Μάχη στα Σάταλα |
χρόνος: 530Καλοκαίρι 530 |
Βυζαντινή νίκη εναντίον των Περσών | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Σασσανίδες Πέρσες
|
τοποθεσία: Το σημερινό Σαντάκ στην επαρχία Gümüshane της Βόρειας Μικράς Ασίας
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Ιβηρικός Πόλεμος (526-532) |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιουστινιανός Α’) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Σίττας & Δωρόθεος | Μιρ-Μιρόη ή Μερμερόης (ελληνιστί) |
Δυνάμεις: | 15.000 | 30.000 |
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση ξανά με τους Σασσανίδες Πέρσες από το 527, επειδή υποτίθεται ότι ο Πέρσης Σάχης Καβάδης Α’ είχε προσπαθήσει να προσηλυτίσει δια της βίας τους Γεωργιανούς (Ίβηρες) στον Ζωροαστρισμό. Έτσι προέκυψε ο «Ιβηρικός Πόλεμος». Την άνοιξη του 530, η Περσική επίθεση στη Μεσοποταμία σταμάτησε μετά την ήττα στη Μάχη του Δαράς. Οι Πέρσες όμως είχαν κάποιες επιτυχίες στο μέτωπο του Καυκάσου και ο Καβάδης θέλησε να επικεντρώσει τις προσπάθειές του σε εκείνη την περιοχή εκμεταλλευόμενος και την απουσία του κυρίως Βυζαντινού στρατού. Έτσι απέστειλε ένα στράτευμα να εισβάλλει στις Βυζαντινές επαρχίες της Αρμενίας υπό τον στρατηγό Μερμερόη. Το στράτευμα αποτελούνταν κυρίως από Περσαρμένιους και Σαυνίτες από τον βόρειο Καύκασο, όπως και 3.000 Σάβιρους (ουννικό φύλο του Καυκάσου). Ο Μερμερόης κατευθύνθηκε προς τα Σάταλα και στρατοπέδευσε έξω από τα τείχη της πόλης. Οι αρχηγοί των βυζαντινών δυνάμεων ήταν ο Σίττας, σύζυγος της αδερφής της αυτοκράτειρας Θεοδώρας, και ο στρατηγός της Αρμενίας Δωρόθεος. Οι Βυζαντινοί απέφυγαν την άμεση εμπλοκή με τις περσικές δυνάμεις. Ο Σίττας με 1000 άνδρες πήρε θέση στους λόφους γύρω από την πόλη, ενώ η κύρια δύναμη του Βυζαντινού στρατού που αριθμούσε 14.000 άντρες παρέμεινε υπό τον Δωρόθεο εντός των τειχών. |
Η Μάχη: |
Πέρσες πολεμιστές Παρ’ όλα αυτά οι Πέρσες αντιμετώπισαν αποτελεσματικά τον διπλό αιφνιδιασμό και όταν συνειδητοποίησαν ότι είχαν αριθμητικό πλεονέκτημα, πέρασαν στην αντεπίθεση. Η μάχη άρχισε να εξελίσσεται άσχημα για τους Βυζαντινούς, αλλά, σε ένα κρίσιμο σημείο, ο Βυζαντινός αξιωματικός Φλωρέντιος ο Θραξ έκανε έφοδο με τη μονάδα του κατά του Περσικού κέντρου, εκεί όπου βρισκόταν ο Μερμερόης. Ο Πέρσης στρατηγός απέφυγε την επίθεση, αλλά πάνω στη συμπλοκή ο Φλωρέντιος κατάφερε να αρπάξει το λάβαρο του Πέρση στρατηγού. Ο ηρωικός Φλωρέντιος σκοτώθηκε σχεδόν αμέσως μετά, αλλά οι Πέρσες στρατιώτες μη βλέποντας το λάβαρο του στρατηγού τους, νόμισαν ότι σκοτώθηκε και τράπηκαν σε άτακτη φυγή εγκαταλείποντας το πεδίο της μάχης με βαριές απώλειες. |
Επακόλουθα: |
Ήταν μια σημαντική επιτυχία για τους Βυζαντινούς η οποία είχε σαν επακόλουθο την αυτομόληση αριθμού αρχηγών των Περσαρμενίων προς την Αυτοκρατορία και την κατάληψη σημαντικών φρουρίων, όπως το Φαράγγιον που προστάτευε ένα περσικό βασιλικό χρυσωρυχείο . |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
|