Μάχη της Φιράζ |
χρόνος: 634Ιανουάριος 634 |
Βαριά ήττα μιας συμμαχικής δύναμης Περσών-Βυζαντινών από τους Άραβες | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Άραβες
|
τοποθεσία: Στο Φιράζ της Μεσοποταμίας, στο άνω μέρος της κοιλάδας του Ευφράτη, στο Βόρειο Ιράκ
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Αραβική Κατάκτηση της Συρίας |
σύγχρονη χώρα:
Ιράκ |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ηράκλειος) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Άγνωστος | Χαλίντ ιμπν αλ-Ουαλίντ |
Δυνάμεις: | 100.000 με 150.000, κυρίως Πέρσες | 15.000 |
Απώλειες: | Ίσως 50.000 |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Μέχρι το τέλος του 633, οι Άραβες είχαν κυριαρχήσει στην κοιλάδα του Ευφράτη. Σε αυτήν την κοιλάδα, η Φιράζ, στην εσχατιά της Περσικής Αυτοκρατορίας, είχε ακόμη Περσική φρουρά. Ο Χαλίντ(1) αποφάσισε να εκδιώξει τους Πέρσες και από αυτό το προπύργιο, οπότε προήλασε προς τη Φιράζ με 15.000 άντρες και έφθασε εκεί την πρώτη εβδομάδα του Δεκεμβρίου του 633. Η Φιράζ ήταν το σύνορο μεταξύ των δύο αυτοκρατοριών, της Περσικής και της Βυζαντινής, γι’ αυτό και στάθμευαν εκεί τόσο Βυζαντινοί, όσο και Πέρσες. Στη θέα του Μουσουλμανικού στρατού, η Βυζαντινή φρουρά αποφάσισε να προστρέξει σε βοήθεια του Περσικού στρατού. Οι ενωμένες Περσο-Βυζαντινές δυνάμεις και οι βοηθητικοί Άραβες Χριστιανοί, ήταν μια δεκαπλάσια τουλάχιστον δύναμη των Αράβων. Γεμάτος αυτοπεποίθηση, λόγω του επιβλητικού μεγέθους των δυνάμεων του συνασπισμού, ο Βυζαντινός διοικητής έστειλε ένα υπεροπτικό μήνυμα στον Χαλίντ, απαιτώντας μια παράδοση άνευ όρων. Ο Χαλίντ αποκρίθηκε ότι θα δώσει την απάντησή του στο πεδίο της μάχης… |
Η Μάχη: |
Άραβες πολεμιστές Οι συνδυασμένες δυνάμεις των Περσών και των Βυζαντινών είχαν τώρα το ποτάμι στην πλάτη τους. Ενώ οι πρώτες γραμμές της παρατάξεως είχαν εμπλακεί στη μάχη, ο Χαλίντ εγκλώβισε τα δύο άκρα του εχθρού με την οπισθοφυλακή του. Παράλληλα, με έναν επιδέξιο ελιγμό, οι Μουσουλμάνοι κατέλαβαν τη γέφυρα επί του ποταμού. Εφάρμοσε δηλαδή ο Χαλίντ την τακτική της διπλής υπερκέρασης. Έτσι ο εχθρός βρέθηκε αποκλεισμένος εντός μιας λαβίδας, δίχως να έχει τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί το μέγεθός του. Στη θανατηφόρα σύγκρουση που ακολούθησε, οι σύμμαχοι σύντομα έχασαν το έδαφος. Οι υποχωρούσες δυνάμεις των Περσών και των Βυζαντινών είτε πηδούσαν μέσα στον ποταμό σε κατάσταση πανικού και σύγχυσης, είτε βρέθηκαν να συμπιέζονται μέχρι θανάτου. Ήταν μια αιματηρή μάχη, με σχεδόν 50.000 νεκρούς από τη μεριά των Περσο-Βυζαντινών στο πεδίο της μάχης. Η μάχη σύντομα έληξε με απόλυτο θριαμβευτή των Χαλίντ. |
Αξιοσημείωτα: |
Δεν υπάρχει αμφιβολία για τις εξαίρετες στρατηγικές ικανότητες του Χαλίντ, αλλά τα νούμερα της μάχης θα πρέπει να τα δεχθούμε με επιφύλαξη, καθώς δεν είναι ασυνήθιστες οι τερατολογίες από αραβικές πηγές που πολύ συχνά παρουσιάζουν μικρές ηρωικές δυνάμεις Αράβων να νικούν τεράστιους αντίπαλους στρατούς. |
Επακόλουθα: |
Μετά τη μάχη, η Φιράζ, το τελευταίο προπύργιο των Περσών στα νοτιοδυτικά τους σύνορα, έπεσε στα χέρια των Μουσουλμάνων. Ο Χαλίντ πήρε εντολή να φύγει από την περιοχή και τα επόμενα χρόνια δραστηριοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία εναντίον των Βυζαντινών στη Συρία. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
Παρατηρήσεις: |
|
|