Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Πτώση της Έμεσας |
χρόνος: 635-636Δεκ 635–Μαρ 636 |
| Οι Άραβες κατέλαβαν την πόλη Έμεσα στη Συρία | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Άραβες
|
τοποθεσία: Η σημερινή Χομς στη Δυτική Συρία, κοντά στο Λίβανο
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Κατάληψη Πόλης |
πόλεμος: Αραβική Κατάκτηση της Συρίας |
σύγχρονη χώρα:
Συρία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ηράκλειος) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Χαρμπής | Αμπού Ουμπάιντα & Χαλίντ ιμπν αλ-Ουαλίντ |
| Δυνάμεις: | 8.000 | 15.000 |
| Απώλειες: | 4.000 | 235 |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Μετά την αποφασιστικής σημασίας νίκη στη Μάχη του Αζνανταΐν, οι Μουσουλμάνοι κατέλαβαν και τη Δαμασκό μετά από πολύμηνη πολιορκία, τον Σεπτέμβριο του 634. Στη συνέχεια, ο Αμπού Ουμπάιντα (1) αποφάσισε να καταλάβει πρώτα την Έμεσα και να εξασφαλίσει τα μετόπισθεν, πριν αναλάβει περισσότερο σοβαρές επιχειρήσεις στη βόρεια Συρία. Μέχρι τότε ο Βυζαντινός κυβερνήτης της Έμεσας είχε έλθει σε συμφωνία με τους Άραβες για να μη του επιτεθούν για ένα χρόνο, με αντάλλαγμα 10.000 δηνάρια και 100 τόπια από ύφασμα μπροκάρ. Όμως, παρόλο που για τους Μουσουλμάνους οι πύλες της πόλης ήταν έτσι ανοικτές, για τους Βυζαντινούς η συμφωνία ήταν απλά κωλυσιεργία μέχρι να έρθουν ενισχύσεις, κάτι που οι Άραβες το κατέλαβαν και αποφάσισαν να ξεμπερδεύουν με την Έμεσα. |
Η Μάχη: |
 Ο Αλ-Χαλίντ σε πρόσφατο κινηματογραφικό πόστερ Η Έμεσα ήταν κυκλικού σχήματος και οχυρωμένη πόλη, με διάμετρο λίγο μεγαλύτερη του χιλιομέτρου, περιβαλλόμενη από τάφρο. Οι Μουσουλμάνοι στρατοπέδευσαν έξω από τα τείχη της πόλεως και έμειναν εκεί όλο τον χειμώνα. Οι Βυζαντινοί υπολόγιζαν ότι το κρύο του χειμώνα στο οποίο δεν ήταν συνηθισμένοι οι Άραβες θα τους αποθάρρυνε, οι Άραβες όμως επέμεναν παρόλο που η κατάληψη της πόλης φαινόταν ακατόρθωτη. Προς το τέλος του χειμώνα, ο Χαλίντ έκανε μια παραπλανητική αποχώρηση με το στράτευμά του, δίδοντας την εντύπωση στους Βυζαντινούς ότι άρει την πολιορκία. Τότε ο Χαρμπής, ο διοικητής της πόλης, βγήκε με 5.000 καβαλάρηδες για να τους καταδιώξει. Τους έφθασε λίγα μόλις χιλιόμετρα από την Έμεσα, αλλά οι Άραβες τον περίμεναν και έπεσε στην παγίδα. Σύντομα η δύναμή του βρέθηκε περικυκλωμένη και εξοντώθηκε. Μετά απ’ αυτό, οι ντόπιοι προσφέρθηκαν να παραδοθούν υπό όρους και ο Αμπού Ουμπάιντα δέχτηκε την προσφορά. Οι κάτοικοι δέχτηκαν να πληρώνουν κεφαλικό φόρο (Τζίζγια ) ένα δηνάριο για κάθε άνδρα. Η ειρήνη επέστρεψε στην Έμεσα, πλην όμως δεν ήταν πια Ρωμαϊκή πόλη. |
Αξιοσημείωτα: |
| 1– Κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της επίπονης πολιορκίας, ο Χαλίντ σχολίασε: «αυτοί οι Ρωμαίοι ήταν από τους γενναιότερους που έχω συναντήσει ποτέ. 2– Λίγα χρόνια μετά ο Χαλίντ καθαιρέθηκε από τα αξιώματά του και διώχθηκε από το χαλίφη Ουμάρ εξαιτίας του έκλυτου και πολυτελούς βίου του (αν και μάλλον επρόκειτο απλά για φθόνο). Τότε ο μεγάλος Άραβας στρατηγός αποσύρθηκε στην Έμεσα όπου και πέθανε το 642. Υπάρχει ακόμα το τζαμί του. |
Επακόλουθα: |
| Αμέσως μετά την παράδοση της Έμεσας, οι Μουσουλμάνοι ξεκίνησαν για μια ακόμη φορά για τον βορρά, έχοντας στόχο να καταλάβουν ολόκληρη τη βόρεια Συρία. Σταμάτησαν όταν πληροφορήθηκαν για τη συγκέντρωση ενός μεγάλου Βυζαντινού στρατεύματος στην Αντιόχεια. Επακολούθησε η ιστορική μάχη του Γκορμούκ. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά: Δημοσθένης Λαμπρινάκης |
| Παρατηρήσεις: |
|
|
|