Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη του Άδη(Μάχη Πετρόης ή Μάχη Πολέμωνος) |
χρόνος: 105720 Αυγούστου 1057 |
| Αποφασιστική νίκη των στασιαστών του στρατού υπό τον Ισαάκιο Κομνηνό | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Βυζαντινοί (Εμφύλιος)
|
τοποθεσία: Στη θέση “Πετρόης” ή “Άδης”, βόρεια από τη Νίκαια (το σημερινό Iznik, στη ΒΔ Μικρά Ασία)
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Στάσεις και Εξεγέρσεις |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Μιχαήλ ΣΤ' ο Στρατιωτικός) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Πρόεδρος Θεόδωρος | Ισαάκιος Κομνηνός, Κατακαλών Κεκαυμένος |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: | Βαριές | Ελαφρές |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Ο Αυτοκράτωρ Μιχαήλ ΣΤ’ Στρατιωτικός ήταν παλαίμαχος στρατιωτικός, αλλά από νωρίς κατά τη σύντομη βασιλεία του, οι ενέργειές του δυσαρέστησαν και αποξένωσαν την ηγεσία του στρατού (βασικά δεν αύξησε τους μισθούς των στρατιωτικών και έδιωξε όσους διαμαρτυρήθηκαν). Η υποθεση που καθόρισε τη μοίρα του ήταν η απόφασή να αποκαταστήσει τον Νικηφόρο Βρυέννιο(1) στον βαθμό του Στρατηγού δίχως όμως να του επιστρέψει την περιουσία που είχε κατασχεθεί από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Επιπλέον φέρθηκε εξευτελιστικά στον Βρυέννιο όταν αυτός διαμαρτυρήθηκε. Ο Βρυέννιος οργίστηκε και άρχισε να σχεδιάζει την ανατροπή του αυτοκράτορα, όμως συνελήφθη και τυφλώθηκε. Αυτή η συμπεριφορά προς τον Βρυέννιο επιτάχυνε την συσπείρωση της στρατιωτικής ιεραρχίας γύρω από τον απρόθυμο Ισαάκιο Κομνηνό, που τότε ήταν Δομέστικος των Σχολών της Ανατολής (δηλαδή αρχιστράτηγος της Ανατολής) που τον ανακήρυξε αυτοκράτορα στην Παφλαγονία στις 8 Ιουνίου 1057. Ο Αυτοκράτορας Μιχαήλ απέστειλε κατά των επαναστατών ένα στράτευμα υπό τον ευνούχο Θεόδωρο. Το αυτοκρατορικό στράτευμα κινήθηκε προς τη Νίκαια, η οποία είχε καταληφθεί από τον Ισαάκιο Κομνηνό. |
Η Μάχη: |
 Ο πατριάρχης Κηρουλάριος από το χειρόγραφο Σκυλίτζη Η αυτοκρατορική αριστερή πτέρυγα υπό τον Πρίγκιπα Ααρών κατανίκησε την δεξιά των στασιαστών. Καταδιώκοντας τους στρατιώτες στο στρατόπεδο των στασιαστών, κυνήγησε και συνέλαβε τον Ρωμανό Σκληρό. Η δεξιά πτέρυγα, όμως, κατανικήθηκε από τον Κεκαυμένο, ο οποίος έφθασε στο στρατόπεδο του αντιπάλου και κατέστρεψε τις σκηνές. Ο Ισαάκ Κομνηνός κατάφερε να διατηρήσει το κέντρο σταθερό, αρκετά ώστε ο Κεκαυμένος να προστρέξει προς βοήθεια και να πιέσουν τον Θεόδωρο. Τελικά, το αυτοκρατορικό κέντρο άρχισε να σπάει και οι στρατιώτες του αυτοκράτορα εγκατέλειψαν ηττημένοι το πεδίο της μάχης. |
Επακόλουθα: |
| Ήταν σίγουρα ήττα για τις αυτοκρατορικές δυνάμεις, όχι όμως συντριπτική. Δρομολόγησε πάντως άμεσες εξελίξεις. Ο Μιχαήλ Στ’ προσπάθησε να διαπραγματευθεί με τους στασιαστές μέσω του Μιχαήλ Ψελλού, προσφερόμενος να υιοθετήσει τον Ισαάκιο και να τον ανακηρύξει καίσαρα. Ο Ισαάκιος που ήταν χαμηλών τόνων το συζητούσε, αλλά στη Βασιλεύουσα ξέσπασαν ταραχές. Ο Πατριάρχης Μιχαήλ Κηρουλάριος έπεισε τον Μιχαήλ ΣΤ’ να παραιτηθεί και ο Ισαάκιος εισήλθε στην Πόλη και στέφθηκε αυτοκράτορας. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με τον Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
| Παρατηρήσεις: |
|
|
|