Πολιορκία της Πέτρας |
χρόνος: 549559 |
Ανεπιτυχής πολιορκία της υπό Περσικό έλεγχο Λαζικής πόλης Πέτρα | ★ ★ ★ ★ ★ |
εχθρός: Σασσανίδες Πέρσες
|
τοποθεσία: Στην Πέτρα, κοντά στον Εύξεινο Πόντο, στη Γεωργία, στο σημερινό χωριό Tsikhisdziri
|
ακρίβεια θέσης:
●●●●●
|
τύπος μάχης: Πολιορκία |
πόλεμος: Λαζικός Πόλεμος |
σύγχρονη χώρα:
Γεωργία |
▼ Οι Βυζαντινοί(αυτοκρ. Ιουστινιανός Α’) | ▼ Οι Εχθροί | |
Επικεφαλής: | magister militum Δαγισθαίος | Μιρ-Μιρόη ή Μερμερόης |
Δυνάμεις: | 7.000 Βυζαντινοί+τοπικός στρατός Λαζών κ.ά. | 1500 |
Απώλειες: | 1000 |
Ιστορικό πλαίσιο: |
Η Λαζική, περιοχή της σημερινής Γεωργίας που βρίσκεται στην ανατολική ακτή του Εύξεινου Πόντου, και ελέγχει τις βασικές ορεινές διαβάσεις στον Καύκασο και στην Κασπία Θάλασσα, ήταν στρατηγικής σημασίας για το Βυζάντιο καθώς ήταν προπύργιο που προστάτευε τα παράλια του Εύξεινου Πόντου από τον εξ ανατολών κίνδυνο (που τότε ήταν οι Σασσανίδες Πέρσες). Ο βασιλιάς Γουβάζης Β’ της Λαζικής (541-555) υπήρξε κεντρική φιγούρα και βασικός υποκινητής του λεγόμενου «Λαζικού Πολέμου» (541–562) μεταξύ Βυζαντίου και Περσίας. Αρχικά ο Γουβάζης ανέβηκε στο θρόνο ως υποτελής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, αλλά η καταπιεστική εξουσία των Βυζαντινών τον ώθησε να αναζητήσει τη συμμαχία του μεγάλου αντιπάλου του Βυζαντίου, της αυτοκρατορίας των Σασσανιδών. Οι Βυζαντινοί εκδιώχθηκαν από τη Λαζική με τη βοήθεια ενός περσικού στρατού το 541, αλλά η περσική επικυριαρχία της χώρας αποδείχθηκε χειρότερη, και περί το 548, ο μετανοημένος Γουβάζης ζήτησε ξανά βοήθεια από το Βυζάντιο. |
Η Μάχη: |
Ο Δαγισθαίος ξεκίνησε την πολιορκία της Πέτρας με καλές προϋποθέσεις αλλά αποδείχθηκε μάλλον ανεπαρκής. Αισθανόταν τόσο σίγουρος, που λίγο μετά την έναρξη της πολιορκίας έγραψε στον Ιουστινιανό σχετικά με τις ανταμοιβές που πίστευε ότι έπρεπε να πάρει αυτός και ο αδελφός του για τη νίκη. Ωστόσο, οι υπερασπιστές της πόλης υπό τη διοίκηση του Μιρράνη (Mihran) πολέμησαν γενναία και η πολιορκία τραβούσε σε μάκρος παρόλο που η οχύρωση της πόλης υπέστη σοβαρές ζημιές από τις πολιορκητικές μηχανές και κυρίως από τους σκαπανείς που υπονόμευαν τα τείχη. Στο μεταξύ, οι Βυζαντινοί παραμέλησαν τη φύλαξη των ορεινών διαβάσεων στα μετόπισθεν και αυτό επέτρεψε σε έναν μεγάλο στρατό Περσών (ίσως 30.000) υπό τον Μερμερόη να προσεγγίσει στην Πέτρα. Ο Δαγισθαίος υποχρεώθηκε να αποχωρήσει και να εγκαταλείψει την πολιορκία. Έτσι τελείωσε άδοξα αυτή η πρώτη πολιορκία της Πέτρας. Στο φρούριο, 1.000 άντρες από τους 1.500 της περσικής φρουράς είχαν σκοτωθεί και 350 τραυματίστηκαν. Οι υπερασπιστές είχαν κρατήσει όλα τα πτώματα μέσα στην οχύρωση για να μην μάθουν οι επιτιθέμενοι τις απώλειές τους. Ο Μερμερόης ενίσχυσε τη φρουρά της Πέτρας με 3.000 άντρες και έκανε πρόχειρες επισκευές στα τείχη χρησιμοποιώντας ξύλινα δοκάρια και σάκους με άμμο αντί για λιθοκατασκευή. Ο Μερμερόης χλεύαζε τους Βυζαντινούς λόγω της αδυναμίας τους να νικήσουν 150 άντρες «χωρίς τείχος», αναφερόμενος στο γεγονός ότι τα τείχη της πόλης είχαν σχεδόν καταστραφεί. Ωστόσο, οι Πέρσες δεν διέθεταν επαρκή εφόδια, και έτσι, αφού εξασφάλισε την Πέτρα και άφησε άλλους 5.000 άντρες στην ευρύτερη περιοχή υπό τον στρατηγό Φάβριζο για να εξασφαλίσει τις γραμμές εφοδιασμού της πόλης, ο Μερμερόης αποχώρησε για την Αρμενία. Την άνοιξη του επόμενου έτους, ο Γουβάζης και ο Δαγισθαίος ένωσαν τις δυνάμεις τους και κατέστρεψαν τον στρατό του Φαβρίζου σε μια αιφνιδιαστική επίθεση στον ποταμό Ριόνι (αρχαίος «Φάσις»). Το ίδιο καλοκαίρι, κέρδισαν άλλη μια νίκη κοντά στον ποταμό «Ίππις» ενάντια σε έναν νέο περσικό στρατό με επικεφαλής τον Χοριάνη. |
Αξιοσημείωτα: |
Οι αιτιάσεις των Λαζών εναντίον του Δαγισθαίου κατά τον Προκόπιο: «Ἐν τούτῳ δὲ τάδε ξυνηνέχθη γενέσθαι. Λαζοὶ Δαγισθαῖον ἐς βασιλέα διέβαλλον, ἐς Βυζάντιον ἥκοντες, προδοσίαν τε καὶ μηδισμὸν ἐπιφέροντες... ἔλεγόν τε ὡς Δαγισθαῖος, εἴτε χρήμασιν εἴτε ὀλιγωρίᾳ ἐς τοῦτο ἠγμένος, τὴν ἐπίθεσιν ἐς ἕτερόν τινα χρόνον ἀπέθετο, καὶ τοῦ καιροῦ τὴν ἀκμὴν ἐν τῷ παραυτίκα μεθῆκεν, ἧς γε οὐκέτι ἀντιλαβέσθαι οἷός τε ἐγεγόνει.» |
Επακόλουθα: |
Παρά τις δύο αυτές νίκες, ο Λαζοί θεώρησαν τον Δαγισθαίο υπεύθυνο για την αποτυχία στην Πέτρα και τον κατηγόρησαν για μηδισμό και ολιγωρία στον αυτοκράτορα, ο οποίος διέταξε την κατ’ οίκον κράτησή του και τον αντικατέστησε με τον Βέσσα. Ο Βέσσας επέστρεψε στην Πέτρα και το κατέλαβε μετά από μια μακρά πολιορκία το 551. Ο πόλεμος στη Λαζική συνεχίστηκε μέχρι το 561. |
|