Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Κατάληψη της Ιερουσαλήμ |
χρόνος: 637Νοε 636 – Απρ 637 |
| Οι Άραβες κυρίευσαν την Ιερουσαλήμ | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Άραβες
|
τοποθεσία: Ιερουσαλήμ
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Κατάληψη πόλης |
πόλεμος: Αραβική Κατάκτηση της Συρίας |
σύγχρονη χώρα:
Ισραήλ |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ηράκλειος) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Πατριάρχης Σωφρόνιος | Αμπού Ουμπαϊντάχ & Χαλίντ Ιμπν αλ-Βαλίντ |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: | Αναίμακτη | Αναίμακτη |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Το 636, ο Αυτοκράτορας Ηράκλειος ξεκίνησε μια μεγάλη αντεπίθεση για την επανάκτηση των περιοχών που είχαν πέσει στα χέρια των Αράβων, όμως η εκστρατεία απέτυχε μετά τη δραματική ήττα στη μάχη του Γιαρμούκ (Ιερομύακος). Μετά από εκείνη τη μάχη, ο Αμπού Ουμπάιντα, ο αρχιστράτηγος των Μουσουλμάνων στη Συρία, έλαβε εντολές από τον Χαλίφη Ουμάρ Α΄ να καταλάβει την Ιερουσαλήμ. Οι Μουσουλμάνοι έφθασαν έξω από την πόλη τον Νοέμβριο. Αν και η πόλη δεν είχε δεχθεί επίθεση μέχρι τότε, βρισκόταν ουσιαστικά σε κατάσταση πολιορκίας από τότε που οι Μουσουλμάνοι κατέλαβαν τα γειτονικά φρούρια της Πέλλας και της Μπόσρα. Μετά το Γιαρμούκ, η Ιερουσαλήμ υποτίθεται ότι ετοιμαζόταν για μια πολιορκία, η οποία έμοιαζε αναπόφευκτη. Όταν ο Μουσουλμανικός στρατός έφθασε στην Ιεριχώ, ο Πατριάρχης Σωφρόνιος(1) συγκέντρωσε όλα τα ιερά λείψανα, συμπεριλαμβανομένου του Τιμίου Σταυρού, τα οποία και έστειλε μυστικά στην Αντιόχεια, με σκοπό να μεταφερθούν στην Κωνσταντινούπολη. |
Η Μάχη: |
 Μεσαιωνική απεικόνιση της Ιερουσαλήμ Η Βυζαντινή φρουρά ήξερε ότι δεν μπορούσε να περιμένει καμιά βοήθεια από το ηττημένο Βυζάντιο. Μετά από πολιορκία 4 μηνών, ο πατριάρχης Σωφρόνιος πρότεινε να παραδώσει την πόλη και να πληρώσει κεφαλικό φόρο (τζίζγια), με τον όρο ο ίδιος ο Χαλίφης να έρθει στην Ιερουσαλήμ και να υπογράψει τη συνθήκη. Πράγματι μετά από λίγο καιρό ό Ουμάρ ξεκίνησε με μια κόκκινη καμήλα από τη Μεδίνα και ήρθε στην Ιερουσαλήμ. Όταν έφθασε, συντάχθηκε ένα σύμφωνο ειρήνης γνωστό ως «Αχτιναμέ του Ομάρ», το οποίο προέβλεπε την παράδοση της πόλης και έδινε εγγυήσεις πολιτικών και θρησκευτικών ελευθεριών στους Χριστιανούς με χρηματικά ανταλλάγματα. H Ιερουσαλήμ παραδόθηκε επισήμως στον Χαλίφη στα τέλη Απριλίου του 637. |
Αξιοσημείωτα: |
| Στους Εβραίους επετράπη να ζουν στην Ιερουσαλήμ και να εκτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα ξανά, σχεδόν 500 χρόνια από τότε που τους έδιωξαν οι Ρωμαίοι από την Ιουδαία (εκτός ενός διαλείμματος 15 ετών κατά την Περσική κατοχή). |
Επακόλουθα: |
| Η κατάληψη της πόλεως εδραίωσε τον έλεγχο των Σαρακηνών επί της Παλαιστίνης, ο οποίος έλεγχος δεν θα απειληθεί ξανά μέχρι την Α’ Σταυροφορία στα τέλη του 11ου αιώνα. Έτσι, η Ιερουσαλήμ παρέμεινε για αιώνες αραβική κτήση και κατέληξε να θεωρείται σαν ιερός τόπος και για το Ισλάμ. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
| Παρατηρήσεις: |
|
|
|