Εισβολή στη Ρόδο |
χρόνος: 12491248-1249 |
Νίκη των Βυζαντινών επί των Γενοβέζων που είχαν εισβάλει στη Ρόδο | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Γενοβέζοι
|
τοποθεσία: Ρόδος
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Κατάληψη πόλης |
πόλεμος: Πόλεμοι Βυζαντινών Νικαίας-Λατίνων |
σύγχρονη χώρα:
Ελλάδα |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιωάννης Γ' Δούκας Βατάτζης) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Ιωάννης Καντακουζηνός & (αργότερα) Θεόδωρος Κοντοστέφανος | Άγνωστος Γενουάτης & Γουλιέλμος Β’ Βιλεαρδουίνος |
Δυνάμεις: | ||
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Η νήσος Ρόδος και τα περί αυτήν νησιά είχαν βρεθεί εκτός Βυζαντινής επικράτειας πριν ακόμη την άλωση της Κωνσταντινούπολης κατά την Δ΄ Σταυροφορία το 1204. Στο νησί είχε αυτοανακηρυχθεί ηγεμόνας ο Λέων Γαβαλάς που έφερε τον τίτλο άρχων της Ρόδου και της Καρπάθου και καίσαρ των Κυκλάδων. Επί των ημερών του η Ρόδος έγινε κέντρο ενός ανεξάρτητου κρατιδίου και γνώρισε μεγάλη ακμή. Πάντως φαίνεται πως μετά το 1230 ο Γαβαλάς είχε αποδεχθεί την επικυριαρχία της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας. Στις αρχές της δεκαετίας του 1240 ο Λέων Γαβαλάς πέθανε και τον διαδέχτηκε ο αδερφός του Ιωάννης Γαβαλάς, ο οποίος έφερε τον τίτλο του αυθέντη και όχι του καίσαρος όπως ο Λέων. Το 1248, ο Ιωάννης Γαβαλάς απουσίαζε από το νησί, λαμβάνοντας μέρος σε μια εκστρατεία της Νίκαιας εναντίον της Λατινικής Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης. Οι Γενοβέζοι εκμεταλλεύτηκαν την απουσία του και με μια αιφνιδιαστική νυκτερινή επίθεση κατέλαβαν την πόλη της Ρόδου και σύντομα επέκτειναν τον έλεγχό τους σε ολόκληρο το νησί. |
Η Μάχη: |
Η Ρόδος είχε αρκετά αποθέματα εφοδίων και η πολιορκία κράτησε ολόκληρο τον χειμώνα 1248–1249 μέχρι την άνοιξη. Τον Μάιο του 1249, κατέπλευσε στο νησί ο Πρίγκιπας της Αχαΐας Γουλιέλμος Β’ Βιλεαρδουίνος, ο οποίος υπό τις διαταγές του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου Θ΄ συμμετείχε στη σταυροφορία κατά της Αιγύπτου (Ζ΄ Σταυροφορία) με 400 ιππότες και 28 πλοία. Τούτο είχε σαν αποτέλεσμα οι Βυζαντινοί της Νικαίας να άρουν την πολιορκία και να συμπτυχθούν πίσω στη Φιλέρημο. Ο Γουλιέλμος σύντομα αποχώρησε, αλλά προηγουμένως έκανε συμφωνία με τους Γενοβέζους και άφησε πίσω 100 από τους ιππότες του. Οι Γενοβέζοι τώρα αντέστρεψαν την κατάσταση με τη βοήθεια των Αχαιών και πολιόρκησαν τους Έλληνες στη Φιλέρημο, τόσο από ξηράς όσο και από τη θάλασσα. Ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Β’ Βατάτζης αποφάσισε να στείλει ενισχύσεις από 300 ιππείς με επικεφαλής τον πρωτοσεβαστό Θεόδωρο Κοντοστέφανο. Η άφιξη της μονάδας αυτής ανέτρεψε την κατάσταση για μια ακόμη φορά: τα Ελληνικά στρατεύματα αιφνιδίασαν τους ιππότες της Αχαΐας (που ήταν σκορπισμένοι και απασχολημένοι με λεηλασίες στην ύπαιθρο) και τους εξόντωσαν όλους. Οι Γενοβέζοι κατέφυγαν ξανά στην πόλη της Ρόδου, αλλά δεν ήταν προετοιμασμένοι για μια ακόμη πολιορκία, οπότε συμφώνησαν να παραδώσουν την πόλη με αντάλλαγμα την ασφαλή αναχώρησή τους. Αυτό συνέβη είτε στα τέλη του 1249, είτε στις αρχές του 1250. |
Επακόλουθα: |
Μετά την έξωση των Γενουατών, η Ρόδος ενσωματώθηκε πλήρως στην Αυτοκρατορία της Νικαίας και η περίοδος της ηγεμονίας των Γαβαλάδων έληξε. Περί το 1256, η κυβέρνηση του νησιού ανατέθηκε στον Ιωάννη Παλαιολόγο, τον νεότερο αδερφό του μελλοντικού αυτοκράτορα Μιχαήλ Η’. Η Ρόδος έμεινε Βυζαντινή για μερικές δεκαετίες ακόμα, μέχρι την άφιξη των Ιπποτών του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|