Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη της Σένα Γκάλικα(Sena Gallica, Σενιγκάλλια) |
χρόνος: 551Φθινόπωρο 551 |
| Νίκη στη θάλασσα για τους Βυζαντινούς εναντίον των Οστρογότθων | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Οστρογότθοι
|
τοποθεσία: Κοντά στη σημερινή πόλη Senigallia, βορείως της Αγκόνα, στην Ιταλία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Ναυμαχία |
πόλεμος: Γοτθικός Πόλεμος στην Ιταλία |
σύγχρονη χώρα:
Ιταλία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιουστινιανός Α’) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Ιωάννης & Βαλεριανός | Ιδούλφος & Γκιμπάλ |
| Δυνάμεις: | 50 πλοία | 47 πλοία |
| Απώλειες: | κανένα πλοίο δεν βυθίστηκε | όλα τα πλοία καταστράφηκαν |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Το 550, ο Γοτθικός Πόλεμος βρίσκονταν ήδη στο 15ο έτος του. Ο βασιλιάς των Οστρογότθων Τωτίλα, για να παρεμποδίσει την πρόσβαση των Βυζαντινών στην Ιταλία και τη δυνατότητα να αποβιβάζουν νέα στρατεύματα, δημιούργησε ένα στόλο αποτελούμενο από 400 πλοία με τον οποίο φιλοδοξούσε να αμφισβητήσει την κυριαρχία του Βυζαντίου στη θάλασσα. Έχοντας πληροφορίες ότι ο Ιουστινιανός προετοίμαζε μια τελευταία μεγάλη εκστρατεία στην Ιταλική χερσόνησο, ο Τωτίλας αποφάσισε να μπλοκάρει το λιμάνι της Αγκόνας, που ήταν μια σημαντική ναυτική βάση. Πολιόρκησε την Αγκόνα με 47 πλοία και έστειλε τον υπόλοιπο στόλο του, αποτελούμενο από 300 πλοία, να εκτελέσει, σε αντιπερισπασμό, επιδρομές στις ακτές της Ηπείρου και των Ιονίων νήσων. Η πτώση της Αγκόνας ήταν επικείμενη, γι’ αυτό ο Ρωμαίος διοικητής της Ραβέννας Βαλεριανός, ζήτησε βοήθεια από τον Ιωάννη – έναν έμπειρο στρατιωτικό με έδρα τα Σάλωνα της Δαλματίας που περίμενε να ενταχθεί στο εκστρατευτικό σώμα του Ναρσή. Ο Ιωάννης επάνδρωσε άμεσα 38 πλοία. Σύντομα προστέθηκαν σε αυτά και άλλα 12 πλοία υπό τον ίδιο τον Βαλεριανό. Ο ενωμένος στόλος συνάντησε τον γοτθικό στόλο στη Σένα Γκάλικα, περί τα 25 χιλιόμετρα βόρεια από την Αγκόνα. |
Η Μάχη: |
 Βυζαντινός δρόμων Η διαφορά με την κλασσική αρχαιότητα ήταν ότι τα πολεμικά πλοία του 6ου αιώνα δεν είχαν έμβολα στις πλώρες τους. Αντί αυτών, η ναυμαχία διεξάγονταν κυρίως με ανταλλαγή βλημάτων και ρεσάλτα από το ένα σκάφος στο άλλο. Σε αυτό το είδος μάχης, η πείρα και η ικανότητα διατηρήσεως του σχηματισμού των πλοίων ήταν σημαντική και τα Βυζαντινά πληρώματα πλεονεκτούσαν απέναντι στους άπειρους Γότθους. Μέσα στην έξαψη της μάχης, μερικά από τα Γοτθικά πλοία αποκόπηκαν από το κυρίως σώμα, ενώ άλλα έπλεαν πολύ κοντά το ένα στο άλλο και δεν μπορούσαν να εκτελέσουν ελιγμούς. Τα μεμονωμένα γοτθικά σκάφη αποτέλεσαν εύκολο στόχο για τους Βυζαντινούς και βυθίστηκαν. Οι Γότθοι ναύαρχοι διέταξαν τότε τα σκάφη τους να ανασυνταχθούν. Όμως λόγω απειρίας των πληρωμάτων, τα πλοία άρχισαν να συγκρούονται μεταξύ τους. Μέσα σε αυτή τη σύγχυση οι έμπειροι Βυζαντινοί άρχισαν να κυριεύουν μεθοδικά ή να πυρπολούν το ένα μετά το άλλο τα εχθρικά πλοία. Στο τέλος, ο γοτθικός στόλος διαλύθηκε και τα εναπομείναντα πλοία τους διέφυγαν μακρυά όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Έχασαν 36 πλοία, ο Γκίμπαλ συνελήφθη αιχμάλωτος, ενώ ο Ινδούλφος με τα υπολείμματα του στόλου διέφυγε με κατεύθυνση την Αγκόνα. Καθώς έφθασε κοντά στο στρατόπεδο του Γοτθικού στρατού, έβγαλε τα πλοία του στην ακτή και τα έκαψε, ώστε να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού. |
Αξιοσημείωτα: |
| Η ναυμαχία αυτή ήταν τελευταία μεγάλη ναυμαχία που έγινε στη Μεσόγειο για περισσότερο από έναν αιώνα. |
Επακόλουθα: |
| Η ήττα αποθάρρυνε τους Γότθους, οι οποίοι αμέσως εγκατέλειψαν την πολιορκία της Αγκόνα. Η ναυμαχία αυτή θεωρείται σαν το σημείο καμπής στον Γοτθικό πόλεμο. Από εκεί και πέρα η αποστολή ενισχύσεων από το Βυζάντιο ήταν ανεμπόδιστη. Σύντομα κατέπλευσε ο Ναρσής με καινούργιο στρατό και μέσα σε 3 χρόνια κατέλυσε το κράτος των Οστρογότθων. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|
|