Μάχη Αλεξανδρέττας |
χρόνος: 971 |
Εξόντωση μιας Αραβικής δύναμης από τους Βυζαντινούς που έδωσε τέλος στην πολιορκία της Αντιόχειας | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Άραβες (Φατιμίδες )
|
τοποθεσία: Κοντά στην Αλεξανδρέτα στη νότια Τουρκία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Αιφνιδιασμός |
πόλεμος: Ύστεροι Πόλεμοι εναντίον των Αράβων |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιωάννης Α' Τσιμισκής) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | πατρίκιος Νικόλας | Άρας, Ιμπν αλ-Ζαγιατ |
Δυνάμεις: | ||
Απώλειες: | ελάχιστες | βαριές |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Το 969 ο Μιχαήλ Βούρτζης ανακατέλαβε την Αντιόχεια για τους Βυζαντινούς. Ήταν η αρχή μιας σειράς επιτυχιών για το Βυζάντιο σε αυτό το μέτωπο. Οι Βυζαντινοί σύντομα πήραν τον έλεγχο της Κιλικίας και της Άνω Μεσοποταμίας, όπως επίσης και της λωρίδας ακτής της Συρίας μεταξύ Μεσογείου και ποταμού Ορόντη. Ο Άραβας στρατηγός Τζιαφάρ ιμπν Φαλλάχ, ο οποίος μόλις και είχε καταλάβει τη Δαμασκό για τους Φατιμίδες, απέστειλε τμήμα του στρατού του υπό τον Φούτουχ με αποστολή την εκδίωξη των Βυζαντινών από την Αντιόχεια. Η πολιορκία της Αντιόχειας από τους Φατιμίδες ξεκίνησε προς το τέλος του 970. Ο νέος αυτοκράτορας Ιωάννης Τσιμισκής αδυνατούσε να επέμβει προσωπικά στην ανατολή, οπότε έστειλε στην Αντιόχεια μια μικρή δύναμη υπό τον πατρίκιο Νικόλαο, έναν έμπιστό του ευνούχο, με εντολή να λύσει την πολιορκία. |
Η Μάχη: |
Ερείπια των τειχών της Αντιόχειας Όταν οι Βυζαντινές ενισχύσεις έφτασαν στην περιοχή, ένα απόσπασμα Φατιμιδών 4.000 ανδρών, υπό τις διαταγές του Βέρβερου πολέμαρχου Άρας και του πρώην Εμίρη της Ταρσούς, τον Ιμπν αλ-Ζαγιάτ, κινήθηκε προς Βορράν στην Αλεξανδρέττα, όπου είχαν στρατοπεδεύσει οι Βυζαντινοί. Πληροφορούμενος για την προσέγγισή τους, ο Βυζαντινός διοικητής εκκένωσε το στρατόπεδο και έταξε τις δυνάμεις του ενεδρευτικά. Τα τμήματα των Φατιμιδών, όταν βρήκαν το εχθρικό στρατόπεδο κενό, άρχισαν να το λεηλατούν μη δίνοντας σημασία σε οτιδήποτε άλλο. Ενώ ήταν απασχολημένοι με τη λεηλασία, ο Νικόλαος εξαπέλυσε αιφνιδιαστική επίθεση απ’ όλες τις πλευρές και διέλυσε τα τμήματα των Φατιμιδών. Το μεγαλύτερο μέρος του Μουσουλμανικού αποσπάσματος εξολοθρεύτηκε, αλλά ο Άρας με τον Ιμπν αλ-Ζαγιάτ κατάφεραν να διαφύγουν. |
Επακόλουθα: |
Φαινομενικά ήταν μια μικρή νίκη αλλά οδήγησε στον άμεσο τερματισμό της πολιορκίας της Αντιόχειας. Ήταν μεγάλο πλήγμα για το ηθικό των Φατιμιδών. Ο Ίμπν Φαλλάχ διέταξε τον Φουτούχ να άρει την πολιορκία της Αντιοχείας στις αρχές του Ιουλίου του 971 και να επιστρέψει στη Δαμασκό. Η ήττα συνετέλεσε στην αποδυνάμωση του ελέγχου των Φατιμιδών στην περιοχή. Η Αντιόχεια γλύτωσε και έγινε ορμητήριο για τις μελλοντικές εκστρατείες του Τσιμισκή στη Συρία. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
|