Μάχη του Δαράς |
χρόνος: 530Ιούνιος 530 |
Μια πολλά υποσχόμενη νίκη (η πρώτη του Βελισάριου) εναντίον των Περσών | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Σασσανίδες Πέρσες
|
τοποθεσία: Στην πόλη-οχυρό Δαράς στην επαρχία Ντιγιαρμπακίρ, στη Νοτιοανατολική Τουρκία κοντά στα σύνορα με τη Συρία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Ιβηρικός Πόλεμος (526-532) |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιουστινιανός Α’) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Στρατηγοί Βελισάριος & Ερμογένης | Στρατηγοί Φιρούζ (Περόζης), Πιτυάχης, Βαρισμανάς |
Δυνάμεις: | 25.000 | 50.000 |
Απώλειες: | Περισσότεροι από 8.000 νεκροί |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση ξανά με τους Σασσανίδες Πέρσες από το 527, επειδή υποτίθεται ότι ο Πέρσης Σάχης Καβάδης Α’ είχε προσπαθήσει να προσηλυτίσει δια της βίας τους Γεωργιανούς (Ίβηρες) στον Ζωροαστρισμό. Έτσι προέκυψε ο Ιβηρικός Πόλεμος. Ο Αυτοκράτορας Ιουστίνος Α’ και ο ανιψιός του Ιουστινιανός Α’ έστειλαν στρατό με επικεφαλής τους στρατηγούς Σίττα και Βελισάριο στην Περσαρμενία/ Ο στρατός αυτός, μετά από κάποιες επιτυχίες αρχικά, στο τέλος ηττήθηκε. Ιουστινιανός, τότε, προσπάθησε να διαπραγματευθεί, αλλά ο Καβάδης, αμετάπειστος, έστειλε στρατό εναντίον της πόλεως Δαράς(1), το 529. |
Η Μάχη: |
Βουκελάριος Οι Πέρσες κατόπιν επιτέθηκαν εναντίον της δεξιάς πτέρυγας των Βυζαντινών, όπου ο Φιρούζ έστειλε τους επίλεκτους «Αθανάτους». Το Βυζαντινό ιππικό απωθήθηκε και εδώ, αλλά ο Βελισάριος αντεπιτέθηκε με τις εφεδρείες του των Βουκελάριων(2) ιππέων (που τους είχε εκπαιδεύσει ο ίδιος) και έσπασε την Περσική παράταξη στα δύο. Οι μισοί από τους Πέρσες καταδίωξαν το Βυζαντινό ιππικό, αλλά οι υπόλοιποι παγιδεύτηκαν και ο Βαρισμανάς φονεύθηκε μαζί με 5.000 άλλους άνδρες. Το Βυζαντινό ιππικό επίσης ανέκαμψε και κατανίκησε τους διώκτες του. Ο Βελισάριος επέτρεψε μια καταδίωξη για μερικά χιλιόμετρα, αλλά άφησε την πλειονότητα των Περσών επιζώντων να διαφύγει (και αυτό αποδείχθηκε λάθος). |
Επακόλουθα: |
Ήταν μια πολλά υποσχόμενη νίκη, αλλά δεν αξιοποιήθηκε όπως θα έπρεπε, επειδή οι Βυζαντινοί επαναπαύθηκαν χωρίς να αναλάβουν πρωτοβουλίες και ηττήθηκαν το επόμενο έτος στη Μάχη του Καλλίνικου.Πάντως χάρη σ’αυτή τη νίκη ο Βελισάριος «έκανε όνομα», ενώ ο σχεδιασμός του και οι τακτικές του σε αυτή τη μάχη θεωρούνται μέχρι σήμερα υποδειγματικές. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
Παρατηρήσεις: |
|
|