Μάχη του Νοβιοδούνου(Ισάκτσεα) |
χρόνος: 369Καλοκαίρι 369 |
Μια Βυζαντινή νίκη εναντίον των Γότθων που ακόμα δεν ήταν σοβαρή απειλή | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Γότθοι (Θερβίγγοι)
|
τοποθεσία: Σημερινή Ισάκτσεα στη Ρουμανία, στον Κάτω Δούναβη
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Απώθηση |
πόλεμος: Γοτθικοί Πόλεμοι |
σύγχρονη χώρα:
Ρουμανία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ουάλης) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Αυτοκράτωρ Ουάλης | Αρχηγός Αθανάριχος |
Δυνάμεις: | ||
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Ο λαός των Γότθων στη βόρεια περιοχή της αυτοκρατορίας είχε υποστηρίξει τον σφετεριστή Προκόπιο στη στάση του κατά του θρόνου. Όταν ο Προκόπιος εξουδετερώθηκε, ο Ουάλης πληροφορήθηκε ότι οι Γότθοι σχεδίαζαν και αυτοί τη δική τους εξέγερση. Οι Γότθοι αυτοί, που ήταν κυρίως Θερβίγγιοι, είχαν την εποχή εκείνη αρχηγό τον Αθανάριχο και ζούσαν νότια από τα Καρπάθια (στη σημερινή Ρουμανία) χωρίς να δημιουργούν προβλήματα μετά την ήττα τους από τον Μέγα Κωνσταντίνο το 332. Την άνοιξη του 367, ο Ουάλης διέσχισε τον Δούναβη και βάδισε κατά των Γότθων, οι οποίοι διέφυγαν στα Καρπάθια όρη. Την επόμενη άνοιξη, ο Δούναβης πλημμύρισε και δεν μπόρεσε ο Ουάλης να τον διασχίσει. Αντ’ αυτού ο Αυτοκράτορας έβαλε τον στρατό να κατασκευάσει οχυρωματικά έργα στον Δούναβη. |
Η Μάχη: |
η συνάντηση του Ουάλη με τον Αθανάριχο στον Δούναβη Εκεί, έγινε μεγάλη μάχη και ο Ουάλης πήρε τη νίκη, αλλά οι Ρωμαίοι υποχώρησαν (πιθανώς λόγω της προχωρημένης εποχής), ενώ οι Γότθοι ζήτησαν συνθήκη ειρήνης, η οποία υπογράφηκε στη μέση του Δούναβη (Σεπτέμβριος 369). Οι Γότθοι πήραν όρκο ότι δεν θα ξαναπατήσουν ποτέ Ρωμαϊκό έδαφος, αλλά κατά τα άλλα οι όροι της συνθήκης ήταν ευνοϊκοί γι’ αυτούς. |
Επακόλουθα: |
Η ειρήνη με τους Γότθους κράτησε λίγο και ο Ουάλης φονεύθηκε δέκα χρόνια αργότερα στην Αδριανούπολη σε μια ιστορική μάχη εναντίον των Γότθων. Ο Αθανάριχος ήταν εχθρός του άλλου ηγέτη των Θερβιγγιανών Γότθων, του Φριτιγέρνη, ο οποίος του πήρε τελικά την αρχηγία. Μερικά χρόνια αργότερα ο Αθανάριχος (όταν πια είχε μείνει με ελάχιστους οπαδούς) έγινε σύμμαχος των Ρωμαίων και όταν πέθανε το 381 στην Κωνσταντινούπολη τάφηκε με μεγάλες τιμές από τον Μέγα Θεοδόσιο. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
Παρατηρήσεις: |
|
|