Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη της Σεβάστειας |
χρόνος: 1070 |
| Νίκη των Τούρκων, προοίμιο του Μανζτικέρτ | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Ογούζοι Τούρκοι
|
τοποθεσία: Στη Σεβάστεια που πιθανότατα είναι το σημερινό Σίβας στην ομώνυμη επαρχία στην κεντρική Μικρά Ασία
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Πόλεμοι εναντίον των Σελτζούκων Τούρκων |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ρωμανός Δ' Διογένης) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Κουροπαλάτης Μανουήλ Κομνηνός | Εμίρης Χρυσόσκουλος ή Αρισιάγκι |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Τα πρώτα προβλήματα των Βυζαντινών με τους Σελτζούκους Τούρκους άρχισαν το 1046, όταν οι Σελτζούκοι εισέβαλαν στην Αρμενία. Το Βυζάντιο συνειδητοποίησε ότι οι Σελτζούκοι είχαν εξελιχθεί σε σοβαρή απειλή όταν κατέλαβαν και λεηλάτησαν πόλεις όπως το Άνι το 1064 ή την Καισάρεια το 1067. Το 1068, ο Ρωμανός Δ’ Διογένης ανέβηκε στον θρόνο του Βυζαντίου και μετά από μερικές γρήγορες στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις ξεκίνησε τις εκστρατείες κατά των Σελτζούκων. Κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του 1068 και 1069, οι Σελτζούκοι απέφυγαν την εμπλοκή σε μάχη και ο Ρωμανός δεν μπόρεσε να πετύχει πολλά πράγματα. Το πιο σημαντικό κέρδος εκείνης της προσπάθειας ήταν ότι κατέλαβε και οχύρωσε την πόλη της Ιεράπολης(1) στη βόρεια Συρία. Το 1070 η αρχηγία των δυνάμεων της Καππαδοκίας και των ανατολικών συνόρων ανατέθηκε στον πρωτοπρόεδρο, κουροπαλάτη, πρωτοστράτορα και στρατηγό του πολέμου Μανουήλ Κομνηνό. Ο νεαρός Μανουήλ, που ήταν ανιψιός του Ισαακίου Α΄ και αδερφός του μετέπειτα αυτοκράτορα Αλεξίου Α’. Ο Μανουήλ αντικατέστησε τον έμπιστο τού Ρωμανού Δ’ Φιλάρετο Βραχάμιο, που δεν μπόρεσε να αποσοβήσει την κατάληψη του Ικονίου. Την ίδια περίοδο, ο Ρωμανός είχε αρχίσει διαπραγματεύσεις για σύναψη ειρήνης με τον σουλτάνο των Σελτζούκων Αλπ Αρσλάν. |
Η Μάχη: |
 Σελτζούκοι πολεμιστές Ο Μανουήλ Κομνηνός έσπευσε με τις λίγες δυνάμεις του εναντίον των επιδρομέων τού Χρυσόσκουλου. Μετά από μια πρώτη αψιμαχία κοντά στη Σεβάστεια, οι Τούρκοι προσποιήθηκαν ότι υποχωρούν και τρέπονται σε φυγή. Ο Βυζαντινοί χαλάρωσαν και ανυποψίαστοι πλησίασαν το εγκαταλειμμένο εχθρικό στρατόπεδο, και τότε δέχθηκαν την αιφνιδιαστική επίθεση των Τούρκων και υπέστησαν πανωλεθρία. Ο ίδιος ο Μανουήλ Κομνηνός μαζί με τους δύο γαμπρούς του, γόνους μεγάλων οικογενειών του Βυζαντίου, συνελήφθησαν αιχμάλωτοι. Όμως, όλως παραδόξως, ο Μανουήλ έπεισε τον Χρυσόσκουλο για τα οφέλη μιας προσωπικής του συμμαχίας με το Βυζάντιο και ο Χρυσόσκουλος (που προφανώς δεν ήθελε και πολύ για να πειστεί) αυτομόλησε και μετέβη στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον Μανουήλ για συνεννοήσεις με τον αυτοκράτορα, ο οποίος του επιφύλαξε μεγάλες τιμές. Ο Σελτζούκος σουλτάνος Αλπ-Αρσλάν όταν πληροφορήθηκε τα καθέκαστα, και γνωρίζοντας το ποιόν του Χρυσόσκλουλου, έστειλε στην Κωνσταντινούπολη τον εμίρη Αφσίν (ελλ. Αυσινάλιος ή Αψινάλιος) ο οποίος απαίτησε την παράδοση του προδότη. Ο Ρωμανός αρνήθηκε και το γεγονός αυτό έγινε η αφορμή της διακοπής των συζητήσεων για ειρήνη με τους Σελτζούκους. Ο Αφσίν κινούμενος ανατολικά άρχισε τις λεηλασίες και καταστροφές και μεταξύ αυτών κατέστρεψε τις Χώνες στο θέμα Θρακησίων με πρωτοφανή αγριότητα (αν και σύμφωνα με αρκετούς ιστορικούς, οι Χώνες μπορεί να καταστράφηκαν πριν τη μάχη της Σεβάστειας και την αυτομόληση του Χρυσόσκουλου). |
Επακόλουθα: |
| Η μάχη αυτή καθ’ εαυτή δεν ήταν ιδιαίτερα σημαντική, αλλά τα γεγονότα που ακολούθησαν έφεραν ραγδαία επιδείνωση στις σχέσεις Σελτζούκων – Βυζαντινών και επιτάχυναν τις εξελίξεις που οδήγησαν στην καταστροφική ήττα από τους Σελτζούκους στο Μαντζικέρτ, το επόμενο έτος. O Μανουήλ Κομνηνός συμμετείχε στην εκστρατεία στο Μανζτικέρτ, αλλά αρρώστησε και πέθανε καθ’ οδόν. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
| Παρατηρήσεις: |
|
|
|