Μάχη στα Βασιλικά Θερμά(Aquae Saravenae) |
χρόνος: 97924 Μαρτίου 979 |
Νίκη των αυτοκρατορικών δυνάμεων επί του στασιαστή στρατηγού Βάρδα Σκληρού | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Βυζαντινοί (Εμφύλιος)
|
τοποθεσία: Κοντά στο σημερινό Kırşehir, στο κέντρο της Μικράς Ασίας
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Στάσεις και Εξεγέρσεις |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Βασίλειος Β’ ο Βουλγαροκτόνος) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Βάρδας Φωκάς | Βάρδας Σκληρός |
Δυνάμεις: | ||
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Ο δοξασμένος στρατηγός Βάρδας Σκληρός –ο νικητής στην Αρκαδιούπολη– στασίασε μετά τον παραμερισμό του από τον παρακοιμώμενο ευνούχο Βασίλειο Λεκαπηνό (κηδεμόνα του Βασιλείου Β’) και ήγειρε αξιώσεις για τον θρόνο. Μέσα στο 976, χωρίς να βρει μεγάλη αντίσταση, έγινε κύριος της Αντιόχειας, της Καισάρειας και μεγάλου μέρους της Μ.Ασίας, ενώ πλησίασε επικίνδυνα στη Βασιλεύουσα. Μετά από αυτές τις σοβαρές εξελίξεις, ο Λεκαπηνός επανέφερε στην ενεργό δράση τον παλιό αντίπαλο τού Βάρδα Σκληρού, τον Βάρδα Φωκά, που ήταν τα προηγούμενα 7 χρόνια έγκλειστος σε μοναστήρι. Οι δύο παλιοί εχθροί συγκρούστηκαν κοντά στο Αμόριο, στη μάχη της Παγκάλειας, όπου ο Σκληρός νίκησε μεν, αλλά όχι κατά τρόπο αποφασιστικό, που να δώσει οριστικό τέλος στη δραστηριότητα του Φωκά. Ο Βάρδας Σκληρός καταγόταν από την ανατολική Μ.Ασία και η οικογένειά του είχε τεράστια κτήματα εκεί, ενώ είχε την υποστήριξη από γειτονικές ηγεμονίες Αρμενίων, Γεωργιανών και Αράβων. Όλα αυτά τα πλεονεκτήματα όμως τα είχε και ο Βάρδας Φωκάς, που είχε το επιπλέον προσόν ότι εκπροσωπούσε το επίσημο Βυζαντινό κράτος. Μετά την ήττα του στην περιοχή του Αμορίου, ο Βάρδας Φωκάς δεν πτοήθηκε, ανασυντάχθηκε και κινήθηκε προς τις ανατολικές επαρχίες. Εκεί, ήρθε σε συνεννόηση με τον ηγεμόνα της Γεωργίας Δαβίδ Γ´ Κουροπαλάτη του Ταώ, ο οποίος του παραχώρησε ένα στρατό από 12.000 Γεωργιανούς ιππείς, επικεφαλής των οποίων ήταν ο μοναχός και μετέπειτα άγιος Ιωάννης Τορνίκης. Ο Σκληρός είχε αποτύχει να αξιοποιήσει τη μέχρι τότε υπεροχή του και αναγκάσθηκε να περάσει τον χειμώνα εκείνο στην Ανατολία, μακριά από τους στόχους του – την Κωνσταντινούπολη – κι έτσι η θέση του ήταν μειονεκτική. Από την άλλη, οι αυτοκρατορικές δυνάμεις, είχαν ενισχυθεί με τους Γεωργιανούς και άλλους πρώην συμμάχους του Σκληρού. |
Η Μάχη: |
Σύγκρουση του Βάρδα Σκληρού με τον Βάρδα Φωκά Ο Σκληρός δέχτηκε ένα σοβαρό πλήγμα στο κεφάλι, σε μια προσωπική μονομαχία με τον Φωκά και η φήμη ότι πέθανε ήταν η αιτία που έτρεψε τον στρατό του σε φυγή. Ο ίδιος ο Σκληρός, τελικά, επέζησε και κατάφερε να διαφύγει. |
Αξιοσημείωτα: |
Ο Ιωάννης Τορνίκης, επικεφαλής του σώματος των Γεωργιανών ιππέων (που ήταν το μεγαλύτερο τμήμα του Βυζαντινού στρατού), αργότερα ίδρυσε τη Μονή Ιβήρων στο Άγιο Όρος καλύπτοντας το κόστος χάρη στα λάφυρα από τις εκστρατείες που συμμετείχε. Είναι Άγιος της Γεωργιανής Ορθόδοξης εκκλησίας. |
Επακόλουθα: |
Ο Σκληρός κατέφυγε στους συμμάχους του Άραβες και βρέθηκε για 6 χρόνια στη Βαγδάτη με την οικογένειά του, «φιλοξενούμενος» του Χαλιφάτου. Το 987 ο Βάρδας Φωκά στασίασε με τη σειρά του και ζήτησε τη συνεργασία του Σκληρού, ο οποίος συμφώνησε και επέστρεψε. Μετά το θάνατο του Φωκά, ο Σκληρός ανέλαβε την αρχηγία των στασιαστών, αλλά απέτυχε. Συνελήφθη, τυφλώθηκε και εξορίστηκε. Λίγο πριν πεθάνει ο Βουλγαροκτόνος ζήτησε τις συμβουλές του, τον συγχώρεσε και τον έκανε Κουροπαλάτη. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
Παρατηρήσεις: |
|
|