Μάχη στη Σιδηρά Γέφυρα |
χρόνος: 637Οκτώβριος 637 |
Νίκη των Αράβων και κατάληψη της Αντιόχειας | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Άραβες
|
τοποθεσία: Περίπου 20 χλμ. από την Αντιόχεια, στη Συρία, κοντά στα σύνορα με την Τουρκία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Αραβική Κατάκτηση της Συρίας |
σύγχρονη χώρα:
Συρία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ηράκλειος) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Άγνωστος | Αμπού Ουμπάιντα & Χαλίντ ιμπν αλ-Ουαλίντ |
Δυνάμεις: | 15.000-20.000 | 17.000 |
Απώλειες: | 10.000 | Ελαφρές |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Ο Μουσουλμανικός στρατός κατέλαβε τη Δαμασκό (635) και την Ιερουσαλήμ (637) και κατόπιν βάδισε προς βορρά καταλαμβάνοντας συνεχώς νέες περιοχές του Λεβάντε. Ο στόχος σε αυτήν τη φάση ήταν να καταλάβουν την Αντιόχεια, την πρωτεύουσα του Ασιατικού τμήματος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μετά την κατάληψη του Χαλεπίου, ο Μουσουλμάνος αρχιστράτηγος Αμπού Ουμπάιντα ιμπν αλ-Τζάρρα έστειλε μια φάλαγγα με εντολή να καταλάβουν το Αζάζ, ένα ακόμη σημαντικό προπύργιο στα νότια της Μικράς Ασίας, ανατολικά της οροσειράς του Ταύρου. Μετά την επιτυχία της αποστολής αυτής, οι Άραβες κινήθηκαν προς τα δυτικά για την κατάληψη της Αντιοχείας, με τον Χαλίντ ιμπν αλ-Ουαλίντ να προπορεύεται με την έφιππη «Κινητή Φρουρά» του. |
Η Μάχη: |
Οι Βυζαντινές δυνάμεις υπέστησαν βαριές απώλειες και ηττήθηκαν. Οι απώλειές τους ήταν οι μεγαλύτερες κατά την αραβική κατάκτηση της Συρίας, με εξαίρεση στις μάχες αποφασιστικής σημασίας του Αζνανταΐν και του Ιερομύακος. Τα υπολείμματα του Βυζαντινού στρατεύματος κατέφυγαν στην Αντιόχεια. Ο Αραβικός στρατός κινήθηκε και πολιόρκησε την Αντιόχεια. Η πόλη υπέκυψε μερικές μέρες αργότερα, στις 30 Οκτωβρίου 637. Σύμφωνα με τη συνθήκη, οι ηττημένοι Βυζαντινοί στρατιώτες μπόρεσαν να αποχωρήσουν ειρηνικά. |
Επακόλουθα: |
Τα άμεσα αποτελέσματα της ήττας ήταν η απώλεια της Αντιοχείας, μιας από τις πιο σημαντικές Βυζαντινές πόλεις της ανατολής. Οι πόλεις Λαττάκεια, Γάβαλα κ.ά. ακολούθησαν. Η οροσειρά του Ταύρου έγινε το δυτικό σύνορο του Χαλιφάτου του Ρασιντούν. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
|