Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη της Ονγκάλ |
χρόνος: 680 |
| Ήττα που επέτρεψε στους Βούλγαρους να εγκατασταθούν μόνιμα νότια από τον Δούναβη | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Βούλγαροι
|
τοποθεσία: Στο δέλτα του Δούναβη, κοντά στο νησί Peuce (Πεύκη) που δεν υπάρχει πια
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Πρώιμοι Βουλγαρικοί Πόλεμοι |
σύγχρονη χώρα:
Ρουμανία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Κωνσταντίνος Δ') | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Δ’ | Χαν Ασπαρούχ |
| Δυνάμεις: | 25.000 | 10.000 |
| Απώλειες: | Βαριές | Ελάχιστες |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Το 632, ο Χάνος Κουμπράτ (ή «Χουβράτης») κατάφερε να ενώσει τους Βούλγαρους και άλλες τουρκογενείς φυλές σε μια μεγάλη συνομοσπονδία που τα εδάφη της απλώνονταν μεταξύ της Μαύρης Θάλασσας και της Κασπίας. Μετά τον θάνατό του, περί το 660, το χανάτο που δημιούργησε δεν μπόρεσε να μείνει ενωμένο και διασπάστηκε. Ένας από τους τρεις γιους του, ο Ασπαρούχ βάδισε νοτιοδυτικά και εγκαταστάθηκε με τις φυλές που τον ακολούθησαν, γύρω στις 800.000 ψυχές, στην περιοχή Ονγκάλ στα βόρεια του Δούναβη, στη χώρα που αργότερα ονομάστηκε Βεσσαραβία. Στην περιοχή ήταν ήδη εγκατεστημένες και άλλες «βάρβαρες» φυλές, κυρίως Σλάβοι. Από εκεί άρχισε να κάνει ληστρικές επιδρομές εναντίον των βυζαντινών πόλεων και φρουρίων στο νότο. Εκείνη την εποχή το Βυζάντιο είχε πολύ σοβαρά προβλήματα και βρισκόταν συνεχώς σε πόλεμο με τους Άραβες που είχαν φτάσει να πολιορκήσουν και την ίδια την Κωνσταντινούπολη. Οπότε, ο Ασπαρούχ έμεινε ανενόχλητος να κάνει τις επιδρομές του για σχεδόν 10 χρόνια. Όταν μπόρεσε να απωθήσει επιτέλους τους Άραβες το 679 και ηρέμησε κάπως η κατάσταση στα άλλα μέτωπα, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Δ΄ αποφάσισε να τιμωρήσει τους Βουλγάρους επιδρομείς και εξεστράτευσε εναντίον τους. Εν τω μεταξύ, ο Βούλγαρος ηγέτης είχε κάνει συμμαχία με τις εφτά σλαβικές φυλές της ευρύτερης περιοχής, της Μοισίας, για αλληλοπροστασία έναντι των βυζαντινών επιθέσεων ιδρύοντας μια ομοσπονδία. |
Η Μάχη: |
 Ο Ασπαρούχ διασχίζει τον Δούναβη Στο μεταξύ οι Βούλγαροι είχαν κατασκευάσει ξύλινα τείχη για να αμυνθούν στη βαλτώδη περιοχή κοντά στο νησί Πεύκη. Τα έλη ανάγκασαν τους Βυζαντινούς να επιτεθούν από διαφορετικά σημεία και σε μικρότερες ομάδες που μείωσαν τη δύναμη της επίθεσής τους. Με ξαφνικές εφόδους από τα τείχη, η καλά οργανωμένη άμυνα των Βουλγάρων ανάγκασε τελικά τους Βυζαντινούς να υποχωρήσουν, και η υποχώρηση οδήγησε σε αδιέξοδο. Το ιππικό των Βουλγάρων βγήκε από τα τείχη και κυνήγησε τον εχθρό που τράπηκε σε μια άτακτη και χαοτική φυγή. Οι περισσότεροι από τους βυζαντινούς στρατιώτες σκοτώθηκαν μέσα στους βάλτους καθώς πάσχιζαν να βρουν τρόπο διαφυγής.. Αυτή ήταν η πρώτη σημαντική μάχη μεταξύ των Βουλγάρων και των Βυζαντινών. |
Επακόλουθα: |
| Το άμεσο αποτέλεσμα της μάχης ήταν ότι οι Βούλγαροι έκαναν μια ιστορική διέλευση του ποταμού Δούναβη και προχώρησαν νότια προς τη σημερινή βόρεια Βουλγαρία όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Ο Κωνσταντίνος Δ΄ δεν μπόρεσε να τους σταματήσει και ζήτησε ειρήνη αναγνωρίζοντας την παρουσία των Βουλγάρων στη νέα περιοχή. Οι Βούλγαροι είχαν βρει την πατρίδα τους. Το 681 Ο Ασπαρούχ ίδρυσε το Βουλγαρικό χανάτο που αργότερα οι ιστορικοί του έδωσαν τον μεγαλεπήβολο τίτλο Α΄Βουλγαρική Αυτοκρατορία |
|
|