Μάχη του όρους Αυράσιον(Μάχη Ζερβούλης) |
χρόνος: 540 |
Νίκη του Βυζαντινού στρατού εναντίον Βερβερικών φυλών | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Βέρβεροι
|
τοποθεσία: Στα Αυράσια Όρη (Aures-Ωρές) νότια από τη Ρωμαϊκή πόλη Τιμγκάντ στη ΒΑ Αλγερία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Ορεινή Μάχη |
πόλεμος: Υποταγή Βερβερικών φυλών |
σύγχρονη χώρα:
Αλγερία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιουστινιανός Α’) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Σολόμων | Ιάβδας |
Δυνάμεις: | ||
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Μετά την καταστολή της στάσης του Καρχηδονιακού στρατού (536 – 537 μ.Χ.), ο Διοικητής της Βορείου Αφρικής Γερμανός ανακλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 539 και τον αντικατέστησε ο ευνούχος Σολόμων, που προήχθη και πήρε τόσο το αξίωμα του magister militum (Αρχιστρατήγου) όσο και του praetorian prefect (Έπαρχου), ενώ είχε λάβει και τους τιμητικούς τίτλους του Πατρικίου και του Υπάτου. Όπως το θέτει ο Προκόπιος: ο βασιλεύς Σολόμωνι αύθις άπαντα Λιβύης τα πράγματα ενεχείρισε. Ο Σολόμων (Αρμένιος από το Δαράς της Μεσοποταμίας) ήταν ικανός και έκανε γρήγορες κινήσεις για τον έλεγχο των στασιαστών, την απομάκρυνση των εναπομεινάντων Βανδάλων και την τείχιση των πόλεων. Έμεναν οι Βέρβεροι (συνώνυμα: Μαυριτανοί, «Μαυρούσιοι») που ήταν ένα διαρκές πρόβλημα. Το 540, ο Σολόμων ηγήθηκε ενός εκστρατευτικού σώματος προς νότο και νοτιοανατολικά, κατά των Μαυριτανών του όρους Αυράσιον (σύγχρονη ονομασία Aurès, ανατολική προέκταση της οροσειράς του Άτλαντα στη σημερινή Αλγερία). |
Η Μάχη: |
Μαυριτανοί πολεμιστές Οι Βέρβεροι σκόρπισαν νότια προς τον ορεινό όγκο του Αυρασίου γνωρίζοντας ότι το ορεινό έδαφος θα δυσκόλευε τους αντιπάλους. Ο ηγέτης τους Ιάβδας («κάλλιστος ην και μαχιμώτατος Μαυρουσίων απάντων») αναζήτησε καταφύγιο με 20.000 άντρες στο ισχυρό οχυρό της Ζερβούλης. Ο Σολόμων με το στράτευμά του λεηλάτησαν τις εύφορες πεδιάδες γύρω από την Ταμουγάδη(1), συγκεντρώνοντας τις πλούσιες σοδειές της, πριν κινηθεί προς τη Ζερβούλη. Όταν έφθασε, αντελήφθησαν ότι ο Ιάβδας είχε διαφύγει προς το απομακρυσμένο οχυρό Τούμαρ (μάλλον η γνωστή από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο πόλη Τουμάρρα). Οι Βυζαντινοί πολιόρκησαν τη Ζερβούλη επί 3 μέρες αλλά η κατάληψή της δεν φαινόταν εύκολη. 'Ομως τα τείχη της Ζερβούλης είχαν χαμηλό ύψος και οι τοξότες του Βυζαντινού στρατού μπόρεσαν να σκοτώσουν πολλούς από τους υπερασπιστές του κάστρου συμπεριλαμβανομένων από ό,τι φαίνεται όλων των αρχηγών τους! Οπότε οι Βέρβεροι εγκατέλειψαν το φρούριο χωρίς μάλιστα να γίνουν αντιληπτοί από τους Βυζαντινούς, οι οποίο το βρήκαν προς μεγάλη τους έκπληξη εγκαταλελειμμένο την επόμενη μέρα! Στη συνέχεια οι Βυζαντινοί προωθήθηκαν και πολιόρκησαν το Τούμαρ, αλλά η πολιορκία αποδείχτηκε προβληματική λόγω του άγονου εδάφους και ιδιαίτερα της έλλειψης νερού. Κι ενώ ο Σολόμων σκεπτόταν ποια θα είναι η καλύτερη μέθοδος επιθέσεως κατά του απρόσιτου οχυρού, μια μικρή αψιμαχία μεταξύ των αντιπάλων δυνάμεων βαθμιαία κλιμακώθηκε σε άτακτη μάχη πλήρους κλίμακας, καθώς όλο και περισσότεροι άνδρες αμφοτέρων των πλευρών προσχωρούσαν σε αυτή. Οι Βυζαντινοί κατέληξαν θριαμβευτές, ενώ οι Βέρβεροι εγκατέλειψαν το πεδίο της μάχης όταν ο αρχηγός τους Ιάβδας τραυματίστηκε στον μηρό και αποχώρησε. Σύντομα, οι Βυζαντινοί κατέλαβαν επίσης το οχυρό με την ονομασία «Πέτρα του Γεμινιανού», όπου ο Ιάβδας είχε στείλει τις γυναίκες και τον θησαυρό του. |
Επακόλουθα: |
Η νίκη αυτή έδωσε στον Σολόμωνα τον έλεγχο της ορεινής ΒΑ Αλγερίας και των επαρχιών της Νουμιδίας και Μαυριτανίας. Ο Σολόμων αξιοποίησε τον κατασχεθέντα θησαυρό του Ιάβδα, και έχτισε πολλά φρούρια σε αυτές τις επαρχίες. Υπάρχουν πολλές αναφορές που μαρτυρούν την έντονη οικοδομική του δραστηριότητα εκείνης της περιόδου. |
Απόδοση κειμένου σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
Παρατηρήσεις: |
|
|