Μάχες 
Αξιώματα 
Αυτοκράτορες 
Μάχη της Καισαρείας |
χρόνος: 1073 |
| Ήττα του Βυζαντινού στρατού από Σελτζούκους επιδρομείς | ★ ★ ★ ★ ★ |
|
εχθρός: Σελτζούκοι Τούρκοι
|
τοποθεσία: Κάπου κοντά στην Καισάρεια της Καππαδοκίας
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
|
τύπος μάχης: Νυχτερινή Μάχη |
πόλεμος: Πόλεμοι εναντίον των Σελτζούκων Τούρκων |
σύγχρονη χώρα:
Τουρκία |
| ▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Μιχαήλ Ζ’ Δούκας) | ▼ Οι Εχθροί | |
| Επικεφαλής: | Δομέστικος των σχολών Ισαάκιος Κομνηνός | Άγνωστος |
| Δυνάμεις: | ||
| Απώλειες: |
| Ιστορικό πλαίσιο: |
| Μετά τη μεγάλη ήττα από τους Σελτζούκους Τούρκους στο Μαντζικέρτ τον Αύγουστο του 1071, επικράτησε μια χαώδης κατάσταση στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Ο μεγάλος ηττημένος του Μαντζικέρτ Ρωμανός Δ’ Διογένης εκθρονίστηκε και τυφλώθηκε. Στον θρόνο ανέβηκε ο Μιχαήλ Ζ’ Δούκας που μέχρι τότε ήταν τυπικά συναυτοκράτορας. Η νέα βυζαντινή διοίκηση έκανε το λάθος (όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια) να μη τηρήσει τη συνθήκη ειρήνης που είχε συμφωνηθεί μεταξύ του Ρωμανού Διογένη και του σουλτάνου Αλπ Αρσλάν. Αυτή η απόφαση έδωσε το δικαίωμα σε διάφορες τουρκομάνικες και σελτζουκικές ορδές να συνεχίσουν – και να εντείνουν – τις λεηλασίες στα βυζαντινά εδάφη της Μικράς Ασίας. Οι περισσότεροι από αυτούς τους επιδρομείς δεν ελέγχονταν από τον σουλτάνο, ενώ άρχισαν να καλοβλέπουν την προοπτική μόνιμης εγκατάστασης στις περιοχές της Ανατολίας που ήταν πια στο έλεός τους. Για την αντιμετώπιση αυτής της συνεχώς επιδεινούμενης κατάστασης, αποφασίστηκε το 1073 η αποστολή στρατού στη Μικρά Ασία. Επικεφαλής τοποθετήθηκε ο δομέστικος των σχολών Ισαάκιος Κομνηνός (ανιψιός του συνονόματού του αυτοκράτορα). Το στράτευμα αυτό ήταν αρκετά ισχυρό. Το πιο αξιόμαχο τμήμα του ήταν οι 400 Φράγκοι μισθοφόροι, μια εταιρεία ιππέων, επικεφαλής των οποίων ήταν ο Νορμανδός Ρουσέλιος ή Ουρσέλιος ντε Μπαγιέλ (Roussel de Bailleul). Στην εκστρατεία συμμετείχε ως υποστράτηγος και ο νεώτερος αδερφός του Ισαακίου Αλέξιος Κομνηνός (που έγινε αργότερα αυτοκράτορας). Όταν ο αυτοκρατορικός στρατός έφτασε στην περιοχή της Καισάρειας (ή, κατ’ άλλους, του Ικονίου –αρκετά πιο δυτικά), δημιουργήθηκε ένα σοβαρό επεισόδιο μεταξύ Φράγκων και Βυζαντινών, όταν ο Ισαάκιος τιμώρησε έναν Φράγκο επειδή φέρθηκε βάναυσα σε κάποιον ντόπιο. Με αφορμή αυτό το περιστατικό, ο Ουρσέλιος θεώρησε ότι προσεβλήθη, και τη νύχτα πήρε τους άντρες του και εγκατέλειψε τον βυζαντινό στρατό. (Πάντως η έντονη δραστηριότητα του στη συνέχεια δείχνει ότι η αποστασία αυτή ήταν μάλλον προσχεδιασμένη.) |
Η Μάχη: |
 Σελτζούκοι πολεμιστές Ο Ισαάκιος άφησε τον Αλέξιο με μικρή φρουρά να φυλάνε το Βυζαντινό στρατόπεδο και ο ίδιος κινήθηκε προς τα σύνορα της Καππαδοκίας για να συναντήσει τους Τούρκους. Λεπτομέρειες για τη μάχη δεν είναι γνωστές. Ο Ισαάκιος θέλοντας να αιφνιδιάσει επιτέθηκε τη νύχτα, αλλά προφανώς υποτίμησε τους αντιπάλους και βρέθηκε περικυκλωμένος. Οι Τούρκοι διέλυσαν τον στρατό του και ο ίδιος πληγώθηκε και πιάστηκε αιχμάλωτος. Ο Αλέξιος με λίγους άντρες προσπάθησε να επέμβει και να βοηθήσει, αλλά δεν μπόρεσε να κάνει τίποτε και παραλίγο να αιχμαλωτισθεί και ο ίδιος. Στη συνέχεια υποχώρησε στο στρατόπεδο όπου εκεί επιτέθηκαν μετά από λίγο οι Σελτζούκοι. Ο Αλέξιος δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τους άντρες του που τράπηκαν σε φυγή και ο ίδιος μόλις και μετά βίας γλύτωσε την αιχμαλωσία ξανά. Μόνος του, συνοδευόμενος από έναν μόνο στρατιώτη κατόρθωσε να φτάσει μέσα από τα βουνά στην Άγκυρα. |
Επακόλουθα: |
| Ο Ισαάκιος απελευθερώθηκε με λύτρα που κατέβαλαν πλούσιοι φίλοι του. Ξαναβρέθηκαν με τον Αλέξιο στην Άγκυρα, και οι δυο τους μετά από περιπέτειες, καθώς η ενδοχώρα είχε γεμίσει από Τούρκους, κατόρθωσαν να φτάσουν στην Κ/πολη. Η καταστροφή του εκστρατευτικού σώματος άφησε τα σύνορα απροστάτευτα και πολλαπλασίασε τα προβλήματα που προέκυψαν μετά το Μαντζικέρτ. Ο Ουρσέλιος ξεκίνησε μια 3ετή ανταρσία που προκάλεσε πολύ σοβαρά προβλήματα. Όλα αυτά ενώ ο Σελτζούκοι πλημμύριζαν την Ανατολία. |
|
|