Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη της Κλοκότνιτσας |
χρόνος: 1230 9 Μαρτίου 1230 |
| Συντριπτική ήττα των Βυζαντινών της Θεσσαλονίκης από τους Βουλγάρους | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Βούλγαροι
|
τοποθεσία: Στην Κλοκότνιτσα, κοντά στο Χάσκοβο στη ΝΑ Βουλγαρία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Πόλεμος Βυζαντινών Ηπείρου-Βουλγάρων |
σύγχρονη χώρα:
Βουλγαρία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιωάννης Γ' Δούκας Βατάτζης) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Δεσπότης Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας της Ηπείρου | Τσάρος Ιβάν Ασέν Β’ |
| Δυνάμεις: | Μεγάλη στρατιά (άγνωστος αριθμός) | Πολύ λιγότεροι |
| Απώλειες: | Πολύ λίγοι γλύτωσαν | Άγνωστο |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Όταν ο Μιχαήλ Α΄, που είχε ιδρύσει το Δεσποτάτο της Ηπείρου το 1205, δολοφονήθηκε, τον διαδέχτηκε ο ετεροθαλής αδερφός του Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας, που μόλις έγινε Δεσπότης της Ηπείρου εφάρμοσε μια επιθετική επεκτατική πολιτική σε συμμαχία με Σερβικές και Αλβανικές φάρες. Εκμεταλλευόμενος την πρόσκαιρη αδυναμία της Βουλγαρίας και του Λατινικού Βασιλείου της Θεσσαλονίκης, ο Θεόδωρος κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας περί το 1216. Το 1221 ή 1222, ο Βούλγαρος Τσάρος Ιβάν Ασέν Β’ συμμάχησε με τον Θεόδωρο. Εξασφαλισμένος από τη συνθήκη, ο Θεόδωρος κατάφερε να καταλάβει το 1224 τη Θεσσαλονίκη δίνοντας τέλος στην ύπαρξη του Φράγκικου Βασιλείου Θεσσαλονίκης. Λίγο μετά αυτοανακηρύχθηκε Βυζαντινός Αυτοκράτορας (χωρίς να αναγνωριστεί ως αυτοκράτωρ από κανέναν). Μετά τον θάνατο του Λατίνου αυτοκράτορα Ροβέρτου Α΄του Κουρτεναί το 1228, ο Ιβάν Ασέν Β’ απέκτησε τη φιλοδοξία να γίνει αντιβασιλέας του νέου Λατίνου Αυτοκράτορα Βαλδουϊνου Β’. Ο Θεόδωρος, από την άλλη, θεωρούσε τους Βουλγάρους σαν το τελευταίο εμπόδιο στο δρόμο του προς τον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. |
Η Μάχη: |
 Ο Ιβάν Ασεν θριαμβευτής στην Κλοκότνιτσα Στις 9 Μαρτίου, τα δύο στρατεύματα συναντήθηκαν κοντά στο χωριό Κλοκοτνίτσα, στην περιοχή του σημερινού Χάσκοβο. Ο Ιβάν Ασέν Β’ εφάρμοσε ευφυείς τακτικές και κατάφερε να περικυκλώσει τον εχθρό, που είχε αιφνιδιαστεί και ενεπλάκη στη μάχη χωρίς σχέδιο και προετοιμασία. Η μάχη ήταν φονικότατη και συνεχίστηκε μέχρι τη δύση του ηλίου. Οι Βυζαντινοί της Ηπείρου κατανικήθηκαν και μόνο μια μικρή δύναμη υπό τον Μανουήλ, αδερφό του δεσπότη κατάφερε να ξεφύγει από το πεδίο της μάχης. Οι υπόλοιποι είτε φονεύθηκαν κατά τη μάχη είτε πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Οι αιχμάλωτοι που ήταν απλοί στρατιώτες γρήγορα απελευθερώθηκαν, αλλά οι ευγενείς μεταφέρθηκαν στη Βουλγαρική πρωτεύουσα και φυλακίστηκαν για πολλά χρόνια. |
Αξιοσημείωτα: |
| Ένα από τα λάβαρα των Βουλγάρων στη μάχη ήταν η (καταπατημένη) συμφωνία ειρήνης με τους Ηπειρώτες καρφωμένη πάνω σε ένα κοντάρι. |
Επακόλουθα: |
| Ο Ασέν γρήγορα κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών του Δεσποτάτου της Ηπείρου από το Δυρράχιο μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα. Μόνο ένα μικρό κομμάτι έμεινε, στο Δεσποτάτο –στην Ήπειρο και στη Ρούμελη. Ο Θεόδωρος συνελήφθη αιχμάλωτος και τυφλώθηκε. Παρέμεινε αιχμάλωτος για 7 χρόνια και αφέθηκε όταν ο Ιβάν Ασέν νυμφεύθηκε την κόρη του Ειρήνη. Τότε πήρε πίσω τη Θεσσαλονίκης από τον αδερφό του Μανουήλ (που ως τότε ήταν ηγεμόνας εκεί με την ανοχή των Βουλγάρων). |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|
|