Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Πτώση της Ταορμίνα |
χρόνος: 9021 Αυγούστου 902 |
| Οι Άραβες κατέλαβαν την Ταορμίνα, τελευταία βυζαντινή κτήση στη Σικελία | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Άραβες (Αγλαβίτες)
|
τοποθεσία: Ταορμίνα, Σικελία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Κατάληψη πόλης |
πόλεμος: Αραβική κατάκτηση της Σικελίας |
σύγχρονη χώρα:
Ιταλία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Λέων ΣΤ' ο Σοφός) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Άγνωστος | τέως εμίρης του Καϊρουάν Ιμπραήμ Β΄ |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Η κατάκτηση της Βυζαντινής Σικελίας από τους Άραβες ξεκίνησε το 827 και κράτησε 75 χρόνια. Η επικράτηση στο νησί ήταν δύσκολη και η αντίσταση των Βυζαντινών σθεναρή. Η Κωνσταντινούπολη προσπαθούσε να βοηθήσει και έστελνε κατά καιρούς ενισχύσεις, αλλά αυτό δεν ήταν πάντα εύκολο. Οι εισβολείς στη Σικελία ήταν Αγλαβίδες Άραβες από την Ιφρικίγια, το εμιράτο με πρωτεύουσα το Καϊρουάν, απέναντι, στη σημερινή Τυνησία. Μετά την κατάληψη των Συρακουσών το 878, οι Άραβες είχαν πλέον την κατοχή ολόκληρης της Σικελίας, με εξαίρεση την περιοχή γύρω από το Ταυρομένιον (σημ. Ταορμίνα) στο βορειοανατολικό άκρο του νησιού, στους πρόποδες της Αίτνας. Πάντως ο έλεγχος από τους Αγλαβίδες δεν ήταν πλήρης. Υπήρχαν συχνές εξεγέρσεις και τάσεις αυτονόμησης από τους Άραβες της Σικελίας, ενώ σημειώθηκαν και εντάσεις ανάμεσα στις διάφορες εθνότητες, όπως μεταξύ Αράβων και Βερβέρων. Στις αρχές του 902 ο αιμοδιψής και παρανοϊκός Αγλαβίδης εμίρης του Καϊρουάν Ιμπραήμ Β΄(πλήρες όνομα: Αμπού Ισάκ Ιμπραήμ Β΄ ιμπν Αχμάντ) αναγκάστηκε σε παραίτηση από τον χαλίφη της Βαγδάτης λόγω των φρικαλεοτήτων που διέπραττε σε βάρος άλλων μουσουλμάνων. Ο Ιμπραήμ ευπειθώς παραιτήθηκε υπέρ του γιου του Αμπντουλάχ Β΄, αλλά αντί να πάει στη Βαγδάτη όπως είχε ζητήσει ο χαλίφης, αυτοανακηρύχθηκε μουζαχεντίν και αποφάσισε να οργανώσει ιερό πόλεμο –τζιχάντ– εναντίον των χριστιανών όλης της Ευρώπης αρχίζοντας από τη Σικελία, όπου υπήρχαν ακόμα οι εκκρεμότητες με τους Βυζαντινούς. |
Η Μάχη: |
 ερείπια του κάστρου της Ταορμίνας Ο Ιμπραήμ βάδισε ανατολικά και συνάντησε στο Giardini, λίγο νότια από τη Μεσσήνη, μια Βυζαντινή μονάδα που μόλις είχε φτάσει για να ενισχύσει την Ταορμίνα και που προσπάθησε να τον αναχαιτίσει. Αφού εξουδετέρωσε αυτή τη δύναμη, προχώρησε προς την Ταορμίνα την οποία πολιόρκησε. Η Ταορμίνα ήταν ένα ισχυρό φρούριο επάνω σε απόκρημνο βράχο και φαινόταν απόρθητη. Όμως ο καταιγιστικός Ιμπραήμ έστειλε άντρες του να σκαρφαλώσουν στο βράχο, τη νύχτα, από τη μεριά της θάλασσας που ήταν αφύλακτη. Οι άντρες του κατάφεραν να ανέβουν στα τείχη και να υψώσουν τη μαύρη σημαία του εμιράτου. Τότε αλαλάζοντας οι υπόλοιποι μουσουλμάνοι έκαναν γενική επίθεση στα τείχη, ενώ οι υπερασπιστές είχαν παραλύσει. Επακολούθησε σφαγή. Η Ταορμίνα έπεσε στις 1 Αυγούστου του 902. Αμέσως μετά, ο Ιμπραήμ προχώρησε βόρεια στην Καλαβρία για να συνεχίσει τον ιερό του πόλεμο. Για λίγο επικράτησε μεγάλος πανικός στη Νότια Ιταλία, όμως ο Ιμπραήμ πέθανε μετά από τρεις μήνες άδοξα από δυσεντερία ενώ πολιορκούσε για εβδομάδες το ασήμαντο Λομβαρδικό φρούριο της Κωσεντίας (Cosenza). |
Αξιοσημείωτα: |
| Ο Ιμπραήμ, όταν του ζητήθηκε από τον χαλίφη να δώσει εξηγήσεις για ποιο λόγο δεν παρουσιάστηκε στη Βαγδάτη μετά την παραίτησή του, ισχυρίστηκε πως συμμορφώθηκε απολύτως με τις εντολές, απλώς επέλεξε να πάει στη Βαγδάτη μέσω Κωνσταντινούπολης! |
Επακόλουθα: |
| Η μουσουλμανική κατάκτηση της Σικελίας ολοκληρώθηκε μετά από 75 χρόνια. Μεμονωμένα μικρά φρούρια παρέμειναν σε Βυζαντινά χέρια μέχρι το 965. Ο έλεγχος του νησιού από τους Μουσουλμάνους διήρκεσε μέχρι το 1061. Το Βυζάντιο δεν ανέκτησε ποτέ τη Σικελία παρά τις προσπάθειες του Γεωργίου Μανιάκη στα μέσα του 11ου αιώνα. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|
|