Πτώση της Δαμασκού |
χρόνος: 63418 Σεπ 634 |
Οι Άραβες κυρίευσαν την πόλη της Δαμασκού | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Άραβες
|
τοποθεσία: Δαμασκός, Συρία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Άλωση |
πόλεμος: Αραβική Κατάκτηση της Συρίας |
σύγχρονη χώρα:
Συρία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ηράκλειος) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Θωμάς (Κυβερνήτης της Δαμασκού) | Χαλίντ ιμπν αλ-Ουαλίντ |
Δυνάμεις: | 16.000 | 20.000 |
Απώλειες: | Βαριές | Ελαφρές |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Μετά τις συνεχείς επιτυχίες τους στη Συρία, οι Μουσουλμάνοι βάδισαν προς βορρά εναντίον της Δαμασκού. Έχοντας απομονώσει τη Δαμασκό, ο Χαλίντ ιμπν αλ-Ουαλίντ περικύκλωσε την πόλη στις 21 Αυγούστου 634. Στην πόλη που ήταν απροετοίμαστη εντελώς, είχαν καταφύγει πρόσφυγες από όλη τη Συρία που έτρεχαν να γλυτώσουν από τους προελαύνοντες Άραβες. Κυβερνήτης της Δαμασκού ήταν ο Θωμάς, σύζυγος της κόρης του αυτοκράτορα Ηρακλείου. Ο Ηράκλειος βρισκόταν στην Αντιόχεια και απέστειλε μια δύναμη ανακουφίσεως 12.000 ανδρών. Ο Χαλίντ έστειλε εναντίον τους τον Ραφάι μπιν Ουμαϊρ με 5.000 άνδρες. Συναντήθηκαν 35 χλμ βορείως της Δαμασκού, στη διάβαση Ουκάμπ (διάβαση του «Αετού»). Η Αραβική δύναμη σύντομα βρέθηκε περικυκλωμένη, όμως ο Χαλίντ έφθασε έγκαιρα με επί πλέον φάλαγγα 4.000 ανδρών και κατατρόπωσε τους Βυζαντινούς. Η μάχη αυτή είναι γνωστή σαν Μάχη της Διαβάσεως Ουκάμπ. Στο μεταξύ, στη Δαμασκό, οι Βυζαντινοί επιχείρησαν δύο εξόδους, απέτυχαν όμως και υποχώρησαν εντός των τειχών. Σε μια από αυτές τις εξόδους, ο Θωμάς έχασε το ένα του μάτι. |
Η Μάχη: |
Την ίδια ώρα που αυτό συνέβαινε στην ανατολική πύλη, ο Θωμάς διαπραγματεύονταν μια ειρηνική παράδοση στην αντίθετη πύλη με τον Αμπού Ουμπάιντα, υποδιοικητή του Χαλίντ (είναι πολύ πιθανό, ο Θωμάς να ήξερε ότι ήδη οι Άραβες είχαν μπει από την άλλη πλευρά). Οι Μουσουλμανικές πρακτικές ήταν γνωστές: εφόσον μια πόλη παραδίδονταν οι κάτοικοι θα γλίτωναν, εάν όμως η πόλη αντιστέκονταν, θα γινόταν σφαγή. Μετά την παράδοση της πόλης, οι Μουσουλμάνοι αμφισβήτησαν έντονα τους όρους της συμφωνίας ειρήνης, επειδή υποψιάζονταν ότι οι Έλληνες τους είχαν ξεγελάσει. Τελικά θεώρησαν ότι οι όροι ειρήνης που συμφωνήθηκαν από τον Αμπού Ουμπάιντα θα έπρεπε να τηρηθούν. Στον Βυζαντινό στρατό δόθηκε προθεσμία 3 ημερών για να απομακρυνθεί από την πόλη όσον το δυνατόν μακρύτερα, μαζί με τις οικογένειες και τα υπάρχοντά τους. Πολιορκία της Δαμασκού |
Αξιοσημείωτα: |
Ο Χαλίντ ήταν έξω φρενών που οι Βυζαντινοί ξέφυγαν με τη συμφωνία. Μετά από 3 ημέρες, όταν η προθεσμία έληξε, το Μουσουλμανικό ιππικό πρόφτασε τους Βυζαντινούς, αφού έκοψαν δρόμο μέσα από άγνωστο μονοπάτι μέσα από τα βουνά και τους επιτέθηκε αιφνιδιαστικά (μάχη των Μπροκάρ). |
Επακόλουθα: |
Έτσι χάθηκε οριστικά μια από τις σπουδαιότερες Βυζαντινές πόλεις. Αργότερα, η Δαμασκός έγινε η πρωτεύουσα του Χαλιφάτου Ούμαγιαντ, ευδοκίμησε και έγινε μια από τις πιο εκθαμβωτικές πόλεις του κόσμου, μέχρι το 750 μ.Χ. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
|