Πολιορκία της Θεσσαλονίκης (3) |
χρόνος: 617 |
Πολιορκία της Θεσσαλονίκης από Αβάρους και Σλάβους | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Σλάβοι & Άβαροι
|
τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Πολιορκία |
πόλεμος: Πόλεμοι εναντίον Αβάρων και Σλάβων |
σύγχρονη χώρα:
Ελλάδα |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ηράκλειος) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Άγνωστος | Χαγάνος των Αβάρων Μπαγιάν Β' |
Δυνάμεις: | ||
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Από τη δεκαετία του 580 οι Σλάβοι είχαν αρχίσει επιδρομές στη Νότια Βαλκανική. Πέρα από τις λεηλασίες, τις αρπαγές και τις καταστροφές, σιγά σιγά οι επιδρομές αυτές πήραν τον χαρακτήρα μιας μεγάλης μετακίνησης πληθυσμών και μετεγκατάστασης, που έμεινε στην ιστορία ως η Κάθοδος των Σλάβων. Η Θράκη και η Μακεδονία, αλλά σε μεγάλο βαθμό και η υπόλοιπη Ελλάδα είχαν ερημώσει από τις επιδρομές. Από τις λίγες πόλεις που είχαν αντισταθεί ήταν η Θεσσαλονίκη. Οι Σλάβοι την πολιόρκησαν το 586 (ή ίσως το 597) αλλά χωρίς επιτυχία παρόλο που η Θεσσαλονίκη είχε ελάχιστους υπερασπιστές. Έκαναν μια νέα επίθεση με μονόξυλα από τη θάλασσα το 604 αλλά αποκρούσθηκαν. Το 615 ένας μεγάλος συνασπισμός Σλαβικών φυλών πολιόρκησε ξανά την πόλη, αλλά και πάλι απέτυχαν, ενώ ο αρχηγός τους Χάτζων σκοτώθηκε. Η κύρια πηγή από όπου μαθαίνουμε για αυτές τις επιθέσεις είναι τα δύο βιβλία Διηγήσεων των θαυμάτων του Αγίου Δημητρίου (έργο του 610 το πρώτο και του 680 το δεύτερο), τα οποία αποδίδουν τη σωτηρία της Θεσσαλονίκης στην επέμβαση του προστάτη της Αγίου Δημητρίου. Μετά την αποτυχία του 615 οι αρχηγοί των Σλαβικών φυλών απευθύνθηκαν στον χαγάνο των Αβάρων τον οποίο έπεισαν για μια από κοινού επιχείρηση για κατάληψη της Θεσσαλονίκης, που ήταν η πιο σημαντική και πιο πλούσια πόλη των Βαλκανίων. Σημειωτέον ότι τα προηγούμενα χρόνια οι αυτοκράτορες Φωκάς και Ηράκλειος είχαν εξαγοράσει την ειρήνη με τους Αβάρους πληρώνοντας ετήσιο φόρο υποτελείας. Προσπάθησαν να κάνουν το ίδιο και με τους Σλάβους αλλά με περιορισμένη επιτυχία, καθώς οι Σλάβοι ήταν διασπασμένοι σε πολλές φυλές χωρίς έναν ηγεμόνα. Οι Βυζαντινοί δεν ήταν πάντα συνεπείς στην καταβολή του φόρου υποτελείας και είναι πολύ πιθανόν οι Άβαροι να μην είχαν πληρωθεί εκείνη την περίοδο και γι’ αυτό ίσως ο Χαγάνος να παραβίασε την ειρήνη. |
Η Μάχη: |
Σλάβος πολεμιστής του 7ου αιώνα Η πολιορκία αυτή τη φορά κράτησε 33 μέρες. Οι πολιορκητικές μηχανές δεν φάνηκαν πολύ αποτελεσματικές. Οι καταπέλτες δεν έκαναν μεγάλη ζημιά στα τείχη ενώ ένας πολιορκητικός πύργος έπεσε σκοτώνοντας το πλήρωμά του και καταρρακώνοντας το ηθικό των πολιορκητών. Σύμφωνα με των ανώνυμο συγγραφέα του δεύτερου βιβλίου με τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου, ο Άγιος εμφανίστηκε πολλές φορές: είτε στις επάλξεις με λευκή φορεσιά είτε περπατώντας πάνω στο νερό είτε έφιππος μπροστά από τις πύλες δίνοντας έτσι θάρρος στους υπερασπιστές και σκορπώντας τον τρόμο στους εχθρούς. Βλέποντας ότι η πολιορκία κρατάει σε μάκρος ο χαγάνος πείστηκε να αποχωρήσει αφού πληρώθηκε καλά σε χρυσό από τους Θεσσαλονικείς. Οι Σλάβοι έβγαλαν και αυτοί κάτι πουλώντας τους αιχμαλώτους στους Βυζαντινούς. Η ορδή Αβάρων και Σλάβων αποχώρησε αφού έκαψε όλες τις εκκλησίες και τα μοναστήρια γύρω από τη Θεσσαλονίκη. |
Αξιοσημείωτα: |
Οι πολιορκίες της Θεσσαλονίκης αυτήν την περίοδο και η σωτηρία της πόλης που αποδόθηκε σε θαύματα του Αγίου Δημητρίου είναι ο λόγος που ο Άγιος έγινε πολύ δημοφιλής στο Βυζάντιο. Το ωραίο είναι ότι για τον ίδιο λόγο έγινε πολύ δημοφιλής και στους Σλάβους όταν αργότερα εκχριστιανίστηκαν, οι οποίο Σλάβοι υποτίθεται είχαν ιδίαν αντίληψιν για τα θαύματα του Αγίου. |
Επακόλουθα: |
Τελικά, οι Άβαροι και το Βυζάντιο συνάπτουν συνθήκη, σύμφωνα με την οποία ο Ηράκλειος αυμφωνεί στην πληρωμή ετήσιας χορηγίας 20.000 χρυσών νομισμάτων για να εξασφαλίσει τα νώτα του εν όψει της εκστρατείας του εναντίον των Περσών. Οι Σλάβοι συνέχισαν την εξάπλωση και την εγκατάστασή τους στη Νότια Βαλκανική, ενώ οι Άβαροι παρέμειναν ένας σοβαρός κίνδυνος για το Βυζάντιο. Η Θεσσαλονίκη όμως δεν δέχτηκε άλλες επιθέσεις από τους Σλάβους μέχρι τη μεγάλη πολιορκία του 678. |
|