Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη του Μοντεπελόζο(Μάχη του Μόντε Σιρίκολο) |
χρόνος: 10413 Σεπτεμβρίου 1041 |
| Ήττα των Βυζαντινών από τους Νορμανδούς στη Νότια Ιταλία | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Νορμανδοί, Λομβαρδοί
|
τοποθεσία: Ανάμεσα στο Καστέλο Μόντε Σέρικο και την πόλη Montepeloso (σύγχρονη Irsina) της Νότιας Ιταλίας
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Κατάκτηση της Νοτίου Ιταλίας από τους Νορμανδούς |
σύγχρονη χώρα:
Ιταλία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Μιχαήλ Δ' ο Παφλαγών) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Εξακουστός Βοϊωάννης | Ατενόλφο, Γουλιέλμος ντ΄Ωτβίλ ή Αλταβίλας |
| Δυνάμεις: | 10.000 (;) | 700 ιππότες (;) |
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Μετά από δύο απανωτές ήττες από τους στασιαστές Νορμανδούς και Λομβαρδούς, ο Κατεπάνω της Ιταλίας Μιχαήλ Δοκειανός αντικαταστάθηκε από τον Εξακουστό Βοϊωάννη, γιο του παλιού, ένδοξου Κατεπάνω Βασιλείου Βοϊωάννη ή Βουγιάννη (1017-1027). Ο Εξακουστός Βοϊωάννης δεν μπόρεσε να οργανώσει μεγαλύτερο στρατό από αυτόν που είχε ο Δοκειανός στο Μοντε Ματζιόρε τον περασμένο Μάιο. Πήρε λίγες ακόμα μονάδες από το εκστρατευτικό σώμα της Σικελίας , που έτσι αποδυναμώθηκε ακόμα περισσότερο. Είχε ήδη μαζί του ένα απόσπασμα Βαράγγων, ό,τι είχε απομείνει από την προηγούμενη μάχη. Σύμφωνα με το Χρονικό του Μπάρι, τον Βυζαντινό στρατό συμπλήρωνε ένα χαμηλού επιπέδου συνονθύλευμα που το αποτελούσαν Παυλικανοί, στρατιώτες του θέματος Μακεδονίας και Έλληνες της Καλαβρίας. Σημειωτέον, όλοι ήταν ήδη τρομοκρατημένοι από την επιθετική δεινότητα των Νορμανδών. Ο Βοϊωάννης συγκέντρωνε το στρατό του στο Μοντεπελόζο μια οχυρωμένη πόλη στο μέσο της απόστασης ανάμεσα στο Μπάρι και το κάστρο του Μέλφι (που ήταν το κέντρο επιχειρήσεων των στασιαστών). Οι Νορμανδοί βγήκαν από το Μέλφι και ήρθαν πιο νότια, στο Καστέλο του Μόντε Σέρικο (ή «Μόντε Σιρίκολο», όπως αναφέρεται στις ιστορικές πηγές). |
Η Μάχη: |
 Γουλιέλμος ντ΄Ωτβίλ ή Αλταβίλλα Αυτή τη φορά η μάχη ήταν πιο σκληρή και κράτησε ολόκληρη τη μέρα. Στο τέλος οι Νορμανδοί επικράτησαν και πάλι. Οι απώλειες των Βυζαντινών ήταν πολύ βαριές. Ο ίδιος ο Κατεπάνω Εξακουστός Βοϊωάννης πιάστηκε αιχμάλωτος και αφέθηκε αργότερα ελεύθερος μετά από καταβολή λύτρων. |
Αξιοσημείωτα: |
| Από τις Βυζαντινές κτήσεις της Ιταλίας είχαν μείνει πια (μετά τη μεταμέλεια του Αργυρού) μόνο 4 παραλιακές πόλεις: Το Βάριο, το Βρινδήσιον, Ρήγιον, και ο Τάραντας. |
Επακόλουθα: |
| Μετά τη μάχη η εξέγερση έληξε, επειδή αφενός οι Βυζαντινοί είχαν νικηθεί και αφετέρου επειδή ο Ατενόλφο πήρε όλο το ποσό των λύτρων του Βοϊωάννη και έφυγε στο Μπενεβέντο αφήνοντας πίσω τους αγανακτισμένους Νορμανδούς, οι οποίοι κυριάρχησαν στην ενδοχώρα της Απουλίας με κέντρο το Μέλφι. Την άνοιξη του 1042 κατέλαβαν το Μπάρι και ανακήρυξαν τον Αργυρό «Δούκα Ιταλίας». Ο Αργυρός αργότερα πήγε με τους Βυζαντινούς και έγινε Κατεπάνω Ιταλίας, έτσι το Κατεπανίκιον έμεινε Βυζαντινό για λίγο ακόμα. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|
|