Μάχη στη θέση Σολάχων(Μάχη περί το Αρζαμών) |
χρόνος: 586Άνοιξη 586 |
Νίκη των Βυζαντινών εναντίον των Περσών | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Σασσανίδες Πέρσες
|
τοποθεσία: Στην τοποθεσία με το όνομα Σολάχων νοτίως του σημερινού Μαρντίν, στη Βόρεια Συρία κοντά στα σύνορα με την Τουρκία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Περσικοί Πόλεμοι |
σύγχρονη χώρα:
Συρία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Μαυρίκιος) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Στρατηγός Φιλιππικός | Στρατηγός Καρδαριγάν |
Δυνάμεις: | Λιγότερο από 10.000 και λιγότεροι από τον εχθρό, αποκλειστικά ιππείς | Λιγότερο από 10.000, αποκλειστικά ιππείς |
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Ο Βυζαντινο-Περσικός πόλεμος εκείνης της περιόδου, που κράτησε από το 572 μέχρι το 591, συνεχιζόταν δίχως τέλος για αρκετά χρόνια, με τις δύο πλευρές σχεδόν ισάξιες και περιοδικά διαλείμματα ανακωχών και διαπραγματεύσεων αλληλοδιαδεχόμενα πολεμικών επιχειρήσεων. Το 586, οι Πέρσες πρότειναν ειρήνη με αντίτιμο την καταβολή σε αυτούς φόρου υποτελείας. Ο Μαυρίκιος αρνήθηκε (όπως είχε κάνει και με τους Ούννους) και οι Βυζαντινοί προετοιμάστηκαν για πόλεμο. Ο στρατηγός της Ανατολής Φιλιππικός (στρατηγός των εώων στρατιωτών), κουνιάδος του Αυτοκράτορα Μαυρικίου, κινήθηκε προς αναχαίτιση της αναμενόμενης Περσικής εισβολής. Τοποθέτησε τον στρατό του σε στρατηγικά σημεία στην πεδιάδα Σολάχων, ελέγχοντας τις υπάρχουσες οδούς της κοιλάδας της Μεσοποταμίας και ειδικά την πρόσβαση προς την κύρια τοπική πηγή ύδρευσης, τον ποταμό Αρζαμών(1) Ο Πέρσης στρατηγός Καρδαριγάν(2) προωθήθηκε εναντίον του και συνάντησε τη Βυζαντινή δύναμη ήδη σε τάξη μάχης. |
Η Μάχη: |
Πέρσης ιππέας Στο σημείο αυτό, όμως, απειλήθηκε καταστροφή, καθώς οι ιππείς εγκατέλειψαν τον σχηματισμό τους και κατευθύνθηκαν προς το εχθρικό στρατόπεδο με σκοπό να το λεηλατήσουν. Ο Φιλιππικός, έδωσε το διακριτικό κράνος του σε έναν από τους σωματοφύλακές του και τον έστειλε να μαζέψει το ιππικό με την απειλή της βαριάς τιμωρίας από τον ίδιο. Το κόλπο έπιασε: οι άνδρες αναγνωρίζοντας το κράνος επανήλθαν στην τάξη, ακριβώς την κατάλληλη στιγμή για το κέντρο, κατά του οποίου οι Πέρσες έχοντας ανασυγκροτηθεί, εκδήλωναν επίθεση. Ο Φιλιππικός διέταξε τους άνδρες του κεντρικού σχηματισμού να αφιππεύσουν και να σχηματίσουν φούλκον (τείχος ασπίδων), με τα ακόντιά τους να εξέχουν αυτού. Αυτό διέσπασε την ορμή της Περσικής αντεπίθεσης. Η Βυζαντινή αριστερή πτέρυγα κατάφερε να κάνει επιτυχή αντεπίθεση, η οποία ώθησε πίσω σε αταξία το αντίπαλο Περσικό δεξιό πλευρό. Σύντομα, το Περσικό δεξί κέρας διαλύθηκε και τράπηκε σε φυγή, καταδιωκόμενο από τους Βυζαντινούς. Με αμφότερα τα πλευρά τους να έχουν σκορπίσει, το Περσικό κέντρο τώρα δέχονταν επίθεση από το ανασυγκροτημένο Βυζαντινό δεξί, το οποίο τους παρέσυρε μέχρι εκεί που βρίσκονταν στην αρχή το Περσικό δεξί πλευρό. Οι Πέρσες δεχόμενοι επίθεση από υπεράριθμο εχθρό και από όλες τις πλευρές, σύντομα έσπασαν κι ετράπησαν σε φυγή. |
Αξιοσημείωτα: |
Το ηττημένο περσικό στράτευμα υπέφερε, όχι μόνο από την καταδίωξη των Βυζαντινών, αλλά και από την έλλειψη νερού. Οι Πέρσες είχαν φέρει μαζί τους πολλά υποζύγια με ασκούς νερού, αλλά πριν από τη μάχη, ο Καρδαριγάν είχε διατάξει όλες οι προμήθειες νερού να χυθούν στο έδαφος, ώστε να δώσει στους στρατιώτες του να καταλάβουν ότι πρέπει να «νικήσουν ή να πεθάνουν»! |
Επακόλουθα: |
Η νίκη αυτή επέτρεψε τους Βυζαντινούς να ανακτήσουν το πάνω χέρι και κατόπιν να επιβάλλουν τον έλεγχο της περιοχής του Δάρας. Όμως, δεν ήταν η αποφασιστική νίκη. Ο πόλεμος συνεχίστηκε για μερικά χρόνια ακόμα. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
Παρατηρήσεις: |
|
|