Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Πολιορκία της Θεσσαλονίκης (2) |
χρόνος: 615 |
| Νέα ανεπιτυχής πολιορκία της Θεσσαλονίκης από τους Σλάβους | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Σλάβοι
|
τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Πολιορκία |
πόλεμος: Πόλεμοι εναντίον Αβάρων και Σλάβων |
σύγχρονη χώρα:
Ελλάδα |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ηράκλειος) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Άγνωστος | «Έξαρχος Σκλαβίνων» Χάτζων |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Στις αρχές περίπου της δεκαετίας του 580 άρχισε μια μεγάλη μετακίνηση Σλάβων στα Βαλκάνια. Οι επιδρομές των Αβάρων κατά μήκος της κοιλάδας του Δούναβη μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα άνοιξαν, κατά κάποιο τρόπο, τον δρόμο για τους Σλάβους, και ένας μεγάλος πληθυσμός που περιλάμβανε 100.000 πολεμιστές ξεχύθηκε στη Θράκη και την Ιλλυρία.
Η επιδρομή των Σλάβων αρχικά δεν συνάντησε μεγάλη αντίσταση. Ο Βυζαντινός στρατός ήταν απασχολημένος στα ανατολικά σε πόλεμο με τους Πέρσες και ο αυτοκράτορας Μαυρίκιος δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει πολλές δυνάμεις εναντίον τους. Αυτό το έκανε αργότερα, προς το τέλος του αιώνα, αλλά δεν μπόρεσε να αναχαιτίσει την κάθοδο των Σλάβων. Μέχρι τα τέλη του 6ου αιώνα οι Σλάβοι σε συνεργασία ή υποκινούμενοι από τους Αβάρους έκαναν καταστροφικές επιδρομές στα νότια Βαλκάνια και είχαν ερημώσει τη Μακεδονία και τη Θράκη. Η μόνη πόλη που τους είχε αντισταθεί ήταν η Θεσσαλονίκη την οποία πολιόρκησαν χωρίς αποτέλεσμα το 586 (ή ίσως το 597). Προς την Κωνσταντινούπολη δεν μπόρεσαν να πλησιάσουν επειδή τους είχε απωθήσει ο στρατηγός Κομεντίολος νικώντας σε μάχες το 584 και το 585. Η κάθοδος των Σλάβων μετά την αποτυχία τους στη Θεσσαλονίκη εξετράπη προς την υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ σιγά σιγά η εισβολή τους άρχισε να μετατρέπεται από μεγάλης κλίμακος επιδρομή σε μετεγκατάσταση. Μεγάλες περιοχές της Ελλάδας κατελήφθησαν από τις φυλές των Σλάβων που δεν αναγνώριζαν καμιά αρχή: Ήπειρος, Θεσσαλία, Αττική, Εύβοια και μέρος της Πελοποννήσου.΄Έφτασαν μέχρι τις Κυκλάδες και την Κρήτη! Οι προσπάθειες των Βυζαντινών να τους σταματήσουν, είτε με τη χρήση όπλων είτε με εξαγορές, απέτυχαν. Φαίνεται πως για τους Σλάβους η Θεσσαλονίκη υπήρξε διακαής πόθος, ίσως επειδή ήταν η πιο πολιτισμένη πόλη που συνάντησαν. Εκείνη την περίοδο έκαναν επανειλημμένες προσπάθειες για να την καταλάβουν. Μια από αυτές έγινε στις 27 Οκτωβρίου του 604, όταν σύμφωνα με το Α΄ Βιβλίο Διήγησης των θαυμάτων του Αγίου Δημητρίου που συνέγραψε ο αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Ιωάννης Α΄, 5000 Σλάβοι που ήρθαν αιφνιδιαστικά από τη θάλασσα με μονόξυλα, προσπάθησαν να σκαρφαλώσουν στα τείχη που ήταν αφύλακτα καθώς όλοι οι Θεσσαλονικείς είχαν σπεύσει για την κατάσβεση φωτιάς που είχε εκδηλωθεί στο ναό του Αγίου Δημητρίου. Τους ειδοποίησε όμως για την επιδρομή ένας άγνωστος και ευσεβής νέος που εμφανίστηκε από το πουθενά (ο Άγιος Δημήτριος), οπότε όλοι έτρεξαν στα τείχη και η πόλη σώθηκε. |
Η Μάχη: |
 Μονόξυλο Σύμφωνα με αυτή την εξιστόρηση, στη πόλη έφτασε ένα συνασπισμός αποτελούμενος από πολλές Σλαβικές φυλές, όπως: Δρογουβίτες, Σερμησιανοί, Σαγουδάτοι, Βελεγεζίτες, Βαϊουνίτες, Βερζίτες και «λοιπά έθνη». Αρχηγός ήταν ο χαγάνος Χάτζων, που από τις Βυζαντινές πηγές αποκαλείται Έξαρχος Σκλαβηνών, που δεν αποκλείεται να ήταν τίτλος που του είχαν απονείμει για διπλωματικούς λόγους οι Βυζαντινοί. Η επίθεση έγινε από θάλασσα και από ξηρά. Οι Θεσσαλονικείς υπερασπίστηκαν με επιτυχία την πόλη τους τις 3 πρώτες μέρες. Την τέταρτη μέρα ο στόλος των Σλάβων (από μονόξυλα) καταστράφηκε από μια θύελλα. Η καταστροφή αποδόθηκε στον Άγιο Δημήτριο. Μετά απ’ αυτό, η πολιορκία έλαβε τέλος. O Χάτζων σε κάποια στιγμή θέλησε να διαπραγματευθεί και μπήκε κρυφά στην πόλη και άρχισε να συνομιλεί με τους κρατούντες, οι οποίοι είδαν μια ευκαιρία για να επωφεληθούν οικονομικά. Όμως αναγνωρίστηκε από κάποιες χαροκαμένες μητέρες και ο όχλος της πόλης τον λιθοβόλησε και τον σκότωσε. Δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτό συνέβη πριν ή μετά τη λύση της πολιορκίας. Και σε αυτό το επεισόδιο απουσίαζε από την πόλη ο κυβερνήτης. Όταν προς το τέλος της πολιορκίας αφίχθη στην πόλη ο νεοδιορισθείς ύπαρχος Ιλλυρικού Χαρίας, πληροφορήθηκε έκπληκτος τα διαδραματισθέντα με τους Σλάβους. |
Επακόλουθα: |
| Οι Σλάβοι συνέχισαν τις επιδρομές και την εγκατάστασή τους σε άλλες περιοχές των Βαλκανίων, της Μακεδονίας και της Νοτίου Ελλάδος. Ταυτόχρονα οι Σλάβοι φύλαρχοι απευθύνθηκαν στο χαγάνο των Αβάρων και τον έπεισαν για μια από κοινού επίθεση Αβάρων και Σλάβων στη Θεσσαλονίκη η οποία πραγματοποιήθηκε δυο χρόνια αργότερα, το 617. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|
|