Κατάληψη της Πέτρας |
χρόνος: 551550-551 |
Οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την πόλη της Γεωργίας Πέτρα που κατείχαν οι Πέρσες | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Σασσανίδες Πέρσες
|
τοποθεσία: Στην Πέτρα, κοντά στον Εύξεινο Πόντο, στη Γεωργία, στο σημερινό χωριό Tsikhisdziri
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Κατάληψη πόλης |
πόλεμος: Λαζικός Πόλεμος |
σύγχρονη χώρα:
Γεωργία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιουστινιανός Α’) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | magister militum Βέσσας | Μιρ-Μιρόη ή Μερμερόης (ελληνιστί) |
Δυνάμεις: | 6.000 | 2.600 |
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Ο βασιλιάς Γουβάζης Β’ της Λαζικής (541-555) υπήρξε ο βασικός υπαίτιος του λεγόμενου «Λαζικού Πολέμου» (541–562) μεταξύ Βυζαντίου και Περσίας. Αρχικά ο Γουβάζης ανέβηκε στο θρόνο ως υποτελής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αλλά η καταπιεστική εξουσία των Βυζαντινών τον ώθησε να αναζητήσει τη συμμαχία της αυτοκρατορίας των Σασσανιδών. Οι Βυζαντινοί εκδιώχθηκαν από τη Λαζική με τη βοήθεια ενός περσικού στρατού το 541, αλλά η περσική επικυριαρχία της χώρας αποδείχθηκε χειρότερη, και περί το 548, ο μετανοημένος Γουβάζης ζήτησε ξανά βοήθεια από το Βυζάντιο. Το 548 ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός έστειλε ένα στρατό 7.000 με επικεφαλής τον στρατιωτικό διοικητή της Αρμενίας (magister militum per Armeniam ) Δαγισθαίο που ενώθηκε με τις δυνάμεις του βασιλιά Γουβάζη. Ο Δαγισθαίος πολιόρκησε την πόλη-φρούριο Πέτρα αλλά απέτυχε να την καταλάβει παρόλο που είχε σημαντικό αριθμητικό πλεονέκτημα και παρόλο που τα τείχη της πόλης είχαν υποστεί μεγάλες ζημιές. Η πολιορκία λύθηκε όταν κατέφθασε μια μεγάλη περσική δύναμη (ίσως 30.000) υπό τον Μερμερόη (Μιρ-Μιρόη). Ο Μερμερόης επισκεύασε πρόχειρα τα τείχη και μετά αποχώρησε αφού ενίσχυσε τη φρουρά με 3.000 άντρες και αφού άφησε πίσω στρατό για να επιτηρεί την περιοχή. Οι Βυζαντινοί με τους Λαζούς κατόρθωσαν να νικήσουν σε δύο μάχες τα Περσικά στρατεύματα, αλλά ο Δαγισθαίος κατηγορήθηκε από τον Γουβάζη για ανεπάρκεια και ολιγωρία. Μετά από αυτό ο Ιουστινιανός τον αντικατέστησε με τον βετεράνο στρατηγό Βέσσα(1). |
Η Μάχη: |
τα ερείπια της οχύρωσης της Πέτρας Οι Βυζαντινοί υπό τον Βέσσα, σε συμμαχία με τους Σαβείρους (Ουννική φυλή του Καυκάσου), με δύναμη συνολικά 6.000 αντρών, ξεκίνησαν την πολιορκία της Πέτρας το 550. Η φρουρά αποτελούμενη από 2.600 πολέμησε ηρωικά και, όπως το 549, παρά την κακή κατάσταση της οχύρωσης, κατόρθωσε να αντισταθεί με επιτυχία στις επιθέσεις για πολλούς μήνες. Ο Πέρσης στρατηγός Μερμερόης προσπάθησε ξανά (όπως έκανε το 549) να έρθει με τον στρατό του –που περιλάμβανε βαρύ ιππικό και 8 ελέφαντες– για να ανακουφίσει την πολιορκία, αλλά αυτή τη φορά δεν κατάφερε να φτάσει εγκαίρως. Ο Βέσσας κατέλαβε το φρούριο την άνοιξη του 551. Ο Βυζαντινός διοικητής Βέσσας πρωτοστάτησε στην τελική έφοδο εναντίον των τειχών παρά την προχωρημένη του ηλικία. Οι τελευταίοι Πέρσες υπερασπιστές οχυρώθηκαν στην ακρόπολη του κάστρου και αρνήθηκαν να παραδοθούν και κάηκαν ζωντανοί. Ο Βέσσας, μετά, κατέστρεψε την οχύρωση –όπως διέταξε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός– για να μην χρησιμοποιηθεί από τον εχθρό στο μέλλον. Μετά την πτώση της Πέτρας, ο Μερμερόης στράφηκε εναντίον άλλων βυζαντινών οχυρών στην περιοχή, και κατέλαβε μερικά από αυτά. Στη συνέχεια πολιόρκησε την Αρχαιόπολη που ήταν ισχυρό φρούριο και έδρα των Βυζαντινών δυνάμεων, αλλά απέτυχε. Ωστόσο, οι Πέρσες δεν βρήκαν μεγάλη αντίσταση και κατάφεραν να έχουν αρκετές επιτυχίες τα επόμενα χρόνια και εξασφάλισαν τον έλεγχο στο ανατολικό τμήμα της χώρας. Οι βυζαντινές δυνάμεις αποσύρθηκαν δυτικά από τον ποταμό Φάσι, ενώ οι Λαζοί και ο Γουβάζης κατέφυγαν στα βουνά. |
Αξιοσημείωτα: |
Ο Βέσσας ήταν ο διοικητής στη Ρώμη το 546 όταν αλώθηκε. ενώ ο Δαγισθαίος διακρίθηκε αργότερα στις μάχες που εξασφάλισαν την τελική νίκη εναντίον των Οστρογότθων στην Ιταλία. Ο Προκόπιος παρατηρεί: «ὁ Ρώμην μὲν ἀπολωλεκὼς τὰ πρότερα Βέσσας οὐ πολλῷ ὕστερον ἀνεσώσατο Ρωμαίοις τῆς Λαζικῆς Πέτραν, ἔμπαλιν δὲ ὁ Δαγισθαῖος Πέτραν τοῖς πολεμίοις μεθεὶς ἀνεκτήσατο ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ βασιλεῖ Ρώμην». Δηλ. ο Βέσσας απέτυχε στη Ρώμη και πήρε την Πέτρα και ο άλλος απέτυχε στην Πέτρα και πήρε τη Ρώμη. |
Επακόλουθα: |
Ο βασιλιάς Γουβάζης παραπονέθηκε ξανά στον Ιουστινιανό για τις αποτυχίες και ο Βέσσας αντικαταστάθηκε. Λίγο μετά όμως δολοφονήθηκε από Βυζαντινούς στρατηγούς. Ο Λαζικός πόλεμος συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια (με τις δύο πολιορκίες της Πέτρας να είναι τα πιο σημαντικά επεισόδια) και έλαβε τέλος με τη συνθήκη ειρήνης του 561. Στα πλαίσια της συνθήκης, οι Πέρσες απεχώρησαν από την περιοχή, αλλά οι Βυζαντινοί υποχρεώθηκαν να πληρώνουν ετήσιο φόρο. |
Παρατηρήσεις: |
|
|