Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη του Βεζουβίου(ή Μάχη του Mons Lactarius) |
χρόνος: 553Χειμώνας 552-553 |
| Τελική ήττα των Οστρογότθων της Ιταλίας από τους Βυζαντινούς υπό τον Ναρσή | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Οστρογότθοι
|
τοποθεσία: Στο σύγχρονο Monti Lattari στην Καμπανία, κοντά στον Βεζούβιο, νοτίως της Νάπολης
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Γοτθικός Πόλεμος στην Ιταλία |
σύγχρονη χώρα:
Ιταλία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιουστινιανός Α’) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Πρωτοβεστιάριος Ναρσής | Βασιλιάς Τεία |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Μετά τη μάχη των Ταγινών, κατά την οποία ο Οστρογότθος βασιλιάς Τωτίλας φονεύθηκε, ο Βυζαντινός στρατηγός Ναρσής κατέλαβε ξανά τη Ρώμη και πολιόρκησε την Κύμη(1). Μετά τον θάνατο του Τωτίλα, διάδοχός του εξελέγη ο Τεΐας(2) και ανυψώθηκε –κατά το γοτθικό τελετουργικό– πάνω σε ασπίδα. Ο νέος Οστρογότθος βασιλέας συγκέντρωσε τα υπολείμματα του στρατεύματος και βάδισε προς λύση της πολιορκίας της Κύμης, όμως τον Οκτώβριο του 552 (ή αρχές του 553) ο Ναρσής συγκέντρωσε τις δυνάμεις του και τον περίμενε στους νότιους πρόποδες του Βεζουβίου, στις όχθες του ποταμού «Δράκων» (σύγχρονος ποταμός Σάρνο, ο οποίος περνά μέσα από την Πομπηία και χύνεται στον κόλπο της Νάπολης –παρεμπιπτόντως ο πιο μολυσμένος ποταμός της Ευρώπης, σήμερα). |
Η Μάχη: |
 Η Μάχη του Βεζουβίου Ο αιφνιδιασμός αρχικά πέτυχε, καθώς οι Γότθοι εμφανίστηκαν στην αντίπερα όχθη πολύ γρήγορα και οι Βυζαντινοί δεν πρόλαβαν να συνταχθούν και να σχηματίσουν την παράταξη που συνήθιζαν στις μάχες. Οι Γότθοι είχαν αφήσει τα άλογά τους και προωθήθηκαν σε πυκνή φάλαγγα πεζικού. Οι Βυζαντινοί τους υποδέχτηκαν με τον ίδιο (πρόχειρο) σχηματισμό. Κατά τη μάχη δεν υπήρξε χώρος για ελιγμούς και τακτικές. Ήταν μια υπόθεση καθαρά ατομικής δύναμης, γενναιότητας και δεξιοτήτων. Ο Γότθος βασιλέας ηγήθηκε της εφόδου και αποτέλεσε στόχο των πιο ικανών Βυζαντινών ακοντιστών. Ο Τεΐας στέκονταν καλυμμένος από την ασπίδα του. Σε κάποια στιγμή υπήρχαν δώδεκα ακόντια καρφωμένα στην ασπίδα του και δεν μπορούσε να κινηθεί πλέον. Δίχως να υποχωρήσει ούτε μέτρο, ζήτησε μια νέα ασπίδα. Του έφεραν μια καινούργια, όμως ακριβώς τη στιγμή που την αντικαθιστούσε, το στήθος του έμεινε ακάλυπτο και ένας τυχερός ακοντιστής τον πέτυχε και τον τραυμάτισε θανάσιμα. Οι υπόλοιποι Γότθοι συνέχισαν να μάχονται μέχρι που βράδιασε και η μάχη επαναλήφθηκε την επομένη. Τελικά, βλέποντας ότι δεν έχουν ελπίδα, διαπραγματεύθηκαν με τον Ναρσή την αποχώρησή τους από τη Βυζαντινή επικράτεια με τα υπάρχοντά τους. Ο Ναρσής συμφώνησε και η μάχη έληξε. |
Επακόλουθα: |
| Η μάχη του Βεζουβίου ήταν η τελευταία μεγάλη μάχη του Γοτθικού πολέμου. Με τη νίκη αυτή, οι Βυζαντινοί κυριάρχησαν στην Ιταλική χερσόνησο, η οποία για μερικές δεκαετίες έγινε ξανά μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
| Παρατηρήσεις: |
|
|
|