Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Στάση Τορνικίου |
χρόνος: 104725-28 Σεπ 1047 |
| Στάση, πολιορκία της Κωνσταντινούπολης και ήττα του στασιαστή Λέοντος Τορνικίου | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Βυζαντινοί (Εμφύλιος)
|
τοποθεσία: Κωνσταντινούπολη
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Πολιορκία |
πόλεμος: Στάσεις και Εξεγέρσεις |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Κωνσταντίνος Θ' Μονομάχος) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Θ’ Μονομάχος | Λέων Τορνίκιος |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Ο Λέων Τορνίκιος ήταν ανεψιός του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ’, γεννηθείς στην Αδριανούπολη. Αν και είχε ευνοηθεί από τον αυτοκράτορα, που τον διόρισε δούκα της Ιβηρίας (στη σημερινή Γεωργία/Αρμενία), ο Τορνίκιος εμφανιζόταν σφόδρα δυσαρεστημένος με την πολιτική του Κωνσταντίνου και ιδιαίτερα με τον τρόπο που αντιμετώπιζε τον στρατό. Ο Κωνσταντίνος Θ’ έκανε προσπάθειες για μείωση προσωπικού στον στρατό, και αυτό είχε προκαλέσει μεγάλη δυσαρέσκεια στους στρατιωτικούς. Σε αυτό το κλίμα ξέσπασε στάση στην Αδριανούπολη, στη Θράκη, από αξιωματικούς που ήταν υποστηρικτές του Τορνικίου. Μετά από αυτό, ο Τορνίκιος ανακλήθηκε εσπευσμένα στην Κωνσταντινούπολη, απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του και υποχρεώθηκε να καρεί μοναχός. |
Η Μάχη: |
 η επίθεση του Τορνικίου στο χειρόγραφο Σκυλίτζη Ο στρατός απουσίαζε από την Κωνσταντινούπολη, και μια πρόχειρα συγκεντρωμένη δύναμη ενόπλων πολιτών βγήκε από τα τείχη για να τον αντιμετωπίσει, αλλά ηττήθηκε εύκολα. Η νίκη αυτή έσπειρε πανικό στους υπερασπιστές της Πόλης, οι οποίοι προς στιγμήν εγκατέλειψαν τις θέσεις τους επί των τειχών και των πυλών. Έτσι παρουσιάστηκε μια καλή ευκαιρία στον Τορνίκιο να καταλάβει την Κωνσταντινούπολη, αλλά δίστασε και η ευκαιρία χάθηκε. Εικάζεται ότι η ολιγωρία του οφείλεται στο γεγονός ότι πίστευε ο πληθυσμός θα τον καλούσε αυτοβούλως να μπει στην Πόλη μετά βαΐων και κλάδων. Πάντως κατά τη διάρκεια της νύχτας, ο αυτοκράτορας κατάφερε να αποκαταστήσει την τάξη και να επανδρώσει ξανά τα τείχη, περιμένοντας την άφιξη του στρατού από τη Μικρά Ασία. Η πολιορκία κράτησε 4 ημέρες, από τις 25 Σεπτεμβρίου μέχρι και τις 28 Σεπτεμβρίου. Δύο έφοδοι των δυνάμεων του Τορνικίου κατά των τειχών αποκρούστηκαν από τους αμυνομένους κάτω από την προσωπική ηγεσία του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, ο οποίος, παρά το γεγονός ότι υπέφερε από ποδάγρα και δεν είχε καθόλου πολεμική εμπειρία, έδειξε θάρρος και ενεργητικότητα. Μετά την αποτυχία αυτών των εφόδων, ο Τορνίκιος αναγκάσθηκε να αποχωρήσει στα δυτικά, ενώ οι υποστηρικτές του άρχισαν να τον εγκαταλείπουν. Τελικά, συνελήφθη στο Βουλγαρόφυγο και τυφλώθηκε μαζί με τον Ιωάννη Βατάτζη, έναν από τους στρατηγούς του. |
Επακόλουθα: |
| Η στάση του Τορνικίου και η επακόλουθη διάλυση ταγμάτων αποδυνάμωσαν τον στρατό της Δύσης, με αποτέλεσμα τα επόμενα χρόνια να μην μπορέσει να αντιμετωπίσει τις επιδρομές των Πετσενέγων στα Βαλκάνια, όπου δημιούργησαν πολύ σοβαρά προβλήματα. Στην Ανατολή, η απουσία και η αποδιοργάνωση του στρατού διευκόλυναν τη διείσδυση των Σελτζούκων Τούρκων που λίγο πριν είχαν κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή τους στα ανατολικά σύνορα. |
Απόδοση κειμένου στα Ελληνικά σε συνεργασία με Δημοσθένη Λαμπρινάκη |
|
|