Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη της Βερζιτίας(Μάχη στα Λιθοσώρια) |
χρόνος: 774Οκτώβριος 774 |
| Σημαντική ήττα των Βουλγάρων που δεν περίμεναν να βρουν μπροστά τους τον Βυζαντινό στρατό | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Βούλγαροι
|
τοποθεσία: Στα Λιθοσώρια, κάπου ΝΑ από τη Βερζιτία, περιοχή μεταξύ Αχρίδας και Πρεσπών
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Αιφνιδιασμός |
πόλεμος: Πρώιμοι Βουλγαρικοί Πόλεμοι |
σύγχρονη χώρα:
Ελλάδα |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Κωνσταντίνος Ε' ο Κοπρώνυμος) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Ε’ | Άγνωστος |
| Δυνάμεις: | 80.000 | 12.000 |
| Απώλειες: | Ελάχιστες | Βαρύτατες |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Μετά την ήττα των Βουλγάρων στη μάχη της Αγχιάλου (763), ακολούθησε μια μακρά περίοδος αστάθειας στο Βουλγαρικό κράτος. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ε’ θέλησε να εκμεταλλευθεί την ευνοϊκή συγκυρία και το 766 οργάνωσε μια μεγάλη εκστρατεία από ξηρά και θάλασσα εναντίον της Βουλγαρίας. Όμως ενώ ο στρατός είχε εισχωρήσει χωρίς αντίσταση, μια πρωτοφανής καταιγίδα στη Μαύρη Θάλασσα βύθισε ένα μεγάλο μέρος του στόλου. Χιλιάδες στρατιώτες πνίγηκαν. Μετά από αυτήν την καταστροφή, η εκστρατεία ματαιώθηκε. Παρά την αποτυχία, οι Βυζαντινοί εξακολούθησαν να έχουν το πάνω χέρι με τους Βουλγάρους μέχρι το 768, όταν νέος ηγεμόνας (χάνος) των Βουλγάρων ανεδείχθη ο Τέλεριγκ (Τελέριγος). Το 774 ο Τέλεριγκ αναζητώντας τρόπους να ικανοποιήσει το μίσος των υπηκόων του για τους Βυζαντινούς, έστειλε μια δύναμη 12.000 ανδρών με σκοπό να θέσει υπό τον έλεγχό του τη Βερζιτία μια περιοχή ανάμεσα στις λίμνες Αχρίδα και Πρέσπες κατοικούμενη από το σλαβικό φύλο Βερζήτες και η οποία ήταν Σκλαβηνία (όπως λέγονταν οι Βυζαντινές ημιαυτόνομες επαρχίες με Σλάβους κατοίκους). Ο Βυζαντινός αυτοκράτορας πληροφορήθηκε έγκαιρα για την επιδρομή από κατασκόπους του στην Πλίσκα και συγκέντρωσε μεγάλο στράτευμα για να αντιμετωπίσει τον εχθρό. |
Η Μάχη: |
 Βούλγαρος ιππέας Το πεδίο της μάχης ήταν σε ένα μέρος που σύμφωνα με τον χρονογράφο Θεοφάνη τον Ομολογητή είχε την ονομασία Λιθοσώρια. Η θέση του δεν είναι ακριβώς γνωστή. Πιθανότατα ήταν μέσα ή κοντά στην περιοχή της Βερζίτιας, δηλαδή κάπου μεταξύ Αχρίδας και Πρεσπών, γύρω από το σύγχρονο τριεθνές σύνορο Ελλάδος-Αλβανίας-Βόρειας Μακεδονίας. Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο η αναχαίτιση να έγινε πολύ πιο μακριά και πολύ πιο ανατολικά. Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα. |
Αξιοσημείωτα: |
| Ο Τέλεριγκ κατάλαβε ότι οι Βυζαντινοί είχαν ένα δίκτυο πληροφοριών στη Βουλγαρική πρωτεύουσα. Για να τους βρει, προσποιήθηκε ότι έχει προβλήματα μετά την ήττα και θέλει να παραιτηθεί από τον θρόνο και να καταφύγει στην Κων/πολη (γίνονταν τότε αυτά). Ταυτοχρόνως ζήτησε από τον Κωνσταντίνο να του πει ποιοι ήταν οι πληροφοριοδότες του για να τους προστατεύσει πριν φύγει. Οι Βυζαντινοί τον πίστεψαν και του έδωσαν τα ονόματα των κατασκόπων. Ο Τέλεριγκ τους σκότωσε όλους και φυσικά δεν παραιτήθηκε. |
Επακόλουθα: |
| Μετά τη μάχη ο Κωνσταντίνος επέστρεψε με πολλούς αιχμαλώτους στην Κωνσταντινούπολη και έκανε μεγάλο θρίαμβο. Στη νίκη αυτή δόθηκαν μεγάλες διαστάσεις και χαρακτηρίστηκε από το ίδιο τον αυτοκράτορα «Ευγενής Πόλεμος» επειδή οι απώλειες των Ελλήνων ήταν πολύ λίγες. Λίγο μετά ο Κωνσταντίνος επιχείρησε μια νέα μεγάλη εκστρατεία στην καρδιά της Βουλγαρίας, αλλά και πάλι τα σχέδιά του ναυάγησαν (κυριολεκτικά) εξαιτίας μιας μεγάλης καταιγίδας που βύθισε (ξανά) τον στόλο. |
Απόδοση κειμένου σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|
|