Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Επιδρομή στην Κωνσταντινούπολη(Επιδρομή των Ρως) |
χρόνος: 941Μάιος 941 |
| Ρωσική επιδρομή στην Κωνσταντινούπολη που τελικά αποκρούσθηκε με επιτυχία | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Ρώς & Πετσενέγγοι
|
τοποθεσία: Κωνσταντινούπολη
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Επιδρομή |
πόλεμος: Επιδρομές των Ρως |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ρωμανός Α' Λεκαπηνός) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Αυτοκράτωρ Ρωμανός Α’ Λεκαπηνός | Χαγάνος Ιγκόρ του Κιέβου |
| Δυνάμεις: | 15 παλιά πλοία (ο στρατός έλειπε) | 1000 πλοιάρια, 40.000 άντρες |
| Απώλειες: | Ο στόλος καταστράφηκε ολοσχερώς |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Τον Μάιο του 941 οι Ρως και οι σύμμαχοί τους, οι Πετσενέγοι, υπό την ηγεσία του Χαγάνου των Ρως Ιγκόρ του Κιέβου, αποβιβάστηκαν στη βόρεια ακτή της Μικράς Ασίας και επιδόθηκαν σε ληστρικές επιδρομές στη Βιθυνία. Όπως και κατά την επιδρομή του 860, οι Ρως έδειχναν καλά πληροφορημένοι και φαίνεται πως ήξεραν ότι η Βασιλεύουσα ήταν αφύλακτη και ευάλωτη σε επίθεση, καθώς ο Βυζαντινός στόλος πολεμούσε τους Άραβες στη Μεσόγειο, ενώ το σύνολο του Βυζαντινού στρατού ήταν απασχολημένο κατά μήκος των ανατολικών συνόρων. Αφού ερήμωσαν τη Βιθυνία, οι Ρως επιτέθηκαν κατά της πρωτεύουσας. Ο Ιγκόρ είχε στη διάθεσή του μια μεγάλη δύναμη: 40.000 άντρες και 1.000 πλοιάρια. |
Η Μάχη: |
 το Υγρό Πυρ στο χειρόγραφο Σκυλίτζη Ο ιστορικός, επίσκοπος και διπλωμάτης Λιουτπράνδος της Κρεμόνα δίνει την εξής περιγραφή: «Οι Ρως, βλέποντας τις φλόγες, πήδηξαν από τις κουπαστές προτιμώντας το νερό από τη φωτιά. Μερικοί πνίγηκαν παρασυρόμενοι στον βυθό από την πανοπλία τους και τα κράνη τους, άλλοι κάηκαν ζωντανοί. Μόνο αυτοί που κατάφεραν να φέρουν τα σκάφη τους γρήγορα στην ακτή επέζησαν, γιατί τα Ελληνικά πλοία με το μεγαλύτερο βύθισμα δεν μπορούσαν να τα ακολουθήσουν στα ρηχά. Αρκετοί Ρως πιάστηκαν αιχμάλωτοι και αποκεφαλίστηκαν δημοσίως». Οι Βυζαντινοί κατάφεραν να κάψουν μεγάλο μέρος του στόλου των Ρως, αλλά δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν τους επιδρομείς από το να λεηλατήσουν τα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης, φτάνοντας νότια μέχρι τη Νικομήδεια. Οι επιδρομές συνεχίστηκαν όλο το καλοκαίρι. Τον Σεπτέμβριο, οι Ιωάννης Κουρκούας και Βάρδας Φωκάς, δύο από τους κορυφαίους στρατηγούς, γύρισαν εσπευσμένα με στρατό στην Πόλη, αλλά οι επιδρομείς από το Κίεβο είχαν την ετοιμότητα να μεταφέρουν τη ληστρική δραστηριότητά τους στη Θράκη, μετακινώντας εκεί και τον στόλο τους. Όταν μετά από τις λεηλασίες τους ήταν έτοιμοι να φύγουν για την πατρίδα τους φορτωμένοι με λάφυρα, το Βυζαντινό ναυτικό υπό τη διοίκηση του Θεοφάνη τους επιτέθηκε και το μεγαλύτερο μέρος του στόλου τους καταστράφηκε. Ο Ιγκόρ κατάφερε να διαφύγει. |
Αξιοσημείωτα: |
| Η Χαζαρική Αλληλογραφία (επιστολές μεταξύ του χαγάνου Ιωσήφ και του χαλιφάτου της Κόρδοβας) αποκαλύπτει ότι η εκστρατεία υποκινήθηκε από τους Χαζάρους, οι οποίοι ήθελαν να εκδικηθούν τους Βυζαντινούς για τις διώξεις των Εβραίων. Πάντως η αναφορά αυτή δεν θεωρείται αξιόπιστη. |
Επακόλουθα: |
| Ο Ιγκόρ επιτέθηκε ξανά το 944, σε μια επιδρομή μικρότερης κλίμακος, αλλά και πάλι η επίθεση αντιμετωπίσθηκε αποτελεσματικά με τη χρήση του Υγρού Πυρός. Παρά τις αποτυχίες του κατάφερε να εξασφαλίσει μια ευνοϊκή εμπορική συμφωνία με τους Βυζαντινούς το 945. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|
|