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Στάσεις και Εξεγέρσεις |
σύγχρονη χώρα:
Τυνησία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιουστινιανός Α’) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Βελισάριος | Στότζας |
Δυνάμεις: | 2.000 | 8.000 & 1.000 Βάνδαλοι |
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Αμέσως μετά την αναχώρηση του στρατηγού Βελισαρίου από την Καρχηδόνα, ο τοπικός πληθυσμός των Βερβέρων επαναστάτησε. Το 535, ο Βυζαντινός κυβερνήτης της επαρχίας Σολόμων κατέστειλε με εντυπωσιακές ενέργειες την πρώτη εξέγερση των Μαυριτανών. Το επόμενο έτος, το Πάσχα του 536, μια νέα μεγάλης κλίμακας εξέγερση ξέσπασε, αυτή τη φορά από Ρωμαίους στρατιώτες οι οποίοι ήταν δυσαρεστημένοι με τον Σολόμων, επειδή δεν μοιραζόταν μαζί τους τη γη των Βανδάλων και τα λάφυρα πολέμου. Ο Σολόμων, μαζί με τον διάσημο ιστορικό Προκόπιο που δούλευε γι’ αυτόν σαν γραμματέας, κατάφεραν να διαφύγουν στη Σικελία, που είχε καταληφθεί από τον Βελισάριο. Με το που έμαθε για την ανταρσία ο Βελισάριος, με τον Σολόμων, 100 επίλεκτους άνδρες και ένα πλοίο, απέπλευσαν για την Αφρική. Η Καρχηδόνα βρισκόταν υπό πολιορκία από 9.000 στασιαστές, συμπεριλαμβανομένων 1.000 Βανδάλων, υπό κάποιον Στότζα, πρώην Ρωμαίο στρατιώτη. Οι αμυνόμενοι στην πόλη σκέφτονταν την παράδοση, όταν εμφανίσθηκε ο Βελισάριος. |
Η Μάχη: |
Ρωμαϊκό ιππικό Εκεί, αμφότερα τα στρατεύματα στρατοπέδευσαν και ετοιμάστηκαν για μάχη. Κανείς τους δεν εισήλθε στην πόλη, γιατί δεν ήταν οχυρωμένη. Την επομένη ημέρα και καθώς τα στρατεύματα κινούνταν προς εμπλοκή, άρχισε να φυσά ένας πολύ δυνατός άνεμος με κατεύθυνση προς τους άντρες του Στότζα. Οι στασιαστές θεώρησαν ότι ο άνεμος αυτός ήταν μειονέκτημα και αποφάσισαν να κινηθούν προς άλλη θέση, ώστε να έχουν τον άνεμο από πίσω τους. Φυσικά, ο Βελισάριος δεν προσάρμοσε τη θέση του σε απάντηση αυτής της κίνησης. Αντίθετα, βλέποντας το αντίπαλο στράτευμα να διασπάει τις γραμμές του, διέταξε γενική επίθεση. Οι στασιαστές αιφνιδιάστηκαν από την ταχύτητα και τη βιαιότητα της επίθεσης και ετράπησαν σε άτακτη φυγή. Δεν υπέστησαν όμως πολλές απώλειες. Οι περισσότεροι από τους σκοτωμένους ήταν Βάνδαλοι. Ο Βελισάριος δεν τους καταδίωξε. Έδωσε στους στρατιώτες του το εχθρικό στρατόπεδο να το λεηλατήσουν. Με χαρά ανακάλυψαν πολλές γυναίκες και άφθονο χρυσό στο εγκαταλειμμένο στρατόπεδο. Τα λάφυρα ήταν από τη λεηλασία της Καρχηδόνας από τους στασιαστές μερικές μέρες νωρίτερα. |
Επακόλουθα: |
Ο Βελισάριος έπρεπε να επιστρέψει στην Ιταλία και ο Ιουστινιανός όρισε τον εξάδερφό του Γερμανό magister militum (στρατιωτικό διοικητή) στην περιοχή για να διαχειριστεί την κρίση. Ο νέος διοικητής διαπίστωσε ότι τα δύο τρίτα του Βυζαντινού στρατού στην Αφρική είχαν προσχωρήσει στους στασιαστές. Η στάση συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά. Ο Γερμανός απεδείχθη ανίκανος και αργότερα ο Σολόμων εκτός από έπαρχος έγινε ξανά αρχηγός του στρατού στην Καρχηδόνα. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|