Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Πολιορκία της Κωνσταντινούπολης |
χρόνος: 12351235-1236 |
| Κοινή πολιορκία της Πόλης από Βούλγαρους και Βυζαντινούς της Νίκαιας | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Λατίνοι
|
τοποθεσία: Κωνσταντινούπολη
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Πολιορκία |
πόλεμος: Πόλεμοι Βυζαντινών Νικαίας-Λατίνων |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιωάννης Γ' Δούκας Βατάτζης) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Αυτοκράτωρ Ιωάννης Γ’ Δούκας Βατάτζης | Αυτοκράτωρ Ιωάννης της Βρυέννης |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
 Ιωάννης της Βριέννης Η Λατινική αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης ήταν σε δυσχερή θέση έχοντας σοβαρά οικονομικά προβλήματα και ευρισκόμενη υπό την απειλή των γειτόνων της. Μετά από την καταστροφική ήττα του Δεσπότη της Ηπείρου από τους Βουλγάρους στη Μάχη της Κλοκοτνίτσας το 1230, η απειλή των Ηπειρωτών για τη Λατινική Αυτοκρατορία εξαλείφθηκε, για να αντικατασταθεί από εκείνη της Νίκαιας. Ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Γ’ Δούκας Βατάτζης της Νίκαιας, μετά τη νίκη του στο Ποιμανινόν, πήρε πίσω πολλές από τις Λατινικές κτήσεις στη Μικρά Ασία και συνέχισε τις επιτυχίες του καταλαμβάνοντας περιοχές της Ελλάδος. Αργότερα, συνήψε συμμαχία με τους Βουλγάρους, με αποτέλεσμα το 1235 Νικαιώτες και Βούλγαροι να επιχειρήσουν από κοινού επίθεση εναντίον των Λατίνων της Κωνσταντινούπολης. |
Η Μάχη: |
 Ιωάννης Γ’ Δούκας Βατάτζης Ο Ιωάννης της Βριέννης είχε στη διάθεσή του ελάχιστες δυνάμεις, αλλά ο Ενετός Δούκας του Αρχιπελάγους (δηλ. του Δουκάτου της Νάξου) Άγγελος Α’ Σανούδος έστειλε μια ναυτική μοίρα που κατάφερε να ανακουφίσει την πολιορκία από τη θάλασσα. Ο Ιωάννης της Βριέννης με μόλις 167 άντρες αντιμετώπισε σε μάχη έξω από τα τείχη μια Βυζαντινο-Βουλγαρική δύναμη πολλών χιλιάδων και πέτυχε μια συντριπτική νίκη, με τον Ιωάννη, που τότε ήταν 65 ετών, να επιδεικνύει μεγάλη αντρεία. Οι πληροφορίες αυτές που προέρχονται από φράγκικες πηγές είναι σίγουρα υπερβολικές, αλλά το γεγονός είναι ότι οι Λατίνοι με τη βοήθεια των Ενετών κατόρθωσαν να αντισταθούν αποτελεσματικά στην πολιορκία. Ο Ενετικός στόλος αποχώρησε τον Νοέμβριο του 1235 και ο κλοιός των πολιορκητών έσφιξε ξανά. Ο Ιωάννης ευρισκόμενος σε πολύ δύσκολη θέση έστειλε επιστολές στους Ευρωπαίους ηγέτες κάνοντας απεγνωσμένες εκκλήσεις για βοήθεια και φαίνεται πως βρήκε ανταπόκριση. Έτσι στις αρχές του 1236 έφτασε ένας στόλος αποτελούμενος από πλοία από τις δημοκρατίες της Βενετίας, της Γένοβας και της Πίζας. Επικεφαλής ήταν ο Πρίγκιπας της Αχαΐας Γοδεφρείδος Β’ Βιλλεαρδουίνος ο οποίος είχε φέρει 100 δικούς του ιππότες, 300 βαλλιστροφόρους και 500 τοξότες. (Σημειωτέον ότι ο Βιλλεαρδουίνος, όπως και ο Σανούδος, ήταν τυπικά υποτελής της Λατινικής αυτοκρατορίας). Ο φράγκικος στόλος διέσπασε τον αποκλεισμό της Πόλης, βύθισε 15 πλοία των Βυζαντινών και μπήκε στον Κεράτιο κόλπο. Μετά από αυτό η πολιορκία λύθηκε προσωρινά. Ο Ιβάν Ασέν Β’ και ο Βατάτζης συμφώνησαν να συνεχίσουν την πολιορκία το επόμενο έτος, αλλά τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Μετά τον θάνατο του Ιωάννη Βριέννη το 1237, οι Βούλγαροι ακύρωσαν τη συνθήκη με τον Βατάτζη επειδή παρουσιάστηκε το ενδεχόμενο ο Ιβάν Ασέν Β’ να γίνει αντιβασιλέας της Λατινικής Αυτοκρατορίας. Έτσι τα σχέδια για συνέχιση της πολιορκίας και κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης ναυάγησαν. |
Επακόλουθα: |
| Με τη μεσολάβηση του Σανούδου, υπογράφηκε συμφωνία ειρήνης μεταξύ των Βυζαντινών της Νικαίας και των Λατίνων, η οποία κράτησε 2 χρόνια. Η αποτυχία της επίθεσης ήταν μεγάλη ανακούφιση για τους Δυτικούς. Το κύρος του Γοδεφρείδου Βιλλεαρδουίνου εκτινάχθηκε στα ύψη. Το 1247 οι Βυζαντινοί επιχείρησαν ξανά μια μικρότερης κλίμακας πολιορκία αλλά απέτυχαν και πάλι. Πάντως η Λατινική Αυτοκρατορία εξασθένιζε συνεχώς και σιγά σιγά είχε περιοριστεί στα τείχη της Κωνσταντινούπολης. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
| Παρατηρήσεις: |
|
|
|