Μάχη στις Scalas Veteres(Scalas Veteres) |
χρόνος: 537Άνοιξη 537 |
Νίκη εναντίον στασιαστών του Ρωμαϊκού στρατού της Β. Αφρικής | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Ρωμαίοι στασιαστές
|
τοποθεσία: Στην περιοχή Scalas Veteres, 6χλμ. νότια της Καρχηδόνας στα παραθαλάσσια προάστια της σύγχρονης Τύνιδας
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Μάχη εκ Παρατάξεως |
πόλεμος: Στάσεις και Εξεγέρσεις |
σύγχρονη χώρα:
Τυνησία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιουστινιανός Α’) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | Γερμανός | Στότζας |
Δυνάμεις: | ίσως περί τις 8.000 | |
Απώλειες: |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Το 536, μια ανταρσία μεγάλης κλίμακας ξέσπασε στα Ρωμαϊκά στρατεύματα της Βόρειας Αφρικής. Ήταν τα στρατεύματα που υπό την αρχηγία του στρατηγού Βελισάριου είχαν ανακαταλάβει τη Βόρεια Αφρική και την Καρχηδόνα καταλύοντας το βασίλειο των Βανδάλων. Εξεγέρθηκαν για διάφορους λόγους. Ο αρχικός λόγος φαίνεται ότι ήταν τα παράπονά τους για τον τρόπο που διανεμήθηκαν τα λάφυρα, αλλά, στην πορεία, στόχος τους έγινε να ιδρύσουν ανεξάρτητο κάστρο στην Αφρική. Για την αντιμετώπιση της ανταρσίας, ο ίδιος ο Βελισάριος αναγκάσθηκε να έρθει από τη Σικελία και βρήκε την Καρχηδόνα πολιορκημένη από τους στασιαστές υπό την ηγεσία κάποιου Στότζα. Με την άφιξη του Βελισαρίου, η πολιορκία λύθηκε, ενώ λίγο αργότερα οι στασιαστές νικήθηκαν στη μάχη της Μέμβρησας. Η στάση όμως δεν έλαβε τέλος. Ο Στότζας κατέφυγε στη Νουμιδία (που ήταν επίσης Ρωμαϊκή επαρχία) και υποκίνησε στάση και των εκεί στρατευμάτων που σκότωσαν τους αξιωματικούς τους και ενώθηκαν με τους στασιαστές. Ο Βελισάριος έπρεπε να γυρίσει στην Ιταλία και να αντιμετωπίσει τους Οστρογότθους, και ο Ιουστινιανός διόρισε τον ξάδερφό του Γερμανό ανώτατο στρατιωτικό διοικητή (magister militum) της νέας Αφρικανικής επαρχίας για να διαχειριστεί την κρίση. Ο Γερμανός ενήργησε με σύνεση. Ήταν πολύ προσεκτικός διότι βρήκε ότι τα δύο τρίτα του στρατού είχαν λάβει μέρος στην εξέγερση και γνώριζε καλά ότι το υπόλοιπο του στρατού που παρέμεινε πιστό ήταν φίλοι και συμπολεμιστές των στασιαστών και είχαν παρόμοια νοοτροπία. Ο Γερμανός κατάφερε να κερδίσει πολλούς με διαλλακτική συμπεριφορά, με υποσχέσεις συγχώρεσης και με πληρωμή των καθυστερημένων μισθών τους. Ο Στότζας αντιλαμβανόμενος ότι η πολιτική του Γερμανού απέδιδε και ότι σύντομα η εξέγερση θα ξεφούσκωνε, αποφάσισε να αντιδράσει δυναμικά. Έτσι πήρε την πρωτοβουλία και κινήθηκε κατά της Καρχηδόνας ελπίζοντας ότι οι στρατιώτες μέσα στην πόλη θα πήγαιναν τελικά με το μέρος του. |
Η Μάχη: |
Ρωμαϊκό ιππικό Ο Στόρτζας είχε μαζί του και μια δύναμη Μαυριτανών. Αυτή η δύναμη – υποτίθεται σύμμαχοί του – βρίσκονταν σε μυστικές συνομιλίες με τον Γερμανό. Στην πραγματικότητα, περίμεναν απλά να δουν πως θα εξελιχθεί η μάχη για να εμφανισθούν στο πλευρό του νικητή την κατάλληλη στιγμή. Αμφότερες οι πλευρές δεν τους εμπιστεύονταν και δεν έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη μάχη. Τα δύο στρατεύματα είχαν την ίδια εκπαίδευση, τις ίδιες στολές και τους ίδιους τύπους οπλισμού. Έτσι, πάνω στην εμπλοκή της μάχης ήταν δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιος ήταν με ποιον. Οι στρατιώτες του Γερμανού είχαν ένα συνθηματικό για να ξεχωρίζουν τους δικούς τους. Ήταν μια μάχη σε πλήρη σύγχυση. Τελικά, το πιο πειθαρχημένο και καλύτερα προετοιμασμένο στράτευμα του Γερμανού επικράτησε. Η μάχη τελείωσε με τη λεηλασία του στρατοπέδου των στασιαστών, οι οποίοι προς στιγμήν εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία και προσπάθησαν να ανασυνταχθούν και να αντεπιτεθούν, ενώ οι αντίπαλοί τους ήταν απασχολημένοι με τη λαφυραγώγηση, αλλά ο Γερμανός αντέδρασε αποφασιστικά φέρνοντας τους άνδρες του πίσω στις θέσεις μάχης. |
Επακόλουθα: |
Αυτό ήταν το τέλος της στάσεως του στρατού στην Καρχηδόνα. Ο Γερμανός αφιέρωσε τα επόμενα 2 χρόνια στην αποκατάσταση της πειθαρχίας στο στράτευμα. Το 539, αντικαταστάθηκε από τον προηγούμενο κυβερνήτη Σολόμων. Ο Στότζας διέφυγε μαζί λίγους Βανδάλους και κατέφυγε στη Μαυριτανία, όπου, αφού νυμφεύθηκε την κόρη ενός τοπικού ηγέτη, παρέμεινε εκεί και αργότερα έγινε «βασιλιάς». Σκοτώθηκε το 545 στη μάχη της Θάκιας, σε μια νέα απόπειρα εναντίον των Ρωμαίων της Καρχηδόνας. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|